(1973) n°3 - Royal Academy for Overseas Sciences

— 468 —
groeid uit vroeger bestaande missie-bonden en dragen daar nog
steeds de stempel van; het ware echter onjuist te denken dat zij
maar een nieuwe vlag op de oude lading hebben gehijst; het
pauselijk parool dat luidt: „ontwikkeling is de nieuwe naam voor
vrede” (6) hebben zij in ernst genomen. Tal van andere organisaties
zijn gesticht om een bepaald project te steunen, of nog om
aan vrijwilligers overzee een logistieke basis te verschaffen, of
zelfs om een vrijwilliger „uit ons dorp” of een missionaris „uit
onze parochie” te helpen bij zijn ontwikkelingsijver. Men kan
deze versnippering hekelen en wijzen op de ondoelmatigheid van
sommige inspanningen, op de krachtverspilling die voortvloeit
uit de z.g. besparing van bestuurskosten, op de verwarring die geschapen
wordt tussen de hulde aan een locale „held” en de bewustmaking
voor de waarachtige noden van ontwikkeling; dit
neemt niet weg dat hier getuigenis wordt gebracht van de wil die
bij onze mensen bestaat hun slecht bedeelde broeders uit het slop
te helpen. Van grotere betekenis is nog dat het niet gaat om een
loutere uiting van opinie of gevoelen maar om een werkelijk engagement
door het storten van bijdragen, hoe gering ook (7).
Onder de N.G.O.’s moeten wij ook een plaats inruimen voor
de contestatie die voorzeker — spijts haar negativisme en de sporadische
verschijning van haar opwellingen — een eigen taak
vervult heeft bij de bewustmaking van onze landgenoten voor
het ontwikkelingsprobleem. De beruchte „druppel op een hete
plaat”, waar zij zo graag mee uitpakten, is aardig aan het sissen
gegaan en heeft de aandacht gevestigd op de problemen die men
onvoldoende had doorgrond. Ook bij de contestatairs hebben wij
te maken met versnipperde strekkingen door uiteenlopende ideologieën
bezield, die meestal zeer slecht ingelicht zijn over het
geheel van het vraagstuk en niet over de middelen beschikken om
een systematisch onderzoek te voeren, maar die dan toch de ver-
(6) Populorum progresso, al. 76.
(7) Men kan beramen dat de straatcollecte van S.O.S.-honger (N.C.O.S.)
over een miljoen mensen aanspreekt, terwijl de omhalingen van Broederlijk Delen
minstens evenveel bijdragen ophaalt; de eigen actie van de kleinere verenigingen
zullen bij elkaar genomen ook nog enkele honderden duizend mensen aangaan;
er zijn echter doubletten voor personen die aan verschillende acties meedoen.
De opiniepeiling van U.N.I.O.P. (1972) (Universitair Nationaal Instituut
voor Opiniepeiling) wijst er echter op dat men het „engagement” van de schenkers
niet moet overschatten (Documentatie N.C.O.S.).