Serenus von Antissa über den Schnitt des ... - Wilbourhall.org

— » —fl» ID «rtteirile^ Iiob üisft; «rtiodos nomranquam post »üitifara poni pesse, pronoraina namquam*proioneD uvvif ceteris prommfnAus apposMnm augere dlstlnctionem ,articalis adffitum relatlonem duplicare;proBomlaa personas, substantlam signfficare, qoae In articulo non insfnt.DefinttlMiem artlcuH yero qoum irasquam tirF, otres, quae ftituro tempore fleri possit, acsi facta sit repetatui, 6 tvQuwox'cot'^aäg Tifida^at.9. öe articulo postpositivo og, fj, o.Pronomen relativum, og, y, o, ab Apollouio oq&qov vnoicunixöv vocjatiu* ^^), nequefuisee videnturante Apollonium, qui in hac re ab eo dissentirent, quum quo löco de sententia suae contrariatractat (de constr. I, 43, p. S7), non certos homines proferat, sed in uniTersum pergat: oi^i w*iinoXaßoi xig x. x. X.Nunc primum demonstrandum videtur, quod discrimen inter 6, /},to et o^, ^, o ab ApoUonioconstitutum sit,tum quibus causis commotus og pronominibus non adscripserit. De articulo postpositivotractat in libro de constr. I,43 et 44.„Articulus Igitur praepositivus quum una cum nomine, quocum coniunctus est, ad idem verbumpertineat; postpositivus relatione quidem cum nomine antecedente cohaeret, sed novum verbum, u£enuntiatio recte forraata sit, flagitat, ita ut numquam ex. Ms duabus enunciationibns una fieri possit,nam 6 yqannwnxog rjX&t 8ii.X&,a'to pro: o yq», og ?iX&e, biü^i^axo nemo dicet. Quare fieri potest, utnomen et articulus postpositivus casu differant, quum articulus praepesitivus semper eodem, quo nomen,casu ponatur. Et pro articulo postpositivo coniunctionem poni licet, nam :„^l^c y^ofifiaziMog, og dwA^'^e"fere idem est, quod „^X&s yg. xal dieXe^ato"; ad quam coniunctionem pronomen relativum addi potest,eadem manente sententia: „6 yg. 'ROQsyiveto xai olxog {airög) dieXilaro." Hinc transit ad quaestionemdeeernendam, num og et oirog eidem parti orationis adscribenda sint, quam quaestionem ita tractat,ut To ovTog articoKs adscribendnm non esse ostendat. Et primum, si ovxog cum og interdum mutarlpossit, inde coneludendinn esse negat, eidem parti orationis ea tribuenda esse, nam si quod verbumcum alio muteter, Idcirco non idem esse. Tum etiam aliquid inter omog et og Interesse, lam illudsine coniunctione xat mutari cum articulo postpositivo nequire, et in v. ovrog deTliv inesse, quae inV. og non insit, si vero avrög addatur, relationem significari xar' i^ox^v-— Haec sunt omnia, quae deM) Prise, pron. „qui" inter nomina relat. ponit ü, p. 580 P., p. 61 H. XVU, p. 1049. 1050. P., 125. 126. H.