0_fiziklibro1
0_fiziklibro1
0_fiziklibro1
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ekzemplo 2.1<br />
2 Kelkaj bazaj grandoj<br />
Risorteco de teknika aranĝaĵo Fig. 2.9 estas farita el du risortoj kun risortkonstantoj<br />
D1 = 42 N/cm kaj D2 = 25 N/cm.<br />
Risorto 1 staras interne de risorto 2. Kiam ili estas neŝarĝitaj, ili havas saman longon.<br />
a) Je kiom da centimetroj la risorteco estas kunpremita, kiam ĝi estas ŝarĝita kun tuta forto de<br />
500 N?<br />
b) Kiom granda estas la risortkonstanto de la tuta risorteco?<br />
Solvo<br />
D 1 =42 N /cm D 2 =25 N /cm F =500 N<br />
F estas la sumo de la fortoj agantaj sur la du risortoj F1 kaj F2.<br />
La deformiĝo s estas sama por la du risortoj.<br />
a) F =F 1 + F 2 =D 1 ⋅s+ D 2 ⋅s=s⋅(D 1 +D 2 )<br />
s= F 500 N<br />
=<br />
D1 +D 2 42 N<br />
=7,46 cm<br />
N<br />
+25<br />
cm cm<br />
b) D= F<br />
s =D1 + D N<br />
2 =67<br />
cm<br />
Respondo<br />
La risorteco estas kunpremita je 7,46 cm, kaj ĝia risortkonstanto egalas al 67 N/cm.<br />
2.1.5 Kompensolinio - kompensorekto<br />
Kompensolinio nomiĝas la geometria linio, kiu plej bone proksimiĝas al la mezurpunktoj<br />
en diagramo ( 11 ). En kazo de eksperimento 2.1, tiu linio estas rekto, nome la kompensorekto.<br />
Rigardante la poziciojn de la mezurpunktoj en la diagramo de Fig. 2.7, oni vidas, ke neniu<br />
de la punktoj 1 6 troviĝas precize sur la rekto.<br />
Fakte, kalkulante la risortkonstanton, la rezultoj estas malsamaj por la diversaj punktoj.<br />
Ekzemple:<br />
F 2 = 1,0 N s2 =33mm<br />
F 6 = 3,0 N s6 =103mm<br />
MP2:<br />
1,0 N<br />
D2 =<br />
0,033 m<br />
= 3,0 N<br />
m<br />
MP6:<br />
Kiu estas la ĝusta valoro de D por la risorto el eksperimento 2.1 ?<br />
3,0 N<br />
D 6 =<br />
0,103m<br />
= 2,9 N<br />
m<br />
La plej bona valoro estas tiu, kiu rezultas el iu punkto, kiu troviĝas sur la kompensorekto.<br />
Unu el tiaj punktoj estas la punkto P en Fig. 2.7.<br />
Por la punkto P rezultas: F = 2,3 N s =78 mm → D =<br />
2,3 N N<br />
= 2,9<br />
0,078 m m<br />
Do la plej bona valoro rezultante el la mezursekvenco de eksperimento 2.1 estas<br />
D = 2,9 N/m.<br />
11 En statistiko tiu linio nomiĝas regresa kurbo kaj ekzistas metodoj por precize kalkuli ĝin. Ĝi estas facile<br />
trovebla ankaŭ uzante tabelkalkulprogramon de komputilo.<br />
19<br />
Fig. 2.9