Warmteisolatie van de hellende daken2.indd - Ibge

• In onze streken vinden we dekkingsmaterialen terug
onder verschillende vormen, gaande van de klassieke
dakpannen en leien tot shingles, zinkplaten
of golfplaten. Er bestaat een brede waaier aan
materialen en technieken die elk een invloed hebben
op het ontwerp van het dak: gewicht, ventilatiesysteem,
aanpassing aan de helling, overgangen
met de andere dakelementen,…zijn eigenschappen
waarmee rekening moet gehouden worden bij het
ontwerp.
De belangrijkste eigenschap van een dekkingsmateriaal
is hoe goed het hemelwater buitengehouden
wordt. Hiervoor moet het juiste materiaal gekozen
worden in functie van de helling van het dak: als
leien gebruikt worden voor een dak met een helling
van 10°, spreekt het voor zich dat de leien de waterdichting
niet volledig zullen kunnen garanderen.
Naast de materiaalkeuze is de verzorgde uitvoering
van overgangen met andere dakelementen tenminste
even belangrijk: overgangen met de nok, goot en
schouwvoet, zijplank, kielgoot,...
Dakpannen van : 30° tot 90°
Gebitumeerde shingle
: 25° tot 90°
Natuurlijke leien
: 17° tot 90°
Ijzeren pannen
: 15° tot 90°
• Stof en poedersneeuw kunnen binnendringen in
bijna elk daksysteem. Het onderdak zorgt voornamelijk
voor de afvoer van water dat binnendringt
door toevallige infiltratie. Bijkomende functies zijn
onder andere het verbeteren van prestaties van het
dakcomplex onder invloed van wind, het isolatiemateriaal
beschermen en om condensatie af te voeren
dat gevormd wordt aan de onderzijde van het
bedekkingsmateriaal...
Het is niet altijd noodzakelijk een onderdak te plaatsen,
maar het wordt wel veralgemeend in de bouw
en renovatie.
Het onderdak bestaat in de vorm van panelen of
folie dat geplaatst wordt tussen de kepers en de
dakbedekking.
Een folie wordt bij voorkeur gespannen geplaatst
(in tegenstelling tot het slap onderdak), maar moet
dan gepaard gaan met het plaatsen van tegenlatten
(dit creëert een geventileerde luchtspouw). Voor
een systeem met een onderdak in de vorm van
panelen zijn deze tegenlatten altijd noodzakelijk..
Het onderdak moet met veel zorg geplaatst worden,
vooral ter hoogte van openingen voor schoorstenen,
dakvensters, edm...
In ieder geval, moet een goed onderdak waterdicht
maar damp-open zijn, zodoende het gebouw te
laten “ademen”.
• Zoals net gezegd, gaat het plaatsen van een
onderdak zo goed als altijd gepaard met het
plaatsen van tegenlatten. Dit waarborgt een
goede ventilatie en vermijd dat geïnfiltreerd water
gevangen zit of de afvoer sterk gehinderd. De
afmetingen van deze tegenlatten (minstens 15
mm, meestal 20 x 40 mm) moeten aangepast zijn
de helling en de lengte van het dak en aan het
type onderdak. Zo is het aangeraden om voor
daken waarvan helling kleiner is dan 25°, dikkere
tegenlatten te gebruiken om de luchtcirculatie tussen
het dekkingsmateriaal en het onderdak te
verbeteren.
• De latten (voor dakpannen, leien of voor een ander
materiaal) moeten goed recht zijn. Hun afmetingen
zijn in functie van de spreiding van de steunelementen,
van het type en afmeting van het dekkingsmateriaal
…
• Door de hogere plaatsings- en materiaalkost wordt
bebording, planken van een breedte van 10 tot
15 cm, vandaag de dag veel minder gebruikt.
Daarenboven zijn ze minder geschikt om de
ventilatie- en isolatiefuncties van het dak te vervullen.
Door beplankingen te gebruiken, bekomt men
een zeer stevige continue vloer, een soort
onderdak van hout. Vroeger werden ze vaak
gebruikt als steun voor leien daken (die door middel
van haken werden bevestigd). In moderne daken
worden ze veeleer gebruikt bij zinken daken. Bij het
gebruik van beplankingen, moet er goed nagedacht
worden over de plaats van het isolatiemateriaal en het
onderdak. De ventilatiemogelijkheden van het dak
moeten ook in beschouwing genomen worden.
Warmteisolatie van de hellende daken2.indd 9 13/02/2007 14:49:07
P9