Francisca Moya <strong>de</strong>l Baño Símaco 24 , los dos <strong>libro</strong>s Adversus Symmachum, en que Pru<strong>de</strong>ncio se oponía igualmente a <strong>la</strong>s peticiones <strong>de</strong> Símaco (pp. 317-371) 25 ; <strong>la</strong>s Notas <strong>de</strong> Iuretus, precedidas <strong>de</strong> <strong>un</strong>os poemas <strong>la</strong>udatorios, se extien<strong>de</strong>n, con nueva numeración, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> <strong>la</strong> página 1 a <strong>la</strong> 118; por último, tres índices c<strong>la</strong>usuran esta edición. El ejemp<strong>la</strong>r, <strong>de</strong> <strong>la</strong> Biblioteca Nacional <strong>de</strong> Madrid, tiene <strong>la</strong> signatura 3-43890. Está expurgado 26 , a<strong>un</strong>que sólo presenta <strong>un</strong>a tachadura, cuyo contenido hemos podido leer en otro ejemp<strong>la</strong>r no expurgado <strong>de</strong> <strong>la</strong> misma edición, que obra en <strong>la</strong> misma Biblioteca con <strong>la</strong> signatura 2-31210. Son apenas dos líneas <strong>de</strong> <strong>la</strong> parte superior <strong>de</strong> <strong>la</strong> página 15 <strong>de</strong> <strong>la</strong>s Notas <strong>de</strong>bidas al editor Iuretus, en que se hace <strong>un</strong>a dura crítica a Roma, sin duda, a <strong>la</strong> Roma católica <strong>de</strong> su tiempo: «N<strong>un</strong>c vero nominis sui <strong>de</strong>coctrix iacet, et est nihil aliud quam suae venustatis pristinae spurcum cadáver» 27 . La firma <strong>de</strong> Quevedo («Dominus Franciscus <strong>de</strong> Quevedo-Villegas») se lee en el margen inferior <strong>de</strong> <strong>la</strong> portada, y los subrayados y anotaciones se prolongan <strong>de</strong>s<strong>de</strong> <strong>la</strong> primera epísto<strong>la</strong> <strong>de</strong>l <strong>libro</strong> primero hasta <strong>la</strong> última <strong>de</strong>l décimo, sin estar ausentes, a<strong>un</strong>que en menor medida, en <strong>la</strong>s páginas que ofrecen los textos <strong>de</strong> Ambrosio y Pru<strong>de</strong>ncio y en <strong>la</strong>s Notas <strong>de</strong>l editor. Los subrayados son <strong>de</strong> índole diversa; los hay que se limitan a <strong>un</strong>as letras <strong>de</strong> <strong>un</strong>a pa<strong>la</strong>bra, ya iniciales, finales o <strong>de</strong> en medio 28 ; otras veces se <strong>un</strong>en mediante el subrayado <strong>la</strong> última sí<strong>la</strong>ba <strong>de</strong> <strong>un</strong>a pa<strong>la</strong>bra y <strong>la</strong> inicial <strong>de</strong> <strong>la</strong> siguiente 29 ; en ocasiones 24 vAmbroaus episcopus, Beatissimo Principi et Christianissimo Imperatori Pakntiniano»y «Ambrosias Episcopus, Bea Prinápi et clementissimo Imperatori Valentiniano Augusto. En <strong>la</strong> edición <strong>de</strong> Iuretus prece<strong>de</strong> el «título» («D. Ambrosii Episcopi Medio<strong>la</strong>n. epistu<strong>la</strong>e duae, quibus respon<strong>de</strong>t ad episto<strong>la</strong>m Symmachi, quam Re<strong>la</strong>tionem vocat. Ea est libri X. Epist. 54. quae incipit, Vbi primum Senatus»). En <strong>la</strong>s ediciones mo<strong>de</strong>rnas forma parte <strong>de</strong> <strong>la</strong>s Re<strong>la</strong>tiones o informes al Senado que Símaco escribió en su calidad <strong>de</strong> prefecto <strong>de</strong> <strong>la</strong> ciudad. 25 Aurelü Pru<strong>de</strong>ntii Ckmentis, contra L. Aurelium Avianium Symmachum urhi Praefectum, in lib. I Praefatio; Aurelü Pru<strong>de</strong>ntii Ckmentis, adversus L• Aurelium Avianum Symmachum, lib. I; y , Aurelü Pru<strong>de</strong>ntii Ckmentis, contra L Aurelium Avianum Symmachum, lib. II. 26 En <strong>la</strong> misma página <strong>de</strong>l título en que está <strong>la</strong> firma <strong>de</strong> Quevedo se lee también, a <strong>la</strong> <strong>de</strong>recha:»Expurgue este <strong>libro</strong> por Comission <strong>de</strong> los SS. Inquisidores <strong>de</strong> Toledo conforme al índice expurgatorio fecho en Toledo <strong>de</strong> marzo <strong>de</strong> 1585. El Licenciado Messia <strong>de</strong> Gomara». Éste era canónigo <strong>de</strong> Toledo 27 La nota pertenece a <strong>la</strong> epísto<strong>la</strong> I 24=30 (tras el signo «igual» ponemos <strong>la</strong> numeración <strong>de</strong> <strong>la</strong>s ediciones mo<strong>de</strong>rnas), en que se hab<strong>la</strong> <strong>de</strong> <strong>la</strong> «majestad <strong>de</strong> Roma». El editor, tras recordar juicios elogiosos <strong>de</strong> autores antiguos, compara aquel<strong>la</strong> gran<strong>de</strong>za con <strong>la</strong> realidad, para él muy negativa, <strong>de</strong> <strong>la</strong> Roma <strong>de</strong> su tiempo. El tachado, a<strong>de</strong>más, ha ocasionado que no se puedan leer tampoco alg<strong>un</strong>as pa<strong>la</strong>bras <strong>de</strong>l principio <strong>de</strong> <strong>la</strong> página 16 (nota a magis imitator <strong>de</strong> <strong>la</strong> epísto<strong>la</strong> I 25= 31), que <strong>de</strong>cían: «coniectura quam offendi in códice Pithoei, magis invitatior est enim argutior». 28 Por ejemplo: ra/culum, expre/w, scenicns. 29 Valga <strong>de</strong> ejemplo: textó>/>upyri. 700
Un <strong>nuevo</strong> y <strong><strong>de</strong>sconocido</strong> <strong>libro</strong> <strong>de</strong> <strong>la</strong> Biblioteca <strong>de</strong> Quevedo: Q. Avrelü Sjmmachi . mmammmmm MACHÍ OREfvEPISTJL^RVM AD 6r BiíUothet» CamoMfS.l )mtonmfis mAgispArtem mtrgrumrtfkttntt. CaaaeftadioPmoei&i IraiTi,atta«lraN©«MlÍe