Warmteisolatie van de hellende daken2.indd - Ibge

Klasse I
Klasse II
Klasse III
Klasse IV
Klassen binnenklimaat gedefinieerd
1100 Pa < p i * ≤ 1165 Pa
1165 Pa < p i ≤ 1300 Pa
1370 Pa < p i ≤ 1500 Pa
p i > 1500 Pa
Maar laat ons even terugkomen op de ervaring van
Dhr.DELISEE.
Het schoolbestuur besluit op basis van de resultaten
van de voorstudie over te gaan tot de volgende fase
in het dossier, name zijn het verder uitwerken van
het project met oog op het uitvoeren van de werken.
Een architectenbureau wordt aangesteld, dat snel tot
de conclusie komt dat de werken gefaseerd moeten
gebeuren om zo min mogelijk de gewone werking van
de instelling te hinderen.
De bouwwerken zullen namelijk bijzonder ingrijpend
zijn: het gebouw wordt volledig leeggehaald met
uitzondering van de buitenmuren, het gebinte en de
dakbedekking!
Het bestudeerde geval is natuurlijk een beetje extreem:
het is niet steeds noodzakelijk zo een grote werken uit
te voeren. Om de beoogde resultaten te bekomen zijn
er, in het overgrote deel van de gevallen meerdere
opties en keuzes: al was het maar voor de materiaalkeuze
Laat ons even de voornaamste beschikbare materialen
overlopen.
scheidt. Aan de hand van laboratoriumonderzoek werd er voor ieder bouwmateriaal de µ-factor bepaald. Deze factor
geeft weer hoe dampdoorlatend een materiaal is.
spreekt zijn weerstand tegen de verspreiding van de damp ui
Gebouwen met een heel lage of geen vochtproductie
(stockage plaats voor droge waren,
kerken, sportzalen voor gewoon gebruik)
Gebouwen met een beperkte vochtproductie en
een goede ventilatie (niet gekoelde kantoorgebouwen,
winkels, scholen, grote woningen,
zorgdiensten)
Gebouwen met een hogere vochtproductie een
vantilatiedebiet van minimaal 0,5 volumes/uur
(sociale woningen, flats, rust- en verzorgingstehuizen
en weinig gekoelde gebouwen)
Gebouwen met een hoge vochtproductie
(industrie, wasserijen, gekoelde gebouwen)
De waarde µ van verwijzing is die van de stilstaande lucht: zij is
Voor klasse I en II gebouwen, is er
praktisch geen risico van interne
condensatie. Voor klasse III en IV
gebouwen moeten maatregelen
genomen worden om geen interne
condensatie te veroorzaken.
De referentie µ-waarde is die van stagnerende lucht en wordt gelijk gesteld aan 1. Hoe grotere de µ-factor, hoe minder
dampdoorlatend een materiaal is. Het risico op interne condensatie kan dus theoretisch geëvalueerd worden. In de
praktijk moet men onthouden het risico op interne condensatie uitgeschakeld wordt als de dampdoorlaatbaarheid van
de verschillende materiaallagen vergroot van binnen naar buiten. Door onderzoek van de bestaande situatie, kan een
eerste diagnose snel opgesteld worden:
• is er geen onderdak en de luchtspouw tussen dekkingsmateriaal en de isolatie wordt geventileerd? Er is dan geen
risico op condensatie!
• is er een onderdak en/of de luchtspouw tussen dekkingsmateriaal en de isolatie wordt niet geventileerd? Er is dan
wel risico op condensatie!
Om dit risico aan te pakken, moet men twee gevallen onderscheiden:
• als het onderdak niet dampdoorlatend is en het dekkingsmateriaal zeer waterdicht is (ook bij hevige wind), is het
verwijderen van het onderdak te overwegen:
~ indien de verwijdering mogelijk is moet dit gebeuren, want dit maakt het mogelijk om te isoleren langs de binnenzijde
zonder risico op interne condensatie;
~ indien de verwijdering niet mogelijk is, zal men de dampweerstand van dit onderdak bepalen om de positie (binnen
of buiten ten opzichte van het onderdak) en het type isolatiemateriaal te kiezen
• als het onderdak absoluut noodzakelijk is om de waterdichtheid van het dak te waarborgen, zal men een isolatie
„langs buiten” plaatsen. In dit geval zal bijvoorbeeld de techniek van het “Sarking” dak (zien § X. b2) aangewend
worden.
De bovenstaande paragrafen tonen aan hoe belangrijk het is een dampopen materiaal te kiezen voor het onderdak.
P13
Warmteisolatie van de hellende daken2.indd 13 13/02/2007 14:49:11