PRAKTIESE TEOLOGIE 1

en diamant smokkelary word dikwels nie deur almal as ewe legitiem ervaar.
2. DIE SOSIALISERING VAN DIE INDIVIDU.
2.1. Sosialisering.
Sosialisering verwys na die sosiale ontwikkeling of vorming van die individu
binne en deur die toedoen van sy sosiale omgewing. Bilton (Steyn e.a.: 65) stel
dit soos volg: “The process by which we acquire the culture of the society into
which we are born – the process by which we acquire our social
characteristics and learn the ways of thought and behavior considered
appropriate in our society – is called socialization.” Die samelewing dra
bepaalde kultuur inhoude aan die individu oor terwyl die individu hierdie
inhoude aanleer en verwerk.
Sosialisering word gedefinieer as die proses waardeur die individu op ‘n
selektiewe wyse die waardes en houdings, die belangstellings, vaardighede en
kennis van die kultuurgroep waaraan hy behoort of waarvan hy lid wil word,
bekom.
Sosialisering het ten doel om die individu:
• in staat te stel om homself in alle sosiale verhoudinge te handhaaf;
• van ‘n eie plek in die samelewing te voorsien;
• in staat te stel om die bepaalde kultuur te handhaaf en uit te bou.
Die oordrag van kultuurgoedere vind deur middel van ‘n verskeidenheid
instansies plaas en daar word tussen primêre en sekondêre sosialiserings
agente onderskei.
2.1.1. Primêre Sosialisering.
By die sosialisering van die kind speel die gesin die belangrikste rol. Op ‘n
informele wyse leer die kind deur nabootsing en identifisering bepaalde
kultuurinhoude aan. Ook die kleuterskool, skool en portuurgroep speel ‘n rol
14