Mei - Historische Kring Haaksbergen

2906
"EVEN" EEN VEEARTS AANSTELLEN IN HAAKSBERGEN
Dat "even" duurde in Haaksbergen ruim 22 jaar! En met enkele onderbrekingen
hield men er zich ook even zo lang mee bezig. Aanvankelijk waren het kwakzalvers
die zich veearts noemden. In de 19de eeuw kwamen er mensen die meer kennis
van zaken hadden. Het waren de onder Rijkstoezicht opgeleide "geëxamineerde"
veeartsen. Het was voor een veearts niet gemakkelijk een bestaan op te bouwen op
het platteland. De overheid had daar wel oog voor en daarom adviseerde men de
gemeentebesturen subsidie te verstrekken. In sommige gevallen werd dit ook door
de Provinciale Staten gedaan.
In Haaksbergen was het in de 2de helft van de 19de eeuw nog niet zover. De boeren
hier ter plaatse konden een beroep doen op de zich veearts noemende heer
Franken. Zijn kennis bestond uit wat hij zich in de praktijk eigen had gemaakt en hij
gebruikte middeltjes die al van ouds bekend waren. In Haaksbergen ontstond steeds
meer behoefte aan een echte veearts. Deze diende zich aan in de persoon van de
Rijksveearts F.S.J. Veeze uit Borculo. In maart 1886 schrijft hij aan de Raad, dat hij
bereid is één dag per week naar Haaksbergen te komen.
Als voorwaarde stelt hij f 150 subsidie te willen ontvangen. Er werd elders nog al eens
een beroep op hem gedaan. Maarf 150 Haaksbergen is arm en de Raad zuinig!
Het verzoek werd zonder meer afgewezen. Een jaar later vraagt het Hoofdbestuur
van de Twentsche Landbouw Maatschappij een subsidie voor een in Hengelo aan
te stellen veearts. Haaksbergen heeft nog geen afdeling van de T.L.M, maar een
flink aantal notabelen is individueel lid, waaronder Jordaan, Dievelaar en Vincent.
Burgemeester Vincent stelt voor f 50 subsidie te verlenen. Raadslid F.R.C. Eijsink
verbond hieraan de voorwaarde, dat verstrekkende gemeenten "billijk worden behandeld".
7 van de 11 raadsleden stemmen toch nog tegen. Veeze opereerde enkele
jaren later toch vrij regelmatig in Haaksbergen, maar dan als ass. districtsveearts.
Hij constateerde in 1896 mond- en klauwzeer bij J.H. Greve, later bij G.J. Vruwink en
in 1899 bij J.W. Bloemink. Schapenschurft is er bij G. Ottink-Hannink en H. Ottink
te Eppenzolder.
Bij de Dorps Landbouw Vereniging zijn ze het zat!
Op de ledenvergadering van 4 maart 1898 krijgt het bestuur te maken met ontevreden
en verontwaardigde leden. Het is een schande, dat er in Haaksbergen nog geen
veearts is! In noodgevallen moet er een veearts uit Borculo komen en dan mag je
hopen, dat hij de volgende dag ook inderdaad komt! Het Bestuur wordt opgedragen
een request aan het Gemeentebestuur te richten teneinde de aanstelling van een
gediplomeerde veearts te verzoeken.
Het antwoord van de Raad??
-"Heeft besloten aan de bestuursleden der Dorps Landbouw Vereniging mede te
delen, dat deze vergadering voorlopig niet wenscht te treden in het voldoen aan dit
verzoek."