3D-Bulletin - Nederlandse Vereniging Voor Stereofotografie

genomen goed georganiseerd. De organisatie
van het congres had goede betrekkingen met
de VVV van de provincie Oberoesterreich
(Boven-Oostenrijk). Hierdoor konden wij vrijwel
overal fotograferen. Ook waar dat normaliter
niet mogelijk is. De provincie maakt deel
uit van het Salzkammergut. Een gebied dat
vroeger ten dienste stond aan de zoutwinning.
Het moge niet verwonderen dat zout
een terugkerend thema was tijdens de excursies.
De excursie van dinsdag begon al meteen
goed: een bezoek aan de zoutmijnen en het
stadje Hallstatt dat gebouwd was voor de
mensen die in de zoutmijnen werkten. Het
weer was mooi, zonnig en 24 graden. Met een
tandradbaan gingen wij het steilste gedeelte
omhoog.
Na een wandeling naar de ingang (door
prachtige natuur) kwamen wij bij het gebouw
van de zoutmijnen aan. Hoed je overigens
voor Oostenrijkers die iets een “korte wandeling”
noemen. De wandeling mag niet echt
lang zijn, maar als ie constant bergop is!
In het al genoemde gebouw dienden wij ons
om te kleden met een trui en extra beschermende
kleding want het zou in de mijn 7
graden zijn. Daarna gingen we weer naar
buiten om naar de ingang van de mijn te
lopen. Ja, honderden meters met trui en
extra kleding door een temperatuur van 24
graden. Afzien dus. Toen wij de mijn in mochten
gaf dat een aangename verkoeling.
De mijn bevatte naast een fotogeniek gangenstelsel
een museum. Op twee plaatsen
waren er houten glijbanen, waar je diende af
te dalen. De eerste was kort, de tweede langer.
De snelheid waarmee mijn niet al te
lichte lichaam naar beneden kwam was een
beetje te groot voor mijn gemoedsrust maar
voor de meeste anderen was het een plezie-
rige wijze van vervoer. Na de excursie door
de mijn, een lunchpauze in het restaurant bij
de mijn en de tocht met de tandradbaan
wachtte ons beneden een wandeltocht (lees
klimtocht) door het fotogenieke Hallstatt.
Hallstatt is steil tegen een helling opgebouwd.
Er was weinig ruimte om op vlakke
grond te bouwen.
Interessant was ook de begraafplaats. Die
was klein. Vanwege het ruimtegebrek worden
de beenderen na een paar jaar opgegraven
om ruimte te maken voor nieuwe overledenen.
De beenderen worden in een knekelhuis
geplaatst, waarbij de schedels liefdevol
worden beschilderd. Een interessant
gezicht.
De halve dag excursie van woensdag heb ik
niet meegemaakt. Het betrof een bergwandeling
in de omgeving van Gmunden. Die
middag werd het congres officieel geopend
door de burgemeester van Gmunden op het
Raadhuisplein van de stad. We kregen een
toespraak en een drankje. Voor de gezelligheid
zorgden een blazersensemble en de
congresdeelnemers. Niets mis mee dus, erg
gezellig. Die avond was er het eerste blok
projecties (lees daarvoor mijn eerdere artikel)
Donderdagochtend was er een stadswandeling
door Gmunden en een bezoek met
behulp van de enige tramlijn die Gmunden
rijk is (speciaal voor ons reden ze met een
historische tram) aan de Keramiek-fabriek.
Daar werden we rondgeleid en liet men ons
het productieproces zien. Het is verbazingwekkend
dat we daar weer uit kwamen zonder
ook maar een bordje of vaasje om te
stoten. Met de tram werd terug naar het
centrum gereden. Daar bezochten we nog
het gemeentemuseum dat een interessante
verzameling WC-potten heeft. Die collectie
was niet zo groot maar ze is inmiddels de
43
3D-Bulletin nummer 187 - verenigingsseizoen 2009 - 2010