PALABRAS DE PAPEL - Gobierno de Navarra

• IESO Larrainzar DBHI (Larrainzar)
BIDAIA
ITALIARA
Ni ez naizenez inoiz
inora oporretara joan,
egitea gustatuko
litzaidakeen bidaia bati
buruz hitz eginen dut.
Niri gehien erakartzen
nauen lekuetako bat
Italia da. Gainera, bertako
hizkuntza, italiera,
gazteleraren oso antzekoa
denez, erraz komunikatuko
nintzateke
bertako biztanleekin.
Hegazkin merke horietako
bat hartuko nuke
hara joateko. Lehenbizi
Erroma bisitatuko nuke.
Bertan aintzinako
monumentu asko
daude: Foroa, Koliseoa,
Termak…
Erroman hiru bat egun
eman ondoren, trena
hartu eta Veneziara
joango nintzateke.
Erroman ez bezala, gida
bat kontratatuko nuke.
Izan ere, labirinto bat
bezalakoa omen da.
Bertan gondola batean
bidaiatuko nuke eta
arkitektura oso polita
dela esaten dutenez,
arreta haundia jarriko
nioke. Handik San
Michelle irlara joango
nintzateke, bertako
hilerrian Igor Stravinsky
dagoelako lurperatua.
Azkenik Florentziara
joanen nintzateke.
Azken hau oso lasaia
denez, leku ona iruditzen
zait bidaia bukatzeko.
Hango artea ikusi
eta lasai-lasai etxera
bueltatuko nintzateke.
Horretarako, berriro ere,
hegazkin merke horietako
bat hartuko nuke.
LEIRE ELKANO
AMETSETAKO BIDAIA
Askotan amesten dudan bidaia da
hau, eta amesten jarraituko dut
momentuz, ez baitago nire esku bidaia
izugarri hau. Gauetan logelako leihoa
ireki eta bertara begira egoten naiz
denbora luzez, liluraturik. Tarte honetan
behin eta berriz pentsatzen dut bertan
dagoen isiltasunean, isiltasun horrek
dakarren lasaitasunean …
Pentsatzen nagoen denbora horretan
lasai sentitzen naiz, inor ere faltan bota
gabe, eta mundu honetan dauden leku
ikaragarrietan segundu batez ere
pentsatu gabe. Bertan imajinatzen dut
neure burua, bakardadean, baina hala
ARGENTINA
Me gustaría conocer Argentina porque
mi tío nació allí y me ha hablado
mucho de Mar del Plata, que es
donde él vivía. Para ir hay que coger el
avión y cruzar todo el océano. El viaje
en avión dura 12 horas y cuesta mucho
dinero.
Con un poco de suerte iré el próximo
año de vacaciones con toda mi familia
y conoceré a la familia de mi tío. El año
pasado vino la madre de mi tío a conocer
nuestra familia.
Mi tío me ha contado que hay muchas
playas y muy grandes. También me
gusta la forma de hablar que tienen.
Como mi tío tiene sobrinos allá, con
ellos podré jugar y divertirme.
MIKEL IBERO
ere ez dut inolako beldurrik sumatzen,
espazio horrek erabat babesten nauela
sentitzen baitut.
Dena den, gehiago dira espaizo
horretan lagunekin nagoeneko oporrak
direla pentsatzen ditudan aldiak. Ongi
pasatzen, gustoko ditugun ateraldiak
egiten, oraindik ezezagunak ditugun
leku urrun horietan barna.
Lehen esan bezala, ametsekin geratu
beharko dut, zoritxarrez ilargira joateko
hegazkin bidaiarik ez baitago
momentuz!
AMAIA ARRETXEA
MÉXICO
Me gustaría viajar a México. Está situado
en Centroamérica y tiene
un clima cálido tropical por lo que casi
nunca hace frío, aunque a veces llueve
mucho y hay huracanes.
Visitaría la capital México D.F. con más
de 40km de punta a punta y más de
13.000.000 de habitantes. Iría también
a las ruinas de Teotihuacan y subiría a
las pirámides del Sol y de la Luna para
tener bonitas vistas.
Me relajaría en Cancún bañándome en
sus playas de arena blanca y agua transparente,
visitando las pirámides de
Tulúm y Yucatán, probando su comida
picante y escuchando preciosas rancheras.
ANDREA IRAIZOZ MARTÍNEZ
OPORRAK CREIXELLEN
Urteak neramatzan Mediterraneo
itsaso inguruko herri batera oporretan
joan nahi nuela esaten. Aitari ez
zitzaion ideia hori gehiegi gustatzen baina
gu hain pozik ikusita, onartu behar
izan zuen.
Tarragonatik nahiko hurbil dagoen herri
bateko kanpinean, Creixellen, bungalow
bat alokatu genuen hamar egunetarako.
Kanpina ordura arte ezagutzen
genituenak ez bezala, erraldoia zen,
denetarik zuen: denda, igerilekua txirrista
eta guzti, bi futbol zelai… Gainera
hondartzatik oso gertu zegoen. Goizean
goiz jeiki, gosaldu eta hondartzara joaten
ginen. Han pasatzen genuen goiza;
igerian, paseoan, kontxak biltzen…
Zoragarria zen, egunero egiten zuen
eguraldi ona. Arratsaldeetan aitak paseo
bat ematen zuen bitartean, igerilekura
joaten ginen edo bestela, ondoko
herriak ezagutzera.
Hizkuntza aldetik ez genuen inolako
arazorik eduki; han katalana hitz egiten
dute baina gaztelaniaz ere ongi moldatzen
dira. Hitz batzuk ere ikasi genituen,
hola, adeu, moltes gracies, bones nits…
Oso ongi pasa genuen baina uste dut
aurten Euskal Herrian geratuko garela.
OLATZ DORAI
22 PALABRAS DE PAPEL