O curruncho dos versos - Centro Gallego de Vitoria
O curruncho dos versos - Centro Gallego de Vitoria
O curruncho dos versos - Centro Gallego de Vitoria
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
¡Casiña gran<strong>de</strong>, gran<strong>de</strong> casiña!<br />
Déixame hoxe dicirche<br />
se non é moito pedirche<br />
o que o meu corazón sinte.<br />
Nesta vila te puxeron,<br />
con esforzo te fixeron,<br />
aqueles que en ti pensaron<br />
que boa i<strong>de</strong>a tiveron<br />
cando contigo soñaron.<br />
Xa sei que arredor non tes,<br />
o verdor daqueles montes,<br />
castiñeiros, nin loureiros,<br />
nin millo, nin amieiros.<br />
Non oio no mar as ondiñas<br />
nin o galo cantar<br />
polas mañanciñas.<br />
Boteille moitas olladas<br />
ó ver<strong>de</strong> do teu xardín,<br />
mais conteinas ben contadas<br />
e nove camelias vin.<br />
Non me toques as camelias<br />
que da terriña viñeron,<br />
mais darlles as gracias quero<br />
ós que <strong>de</strong> aló as trouxeron.<br />
Cando pola rúa camiño<br />
e cando para ti miro<br />
aló nas noites serenas<br />
vexo un refulxir <strong>de</strong> estrelas<br />
que me apazugan as penas;<br />
oio pan<strong>de</strong>iros e gaitas,<br />
cunchiñas, tambores, frautas,<br />
<strong>de</strong> par en par, as vidreiras;<br />
¡como suspiro coas muiñeiras!<br />
Mais unha alborada soa<br />
que se oe <strong>de</strong>s<strong>de</strong> fóra.<br />
¡Un pouco máis alto agora!<br />
O meu corazón se alegra<br />
cando sinte que se achega,<br />
¿quen me dixo que non era<br />
o grupo <strong>de</strong> Arte Galega?<br />
Agora si que estou leda,<br />
O noso lar<br />
mais cando a noitiña chega<br />
e o sol se <strong>de</strong>ita no mar,<br />
xa escoito outro cantar.<br />
Son mulleres aló embaixo<br />
xa non veñen <strong>de</strong> refaixo<br />
traen cantares fermosos,<br />
e son os cantares nosos,<br />
son as do Coro Aturuxo<br />
que eso si que ten embruxo.<br />
¡Casiña gran<strong>de</strong>, gran<strong>de</strong> casiña!,<br />
sei que algún día me irei<br />
e os teus <strong>curruncho</strong>s lembrarei,<br />
e outros tamén se irán<br />
que tamén os lembraran.<br />
Parellas neles namoraron<br />
e se eles non cho contaron,<br />
¡como queres que eu cho diga!,<br />
se algunha <strong>de</strong>las e miña amiga.<br />
Se me vou lonxe <strong>de</strong> ti,<br />
non che <strong>de</strong>a pena <strong>de</strong> min<br />
mandareiche unha cartiña<br />
nas alas dunha pombiña,<br />
e <strong>de</strong> corazón che direi<br />
cantos amigos <strong>de</strong>ixei.<br />
Sen saber se tiña fin<br />
non contei os pasiños que din<br />
<strong>de</strong>sque da miña al<strong>de</strong>a saín<br />
e a ti te atopei aquí.<br />
Agora sen ti non podo vivir<br />
mais téñoche que dicir<br />
que non hai sitiño<br />
que máis me agra<strong>de</strong><br />
que estar nesta casiña gran<strong>de</strong><br />
on<strong>de</strong> hai meniñas,<br />
on<strong>de</strong> hai rapaces<br />
e o máis gran<strong>de</strong> <strong>de</strong> todo:<br />
que é a nosa amiza<strong>de</strong>.<br />
Fina Fernán<strong>de</strong>z<br />
Gañadora do 1º Certame <strong>de</strong> Poesía<br />
do <strong>Centro</strong> Galego <strong>de</strong> <strong>Vitoria</strong>-Gasteiz<br />
43