3D-Bulletin - Nederlandse Vereniging Voor Stereofotografie

2. Op de computermonitor kun je de
beelden naast elkaar zetten. Je kunt ze
“freeview” parallel bekijken, maar dan
mogen ze niet te groot zijn en dus zie je
weinig detail en een lage resolutie. Crosseyed
gaat ook wel, ze kunnen dan groter
zijn maar dat ga je ook niet een half uur
volhouden. Rare korrelige kleurvlakken.
Haalt het niet bij mijn diakijker.
3. Met een Wheatstone-kijker kun je wel
twee foto’s behoorlijk groot op een monitor
bekijken. Dit is denk ik op het moment de
beste en waarschijnlijk meest gebruikte
methode. Een redelijk goed systeem, maar
zelfs met een hele goede monitor op hoge
resolutie is de kwaliteit nog altijd duidelijk
minder dan mijn diakijker.
4. Foto’s laten afdrukken, op een kartonnetje
plakken en met een stereoscoop
bekijken. Ook een redelijk goede methode,
maar qua 3-D beleving ook geen concurrent
voor mijn dia-kijker.
5. LCD shutter-brillen. Op zich een interessante
optie, maar als je je verdiept in de
verschillende systemen en wat deze systemen
als minimumeisen stellen aan je computer,
videokaart en monitor dan begint het
al aardig te duizelen. En als je dan leest
hoe vreselijk veel mensen problemen hebben
om hun bril naar behoren te laten
werken met hun computer, dan vergaat mij
de lust om zo’n bril te kopen. Bovendien
heb ik geen zin om naast een digitale stereocamera
ook een nieuwe computer en
monitor te moeten kopen. Als iemand mij
een op alle systemen goed werkende bril
kan aanraden hoor ik het graag.
6. Twee beamers, een goed scherm en
wat brilletjes. Werkt uitstekend, maar doet
pijn aan mijn portemonnee. En het is
natuurlijk wel een goede vervanger voor
mijn projector, maar niet voor mijn diakijker.
Die gebruik ik veel vaker dan mijn
projector.
7. Een CoBox. Zowel mijn huis als mijn
budget zijn hiervoor niet ruim genoeg. Wel
kwalitatief de beste viewer die ik ken.
Aangezien ik alle bovenstaande mogelijkheden
geen verbetering vind t.o.v. mijn
geliefde dia-kijkertje blijft er nog één
mogelijkheid over: de digitale beelden
laten printen als dia’s. Bij de firma de Wijs
kost dit ongeveer 4,50 euro per paar, goedkoper
heb ik nog niet kunnen vinden. Dat
gaat aardig in de papieren lopen als ik weer
eens met meer dan honderd stereofoto’s
terugkom van vakantie. Zo ben ik wel grotendeels
door de mogelijkheden heen en
moet ik vaststellen dat ik alleen gelukkig
zou zijn met een digitale camera als ik er
ook twee beamers en een CoBox bij zou
hebben. Ik heb al wel met mijn gewone
digitale camera stereofoto’s gemaakt (met
de schuifmethode) en ik bekijk deze met
een behoorlijk goede Wheatstone kijker op
een grote grafische monitor. Ziet er redelijk
goed uit. Toch haalt de kwaliteit van deze
beelden het qua scherpte niet bij de kwaliteit
van mijn diakijker.
Conclusie: met de overgang van analoog
naar digitaal is het er zeker een stuk op
vooruit gegaan wat betreft projectie en
beeldbewerking maar het thuis bekijken
van de foto’s met een viewer is naar mijn
mening digitaal minder mooi dan analoog.
Om die reden blijf ik (voorlopig) een analoog
fossiel. Voor 40 euro heb ik een goed
werkende diascanner gekocht; zo kan ik
mijn dia’s toch digitaal maken mocht ik dat
willen (voor anaglyphen bijvoorbeeld) en
hoef ik mijn trouwe diakijkertje niet te missen.
Overigens heb ik laatst in Tuschinski
(Amsterdam) de film “Up” gezien in 3-D.
De shutterbrillen zijn hier zo goed dat je
niets merkt van een knipperend beeld. Ook
spookbeelden heb ik niet gezien. Hopelijk
kan ik binnen enkele jaren ook met deze
kwaliteit mijn foto’s thuis op mijn computer
bekijken. Als het zover is, ga ik overstag.
Erik Swetter
19
3D-Bulletin nummer 187 - verenigingsseizoen 2009 - 2010