Mei - Historische Kring Haaksbergen
Mei - Historische Kring Haaksbergen
Mei - Historische Kring Haaksbergen
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Onder leiding van Jan ten Bruggencate<br />
maakte de zaak Ten Hoopen een dynamische<br />
ontwikkeling door en werd fors<br />
uitgebreid en gemoderniseerd. De onderneming<br />
groeide gestaag. Waren er in<br />
1908 nog ca. 80 werknemers actief, in<br />
1923 waren dat er 150 en in 1963 zelfs<br />
200, waarna het werknemersbestand tot<br />
het einde van 1992 geleidelijk terugliep.<br />
In 1932 werd de veredelingsafdeling, die<br />
steeds meer aandacht vroeg, overgeplaatst<br />
van "Ten Hooperïs Bleek" in de<br />
Honesch naar de Stationsstraat.<br />
In 1936 werd het pand en de omliggende<br />
grond van de aangelegen Coöperatieve<br />
Zuivelfabriek "<strong>Haaksbergen</strong>" aangekocht.<br />
Dit pand werd toen gedeeltelijk J. ten Bruggencate (1892-1960)<br />
verhuurd aan de net opgerichte "Textiel (Foto: Aren. Hist. Kr. Hbg.)<br />
Maatschappij <strong>Haaksbergen</strong>" (TMH) ,<br />
ook wel de "Viltfabriek" genoemd, waarvan Jan ten Bruggencate commissaris en<br />
later president-commissaris was. Na de 2e wereldoorlog-de gebouwen waren niet<br />
beschadigd door oorlogsgeweld- werd begonnen met de fabricage van bontgeweven<br />
stukgoed voor blouses, kinder- en sportkleding.<br />
In 1959 werd de firma omgezet in een Naamloze Vennootschap (NV) met<br />
J. ten Bruggencate als directeur en zijn zoons Herman J. en Kornelis (Kees) ten<br />
Bruggencate als procuratiehouders.<br />
Jan ten Bruggencate trok zich op 1 januari 1958 terug uit de directie en zijn zoons<br />
H.J. en K. ten Bruggencate werden per die datum benoemd tot directeur. Jan ten<br />
Bruggencate overleed in 1960, op de leeftijd van 68 jaar.<br />
In de jaren 1960-'61 werd een nieuw geconditioneerde fabriekshal gebouwd en<br />
vrijwel een geheel nieuw machinepark voor weverij-voorbereiding en de weverij zelf<br />
aangeschaft. Door de opkomst van synthetische garens moest ook de veredelingsafdeling<br />
worden vernieuwd.<br />
De daarvoor benodigde geldelijke middelen waren niet in voldoende mate beschikbaar<br />
en daarom besloten directie en aandeelhouders in 1966 de onderneming te<br />
verkopen aan de Koninklijke Nederlandse Textiel Unie (KNTU) te Hengelo.<br />
2903