HERFSTË‘WINTER - De Commeere

16
> HARDE BEROEPEN
Harde beroepen in de zwinstreek:
de glasfabriek
Na WO I werd er beslist om in Zeebrugge, naast de
cokesfabriek, een glasfabriek te bouwen.
De voordelen van deze locatie waren: het Boudewijnkanaal
die verbinding gaf met de zee, de nabijgelegen
spoorweg, het gas van de cokesfabriek en
een overvloed aan arbeiders in de streek.
De werken werden gestart in 1923 en 2 jaar later
kon de productie van glas starten. Tegelijkertijd
werden er in de omgeving van de fabriek massaal
woningen gebouwd om de gezinnen van het kaderpersoneel
te huisvesten die van Charleroi kwamen
waar de grootste glasindustrie gevestigd was.
In de fabriek werd het warme glas uit de smeltoven
naar boven getrokken met trekmachines, daar werd
het afgesneden op een bepaalde lengte en geladen
op speciale karren die werden getrokken door een
Listertractor.
De verplaatsing naar de verschillende snijkamers
gebeurde met een grote lift. Daar sneden de “coupeurs”
het glas op maat, door een “gamin” werd
het glas dan naar de “repasseur” (glaskeurder)
gebracht die het glas nakeek op eventuele fouten
onder een speciaal licht. Afgekeurd glas werd gebroken
en opnieuw gesmolten.
Het goedgekeurde glas werd met rolbruggen naar
de “caissiers” (kistenmakers) gebracht, waar het
met papier werd ingepakt, daarna in kisten overgebracht
en zo was het klaar voor verzending.
Veel arbeiders zijn als 14-jarige begonnen in de
| de Zwinkrant |
glasfabriek en zijn er tot aan hun pensioen blijven
werken.
Iemand die jaren in deze fabriek heeft gewerkt is
Robert, geboren in Dudzele in 1940 als jongste uit
een gezin van 12 kinderen.
Na zijn schooltijd is hij in 1954 gaan werken in de
glasfabriek, eerst als “gamin” later in de verzending.
Daar dit ploegwerk was had hij veel vrije tijd en die
gebruikte hij om bij een metsersbaas te werken, zo
leerde hij de stiel en doordat ze in de glasfabriek
iemand nodig hadden om kleine herstellingen uit te
voeren was hij de geschikte persoon.
Van dan af werkte hij in de dagploeg en een van zijn
taken was de smeltoven herstellen.
Met cement en stenen en met speciale kledij werd
hij dan gelegen of gezeten op een kar in de smeltoven
gebracht. Die verspreidde zo’n enorme hitte
dat hij het werk in een paar minuten moest klaren,
langer kon hij er niet verblijven.
In 1975 werd de oven stilgelegd er werd Robert ontslagen.
Hij heeft tot aan het einde van zijn loopbaan
in de bouw gewerkt als metser.
Nu geniet hij van zijn pensioen in Westkapelle waar
vele dorpsgenoten nog wel eens beroep doen op zijn
kennis en zijn werklust.
TITUS
Weststraat 8
B-8340 Moerkerke - Damme
T: 050 20 90 24 • F: 050 82 09 61
tdl.projects@thomasdeleyn.be
www.thomasdeleyn.be
17