Albatros jul/aug 2007 - Vliegclub Seppe

C O L O F O N juli/aug 2007
Functie + Naam tel. Prive (adres) tel. mobiel E-mail-adres:
Redactie en advertenties:
Jacqueline de Vos Burchart Nassaustraat 145 3281 BT Numansdorp
0186 – 65 12 11 06-36 06 24 96 jdvb@xs4all.nl
Dick Bloeme 0186 – 69 23 00 06-43 04 05 69 hadetbra@hetnet.nl
Peter v.d. Zande (advertenties) 0416 – 56 06 36 06-53 71 97 66 peterzande@home.nl
Bestuur Vliegclub Seppe (VCS):
Voorz: Hans Philipse Omloop 8 4841 BH Prinsenbeek
076 – 541 36 20 06-11 00 21 76 jlphilipse@planet.nl
Secr: Andre Oremus Galgeweg 2 2691 MG 's-Gravenzande
0174 - 44 12 90 06-22 49 38 92 vcs@vliegclubseppe.nl
Penn: Riph v.d. Assum Hogekant 8 5104 PB Dongen rvdassum@knoware.nl
0162 – 37 17 27 0162 - 371 371 (= autom.doorgeschakeld naar mobiel)
Lid: Dick Bloeme 0168 – 69 23 00 06-43 04 05 69 hadetbra@hetnet.nl
Lid: Mark Vandervorst 0165 – 51 86 64 06-53 20 74 32 mj.vvorst@inter.nl.net
Bestuur (SVH) Stichting Vliegmaterieel Hoeven
Voorz: Mark Vandervorst 0165 – 51 86 64 06-53 20 74 32 mj.vvorst@inter.nl.net
Secr: Kees van Ginderen Buijenstraat 21a 4705 RC Roosendaal
0165 – 56 38 57 06-51 48 23 40 gindacc@westbrabant.net
Penn: Martin Vermunt Ekelhof 1 4726 AS Heerle
0165 – 30 07 06 06-14 15 94 18 svh@kpnplanet.nl
Raad van Toezicht (SVH) Stiching Vliegmaterieel Hoeven
Wil Grollé 078 – 674 19 86 06-53 97 83 50 wgrollebv@xs4all.nl
Hans Eenhoorn 0182 – 39 93 91 06-53 16 49 67 jmse@worldonline.nl
Victor Kruis 076 – 560 00 68 06-27 08 26 61 victor@hobopagina.nl
Bestuur (SOO) Stichting Ondersteuning Opleiding
Voorz: Iwan Jens 0183 - 63 10 77 06-51 86 03 62 kiwi_degaarde@yahoo.nl
Secr: Henk van Beest Brahmsstraat 18 3281 VD Numansdorp
0186 – 65 26 97 06-10 53 23 98 henkvanbeest@hetnet.nl
Penn: Dick Bloeme Beatrixstraat 7 3264 XA Nw-Beijerland
0186 – 69 23 00 06-43 04 05 69 hadetbra@hetnet.nl
Lid: Martin v.d. Horst 0165 – 50 35 91 06-21 67 83 88 mhorst@concepts.nl
: Melle Benneker 0168 – 32 78 23 mebenneker@planet.nl
: Matt Ramackers 010 – 591 94 32 06-20 62 75 34 agec@planet.nl
Instructeurs:
Adriaan Brouwer 0165 – 53 34 32 06-51 38 30 00 aviator_unltd@hotmail.com
Mano Groenland 0167 – 56 07 77 06-30 05 73 60 e.groenland@wanadoo.nl
Frans Kettenis 0164 – 26 02 72 06-20 43 70 16 kettenis01@home.nl
Martin v.d. Laan 0164 – 60 64 84 0032-486 22 41 42 vdlaanbenoit@zonnet.nl
Frans Luxembourg 0168 – 46 43 26 06-22 45 21 00 fluxembourg@hetnet.nl
Evert Motshagen 076 – 561 62 07 evertmotshagen@wanadoo.nl
Gysolt v.d. Sande 013 – 509 10 88 06-50 26 24 62 gysolt@zonnet.nl
Gerard Ververs 076 – 541 82 01 06-51 41 74 63 gververs@wanadoo.nl
Mark Vandervorst 0165 – 51 86 64 06-53 20 74 32 mj.vvorst@inter.nl.net
Barbeheer: 0165 – 54 83 58 06-14 62 73 26
Loes Frijters Feithlaan 2 4707 JM Roosendaal l.frijters@planet.nl
Adres clubgebouw: Past. v.Breugelstraat 93d, 4744 RC Bosschenhoofd, Tel: 0165 – 313 311
Adres vliegveld: Past. v. Breugelstraat 93, 4744 RC Bosschenhoofd, Tel: 0165 – 312 470, Fax: 313 785
Internet site: http://www.vliegclubseppe.nl/ E-mail vliegclub: vliegclub.seppe@inter.nl.net
Betalingen aan:
Vliegclub Seppe: ABN/Amrobank: 46.29.38.069 Tnv: Penn. Vliegclub Seppe te Dongen
SVH: RABObank: 12.37.51.225, Tnv Penn. SVH te Heerle
BIC code: RABONL2U / IBAN nummer: NL04 RABO 0123 7512 25
1

Van de redactie
Beste clubleden en andere lezers van ons onvolprezen clubblad,
Welkom in de zeer goed gevulde zomereditie van de Albatros. Traditiegetrouw is de zomer van de VCS een
periode die boordevol staat van grote clubevenementen. Bourg en Bresse is alweer achter de rug. Het vliegkamp
naar Duitsland, Aalen dit keer, staat tijdens het ter perse gaan van dit boekje nog te gebeuren. Van 27 juli t/m 7
augustus om precies te zijn.
De weergoden zijn ons niet altijd even goed gezind geweest de afgelopen tijd en soms moest je het goede weer
dan ook verderop zoeken.
Verder in dit blad aandacht voor de Ger van Andel navigation Flight, die dit jaar voor het eerst wordt gecombineerd
met de mosselavond op 15 september a.s.
Let op: mocht door slecht weer de GvA vlucht niet doorgaan en moeten uitwijken naar 22 september, heb er dan
erg in dat de mosselavond WEL op 15 september doorgaat!! De Bourg reünie staat op 22 september gepland.
Gezien de grote hoeveelheid kopij die ik voor deze editie binnenkreeg, hebben we de artikelen over “Historisch
Seppe” doorgeschoven naar de volgende keer.
Met trots kan ik u het heuglijke feit melden dat de Albatros-redactiefamilie gezinsuitbreiding heeft gekregen. Hij is
wel ruim 1.90 m lang, zijn gewicht valt binnen de BMI, en we noemen hem Michel v.d. Linden. Hij was altijd al een
frequente schrijver in de Albatros en we heten hem van harte welkom in het redactieteam.
Rest mij nog om de uiterste inleverdatum van de volgende editie door te geven. Dat wordt: zondag 23 september
a.s.
Groetjes en een fijne vakantie toegewenst aan iedereen die hem nog tegoed heeft!
Jacqueline
Van de voorzitter…
Zomer 2007
Beste Clubleden,
De zomer is in volle gang, maar de vliegtuigen maken geen overuren.
Het weer is van slag en velen spannen zich in ons dat duidelijk te maken.
De vliegsport is natuurlijk geen voorbeeld van een milieu vriendelijke sport. Het wordt tijd dat er elektrische
aangedreven vliegtuigen komen, maar ja, waar halen die dan de elektrische energie vandaan. In het vervolg
fietsen naar het vliegveld, dan heb je de vlucht wel ecologisch verdiend! Is trouwens ook goed om overgewicht
kwijt te raken.
Het weer laat meer extremen zien en daar moeten we als vliegers wel aandacht aan besteden. Kom je in een buitje
terecht, dan is “mayday” nog lang niet aan de orde, maar de onweersbuien die we nu bijna dagelijks zien, moet je
ontwijken.
Tijdens de vluchtvoorbereiding, juist voor kleine vluchtjes, wordt meteo veel belangrijker.
De activiteiten van deze periode ondervonden ook hinder van het weer. De “De Murk vlucht” werd uitgesteld. Komt
natuurlijk altijd een keer voor, maar juist voor deze kinderen is dat wel een teleurstelling. Gelukkig konden de
vluchten op de uitwijkdatum wel plaatsvinden. Volgens mij was dat een geslaagd evenement en hulde aan Bas van
Loosdrecht.
Bourg en Bresse viel bijna geheel in het water. In het weekeinde is de vlucht naar de Mont Blanc wel doorgegaan
en dat moet elk clublid toch een keer meegemaakt hebben. Voor de rest was het schipperen tussen de regenbuien
door. Volgend jaar beter.
2

Vliegkamp Aalen van 27 juli tot 8 augustus staat voor de deur. Misschien werkt het weer hier wel een beetje mee.
Mano zou daar natuurlijk ook instructie slecht weer vliegen kunnen geven. Hij heeft hier vast wel ervaring mee en
wij worden er betere vliegers door.
Het clubhuis is nog niet helemaal klaar. Vrijwilligers voor de werkzaamheden zijn nog steeds hard nodig. Gaat je
vlucht niet door vanwege slecht weer, besteedt die tijd dan aan het clubhuis. De voldoening is waarschijnlijk net zo
groot als na een goede vlucht.
Op die manier is het clubhuis voor de winter nog af.
Veel vliegplezier, maar let op slechte wolken.
Hans Philipse
Orbit Groundschool
Orbit Groundschool uit Arnhem komt met een unieke opleiding tot verkeersvlieger voor de toekomstige piloten.
Orbit Groundschool is voor de IF piloten onder ons een welbekend instituut.
Zij hebben tot nu toe voor diverse leden van VCS het theorie gedeelte begeleid voor de ATPL en Instrument Rating
leerlingen.
Recentelijk is nu Orbit Groundschool een samenwerking aangegaan met Flight Training Europe uit Jerez, Spanje.
Het resultaat is een exclusieve en volledige JAA geïntegreerde vliegopleiding tot verkeersvlieger, goedgekeurd
door de UK CAA. Veel grote en bekende Britse luchtvaartmaatschappijen zoals, Britisch Airways, BA Cityflyer,
Thomsonfly, GB Airways, Flybe, Middle East Airlines en Loganair betrekken hun vliegers van de vliegopleiding van
FTE. Inmiddels wordt er door Orbit GS onderhandeld met Nederlandse maatschappijen over afname van vliegers.
FTE levert ook Jet Orientation Courses voor British Airways.
Orbit Groundschool is Nederlands grootste en meest ervaren vliegschool op het gebied van diverse JAA theorie
opleidingen inclusief omscholing van militaire vliegers. Steeds meer studenten kiezen voor Orbit GS vanwege de
kwaliteit van de studiematerialen, persoonlijke aandacht en begeleiding en de hoge slagingspercentages. Onder de
Seppe vliegers is tot nu toe het scoringspercentage 100% en zo het naar uit ziet blijft dit zo, want op korte termijn
volgen er nog diverse examens van onze leden.
Orbit Groundschool gaat exclusief voor de Nederlandse markt kandidaten selecteren die na gebleken geschiktheid
aan de opleiding mogen gaan deelnemen.
De totale opleiding vindt plaats in Jerez, Spanje en neemt circa 60 weken in beslag. Bij de prijs van € 99.000,- zijn
alle trainingskosten, studiematerialen, eigen accommodatie intern op de campus met internet en maaltijden
inbegrepen. De kosten van deze hele operatie kunnen zelfs volledig gefinancierd worden.
Middels de unieke samenwerking tussen FTE-Jerez en Orbit GS wordt er een complete opleiding aangeboden met
uitstekende vooruitzichten op een baan als verkeersvlieger bij voornoemde maatschappijen middels de partner
programma’s.
Wil je meer over Orbit te weten komen, surf dan eens naar hun website www.orbit-groundschool.nl
Bourg en Bresse 2007
Door de ogen van Ad Frijters
Hallo Allemaal,
Dinsdagmiddag was het zover, we zouden naar Bourg en Bresse vertrekken, maar het zat niet helemaal mee. Er
stond een stevige wind en die liet ons niet op tijd vertrekken met de caravan. Dus wij wachten tot de wind wat
rustiger werd en dat was pas ’s avonds om 21.00 uur.
We zijn die avond doorgereden tot de grens van Luxemburg met Frankrijk en hebben toen ons sleurhutje op een
parkeerplaats gezet en klaar gemaakt voor de nacht.
3

We stonden tussen de vrachtwagens en tot overmaat van ramp kwam er een koelwagen naast ons staan en wat
maakte dat ding een herrie zeg.
Loes vertelde de andere morgen dat ze niet had geslapen. Ik vroeg: “hoezo niet?”. Nou, vertelde ze, die koelwagen
was weg gereden en ik was net aan het weg doezelen, toen de volgende weer kwam.
De volgende ochtend zijn we weer verder gereden en we kwamen om 14.30 uur aan in Bourg en Bresse. We
waren de eersten en hadden net onze caravan en die van Frans rechtgezet, toen Frans en Lia landden op Bourg.
Wij alles klaar gemaakt voor die dag en toen zijn Lia en Loes boodschappen gaan doen voor die avond en de
andere morgen.
Het wachten was toen alleen nog op Jos Kokshoorn, die helemaal alleen uit Nederland moest komen met het
slechte weer.
En ja hoor, die kwam rond 21.00 uur aan, we hebben toen met z’n vijven bij ons in de voortent gezeten. Heerlijk de
kachel aan met een wijntje en een stokbroodje.
Ik heb ’s avonds Jos nog naar het hotel gebracht en toen zijn we gaan slapen, want de andere ochtend was het
weer vroeg dag.
In de middag was onze grote vriend Henk van Gangelen ook nog even geweest, alleen maar om te tanken en
oudoe te zeggen. Op de donderdag kwamen er nog meerdere mensen, ook de familie Müller uit Duitsland was van
de partij en als klap op de vuurpijl kwamen ’s avonds laat Bert, Greet en Rene van de Lans nog binnen.
Vrijdag ben ik met Bert en Rene meegevlogen. Ik moest wel achterin zitten, maar dat vond ik niet zo erg. Dit was
mijn tweede vliegervaring en wat voor ervaring???
Loes en Greet waren die middag op het kamp gebleven en toen wij geland waren vertelden Loes en Greet wat ze
hadden gedaan, die waren dus samen heerlijk een salade gaan eten bij het restaurant.
Ze hoorden ons binnen komen en zagen hoe Bert zoals gewoonlijk niet normaal kan landen, maar met een
duikvlucht, dat Loes tegen Greet zei: “Nou, ik ben benieuwd, maar volgens mij komt Ad er groen en geel uit en
stapt hij nooit meer in een vliegtuig”. “Nou dat zal wel meevallen, maar we zien het zo meteen wel”, zei Greet.
Dus de drie heren stapten uit en wat denk je: ik lachte gewoon, was niks aan de hand, vond het gewoon geweldig.
Toen bijna alles weer terug was op het veld
zijn Lia, Greet en Loes weer boodschappen
wezen doen. We waren deze avond met 37
man. Michel v/d Linden met zijn broer Nick
zijn ook nog geweest en hebben lekker
mee gegeten. Nou Michel, je mag je broer
wel vaker mee nemen hoor, want die kan er
ook wat van. Hahaha.
De volgende dag zijn Michel en Nick weer
weggegaan naar hun zus ergens in
Frankrijk. In Cahors om precies te zijn (zie
elders in dit blad).
Na een paar bakjes koffie stapten ze in hun
vliegtuig en weg waren ze.
Die dag was het echt prachtig mooi weer en
er zouden een aantal kisten naar de Mont
Blanc gaan. Claas en Anneke vroegen aan
mij of ik misschien mee wilde. Ik keek Loes
aan en die zei: “je gaat!”. Ik zei: “ja, en jij
dan?”, waarop Loes zei: “je gaat gewoon mee, punt uit”. Loes pakte het fototoestel en voor de zekerheid een
vuilniszak, want je weet maar nooit hè (heb ik gelukkig niet nodig gehad).
Ik moet jullie eerlijk bekennen, wat is de wereld vanuit de lucht toch mooi om te zien.
We moeten dankbaar zijn dat we daar mogen leven, al die bergen en meren, de sneeuw en bomen, wat mooi de
mb.
Ik ben toch blij dat ik de weddenschap met Leonie heb gedaan, anders had ik dit nooit gezien en beleefd. Niemand
kan me dit nooit meer afnemen, dit staat voor de rest van me leven in mij geheugen.
4

We hebben nog een tussenlanding gemaakt, daar hebben we wat gegeten en gedronken. Ik heb daar nog een
mooi rood petje gekocht voor mezelf.
We vertrokken en wat denkt Bert: ook gelijk in formatie, wat was dat gaaf zeg.
Wat waren dat bijzondere dagen voor mij, die zal ik nooit meer vergeten.
Langs deze weg wil ik Leonie bedanken voor de weddenschap.
Bert, Rene, Claas en Anneke voor de twee mooiste dagen van me leven.
BEDANKT ALLEMAAL VOOR EEN ONVERGETELIJKE BOURG EN BRESS.
AD
En nog een stukje door de ogen van Loes:
We kwamen zaterdagmorgen uit ons bedje: stralend mooi weer en wat denk je, komt Lia naar ons toe en die
vertelde dat ze naar huis wilde, waarop wij zeiden: “dan ga je naar huis”.
Ze zei “ja, morgen wordt het slecht weer en ik moet maandag echt thuis zijn”. Claas zei: “Nee hoor, morgen is het
goed weer om te vliegen”, maar uiteindelijk zijn ze toch weg gegaan.
Op zaterdagavond zijn we met zijn allen op het veld gebleven, we hadden afgesproken dat we in het restaurant
zouden gaan eten met 30 personen.
Ons aller grote vriend zou de kip van Bourg klaarmaken, dus wij rond half negen met de hele ploeg daar naartoe,
alleen er waren 2 kisten die nog terug moesten komen, namelijk de VSQ en de VSX, die waren die dag naar
Lourdes gevlogen en nog een aantal veldjes.
Maar één van de kisten stond niet zover van Bourg zonder peut, dus wij waren alvast begonnen met eten. En ja
hoor, daar kwamen ze aan, rond half tien ’s avonds landden ze op het vliegveld en gelukkig ze kregen nog te eten.
Het was een gezellige avond en ik weet zeker als we volgend jaar weer naar Bourg gaan dat we heel anders
worden ontvangen door onze vriend. Hij was er erg blij mee dat we bij hem kwamen eten en het was fantastisch.
Op zondagmorgen hebben wij eerst de voortent van Frans en Lia afgebroken en toen die van ons.
We hadden gelukkig alles schoon en droog binnen, de koelkast bij de garage gezet en de stoelen en de tafel. En
de caravan van Frans weer op zijn plaats gezet.
Toen vertrokken in de ochtend de meeste mensen, omdat ze toch wel slecht weer verwachtten.
In de middag zijn Maarten Crezee, Dave van Opdorp in de VSX en Harm Berkmans, Cees van Ginderen en Gijs
van Abeelen vertrokken. Nou, ze waren nog niet een half uurtje weg en het werd slecht weer in Bourg.
Wij. Ad en Loes, Martin en Agnes Vermunt en Peter en Maria v/d heuvel waren er nog en ook Jos Kokshoorn en
nog onze drie Belgische vrienden. Wij zouden allemaal de andere dag vertrekken.
We zaten op de zondagmiddag en begin van de avond op het terras een lekker pilsje en wijntje en fris te drinken.
We zouden eigenlijk met zijn allen in het dorp gaan eten, maar het was zo slecht en koud, dat Ad en ik zeiden: “We
gaan naar de caravan en zetten lekker de kachel aan”. De rest is toen naar het hotel gegaan en heeft daar
gegeten.
We hebben op maandagmorgen de sleutels af gegeven op het kantoor en zijn toen om half negen gaan rijden. We
hebben een tussenstop in Luxemburg gemaakt en waren dinsdag weer thuis.
Toen alles schoongemaakt en klaargemaakt voor de volgende vakantie.
Ik wil ook iedereen bedanken die in Bourg is geweest en zeker ook de mensen waar Ad heeft mee mogen vliegen.
Ik hoop jullie allemaal op de reünie te zien
Groetjes Loes
Reis met hindernissen
De ervaringen van een weekendganger.
Bourg en Bresse 2007:
5

Voor twee weken Bourg en Bresse ben ik niet in de wieg gelegd. Het zit niet zo in me om zo lang op dezelfde plek
rond te hangen. Bovendien: de Mont Blanc heb ik inmiddels van alle kanten gezien en voor het nabij Bourg en
Bresse gelegen zwembad geldt hetzelfde. Daarvan kwam je steevast terug met een groene prop vanwege het
hoge gras op de airstrip. Er moeten nog ergens foto´s rondhangen van feestelijke zwempartijen, waarbij de
zwembroeken al te drogen hingen voordat we uitgezwommen waren. Dat waren nog eens tijden!
Maar het tussenweekend blijft trekken. Peter Kuijpers kon dit jaar niet mee. Hij had het te druk met het bouwen van
een nieuw huisje ergens in Moergestel. Aan dat soort werk probeer ik nou juist zo af en toe te ontsnappen. Alleen
is maar alleen en bij gebrek aan spontane aanmeldingen heb ik mijn broertje Nick maar eens gebeld. Die vult zijn
tijd met het besturen van een KLM 747, een slordige 14000 vlieguren in zijn boek. Hij gaat over twee jaar met
pensioen (inderdaad zijn leeftijd is 54) en had al eens eerder aangegeven wel iets te voelen voor wat hij noemt “de
kleine luchtvaart”. Dat leer ik hem nog wel af.
Zijn enthousiasme was overweldigend, ondanks het feit dat ik hem op het hart drukte dat hij hooguit de radio zou
mogen bedienen. De laatste keer dat ik hem voorzichtig op Seppe liet landen, begon mijnheer doodleuk op een
voetje of 60 af te vangen met als enig excuus dat in zijn kist de hoogtes afgeroepen werden en dat ze altijd bij “fifty”
moesten gaan trekken. Dat dus nooit meer.
Ik had een IFR vlucht gefiled, we waren niet zeker van goed weer. Je wordt er wel wat lui van. Geen gezoek naar
TMA´s en CTR´s die vermeden moeten worden. Geen laagvlieggebieden te omzeilen, laat staan dat we ons druk
hoefden te maken over de frequenties. Dat wordt allemaal op een presenteerblaadje aangeleverd. Dat radiowerk
viel nog niet mee. De keren dat mijn tijdelijke co onze Trinidad aanmeldde als de “KLM en nog wat” en “heavy”
waren op den duur niet meer te tellen. Brussel was er danig van in de war maar tegen de tijd dat we Noord
Frankrijk bereikten liep alles gesmeerd.
De bewolking onder ons verdween pas op een mijl of 10 ten noorden van Bourg. Dat maakte een VFR nadering
mogelijk. Op onze vraag naar Aerodrome information kwam een air to air antwoord van Frans Luxembourg. Piste
dixhuit, nooit weg als je uit het noorden komt.
Het was zweefvliegdag en een groot aantal Seppenaren waren naar Gap getogen om te leren wat het is om zonder
het vertrouwde gebrom te vliegen. Tegen de avond was iedereen weer binnen en kon de barbecue op stoom
komen. Het was weer als vanouds: keigezellig met een man/vrouw of veertig, velen deden meer dan hun best en ik
kon rustig op mijn stoeltje blijven hangen
met m´n hamburger en glaasje wijn. En
natuurlijk moest er tegen de tijd dat het
donker werd nog even worden gevlogen.
De wandeling naar het nabijgelegen
hotel bracht ons laat die avond naar een
welkom bed.
De zaterdag daarna op naar Cahors voor
een beleefdheidsbezoek aan mijn zus in
Les Arques. Op het vliegveld van Cahors
kwamen we niet geheel toevallig een
aantal collega´s tegen. Peter, Dick,
Jacqueline, Eric, Anne-Marieke, Henk en
Cees liepen met kleine oogjes hun
toestellen te zoeken en Eric wist te
vertellen dat hij mijn nieuwe zwager zou
worden. De avond daarvoor moet wel
heel gezellig geweest zijn.
Hoe dan ook mijn buitengewoon
gastvrije zus Ineke bracht ons keurig naar haar Chambres D´Hotes in Les Arques (voor cultuurbarbaren: een soort
Bed en Breakfast, maar dan beter) waar we op een meer dan gezellige barbecue zijn getrakteerd. Van je familie
moet je het namelijk hebben.
6

De volgende (zondag)morgen teruggevlogen naar Nederland vanaf een als vanouds gesloten Frans vliegveld.
Maar goed dat we gisteren nog getankt hadden. De clearing werd door broerlief voorbeeldig geregeld bij de
regionale Information en zo doken we het slechte weer in boven het Centraal Massief aan de voet van de Alpen.
Een vlucht waar de eerste paar honderd mijlen het “avoid” niet van de lucht was en over onze rechtervleugel
geregeld de nodige flitsen werden waargenomen. Voor ons geen probleem, gezamenlijk hebben we tenslotte
14.800 vlieguren en dat schept ook zo zijn verplichtingen.
Hoe noordelijker hoe beter, het is ook wel eens andersom. Vanaf Brussel werd het meer en meer VMC en een
landing op Seppe dan ook geen probleem.
Het was weer een schitterende ervaring en het doet me bovendien goed om een KLM buschauffeur te hebben
kunnen laten zien wat echt vliegen inhoudt. De koffie kwam niet van een lieftallige jongedame, een bed hebben we
niet aan boord, laat staan een toilet, de vluchtplannen moet je bij ons echt zelf maken………., maar vliegen, dat
kunnen we.
Michel van der Linden.
Seppe - Cahors
Seppe - Cahors
Een paradijsje nabij voor Seppenaren
Sportvliegers die verder vliegen dan het bekende rondje om de kerk van Oudenbosch komen soms onverwacht op
locaties terecht, waarvan ze zelfs nog nooit van gedroomd hadden.
7

8
Ook dit overkwam
afgelopen zomer
de PH-SPF, PH-
VGH en de PH-
PBW. Zij waren
onderweg van een
Tour d’Espagne
naar Nederland. Er
moest nog wel een
stop-over gemaakt
worden. Op
tussentijds
aanraden van
Michel v.d. Linden
kwamen we terecht
bij zijn zus Ineke,
die met haar man
in de buurt van
Cahors woont en
daar Chambres
d’hôtes exploiteert.
Een geweldige ontvangst viel ons ten deel in een bijzonder fraaie bosrijke omgeving.
Ineke is dit ook zo goed bevallen, dat ze speciaal voor de VCS leden een arrangement heeft samengesteld. Wij
kunnen alleen maar zeggen ”doe het een keer”, want dit soort combinaties maakt het vliegen zo leuk en
(ont)spannend bovendien.
Kijk op de website van de club www.vliegclubseppe.nl onder “evenementen” en vervolgens onder “overige” en je
leest er alles over.
Niet vergeten een keer te gaan. Echt leuk!
Crew PH-SPF, PH-VGH en PH-PBW
Frans van Gompel
Het is een aantal leden misschien al wel opgevallen, dat we ons erelid Frans van Gompel de laatste tijd (bijna) niet
meer op de club hebben gezien. Normaal gesproken zie je hem wel 1 of 2 keer in week rondom het vliegveld of in
de club verschijnen.
Verklaarbaar was het wel, want hij had rugklachten en moest wat rust nemen. Dit gaat inmiddels weer redelijk
goed. Erger is, dat men bij Frans longfybrose (steeds minder longblaasjes voor het zuurstoftransport) heeft
geconstateerd.
Adequate medicijnen of geneesmethoden zijn er nog niet, met als gevolg kortademigheid en vooral moe zijn en
blijven.
Hopelijk vindt men voor Frans op korte termijn nog de juiste behandeling of medicijnen om het leven wat
aangenamer te houden.
De redactie van Vliegclub Seppe wenst hem van harte beterschap, ook voor Ina en hopelijk zien we hem
binnenkort weer in ons mooie clubgebouw.
Redactie Albatros

Vliegshow Oostwold
Vliegshow Oostwold
Mano en ik hebben voorgevlogen op de Oostwold airshow, hij
met crazy-flying met de Piper Super Cub en ik met de L39
Albatros, dit was 28 mei 2007.
Op de site www.Oostwold-Airport.nl, onder airshow 2007 - foto's
online, staat een reeks foto's van Mano, die er met de piper
vandoor gaat en verderop een foto van de albatros in het begin
van een "dirty" roll.
Dat is weer eens ander nieuws voor de "andere" Albatros.
Adriaan Brouwer
Ger van Andel Navigation Flight
6 e Editie in een nieuwe jas
15 september 2007
(uitwijkdatum 22 september)
In navolging van de succesvolle serie navigatievluchten wordt ook dit jaar deze traditie voortgezet. Zoals
U uit het programma kunt zien is de opzet enigszins gewijzigd waardoor het geheel wellicht nog
aantrekkelijker wordt en de nadruk nog meer op ontspannen vliegen komt te liggen. De vlucht (tijdsduur
ca. 1.00 uur) voert langs een aantal locaties waarvan de foto’s op de navigatiekaart moeten worden
aangegeven. Als afsluiting volgt een doellanding op Seppe. Om theoretische kennis te testen zijn er een
aantal vragen opgesteld. Na afsluiting van de vlucht staan kaas en wijn proeverij gereed om nog een
enkel puntje te scoren.
De navigatievlucht wordt gecombineerd met de jaarlijkse mosselmaaltijd van de Vliegclub Seppe,
waardoor een dag/avondvullend programma mogelijk is. (Voor niet ingewijden, de mosselen die op
Seppe worden geserveerd zijn niet van het type Jumbo, maar meer A380 Airbus de luxe!) Voor
diegenen die niet van mosselen houden, is een alternatief beschikbaar tegen dezelfde prijs. Het centrum
van alle activiteiten (behalve het vliegen) is in het prachtig gerenoveerde clubhuis van de Vliegclub.
Programma:
09.45 uur Dagopening door de voorzitter van de Vliegclub
10.00 uur Briefing
9

10.30 uur Uitreiking vluchtformulieren en start eerste toestel
12.30 uur Mogelijkheid tot lunchen in de Vliegclub
16.30 uur Laatste tijd dat deelnemers van de navigatievlucht mogen landen
18.30 uur Paradropping met aansluitend prijsuitreiking
19.00 uur Start van de mosselmaaltijd
Het aanmeldingsformulier kunt u van de website afhalen: www.vliegclubseppe.nl
(zie: evenementen, overige)
Tenslotte, overnachtingen tegen gereduceerde prijzen zijn mogelijk in hotel “De Reiskoffer” te
Bosschenhoofd en hotel “Tivoli” te Oudenbosch.
Hoppen naar Bourg
Het loopt altijd anders…
Vrijdag 22/6: Eindelijk, eindelijk: het gaat gebeuren. Na vele afgelaste pogingen gaat er een konvooi Seppenaren
via Engeland, Guernsey en Saumur richting Bourg en zien we nu eens het museum van Duxford in het echt.
Maar niets is zo onvoorspelbaar als een vliegtochtje organiseren en zo loop ik in alle vroegte de hond uit te laten
als Frans Lux belt dat ‘het weer’ roet in het eten gooit en Duxford in elk geval al 2 dagen niet bereikbaar is. Het zou
de voorbode zijn van een stormachtige week die voor een heel andere Bourg zou zorgen dan dat we gewend zijn.
Toch maar naar Seppe, want zo’n vrij gemaakte week laat ik niet zomaar schieten.
Op Seppe zag ik bedrukte gezichten: Dave, Riph, Maarten; volledig bepakt en bezakt. En inderdaad: het weer ziet
er op Seppe wel mooi uit, maar om ons heen schijnt het te spoken. De VSX-crew besluit wijselijk niet te gaan. Idem
besluit Jan vlasveld met zijn PH-NIC. Ik ben heb het geluk om ervaren vliegmaten te hebben en sinds enkele
weken een stormscope en Tcas aan boord. De SPF gaat dus en we zien wel waar het weer ons brengt. Ook wel
spannend, zo’n reis met onverwachte bestemmingen.
Via Troyes in Frankrijk bereiken we Clermont-Ferrand aan de voet van het
Centraal Massief. Nou, die stormscope is me een gemakkie! We hebben ‘m
er qua kosten nog niet uit, maar dat gevoel hebben we al wel. Veel wolken,
veel turbulentie, af en toe wat slingeren en ijs oppikken, maar geleidelijk
wordt ’t warmer en dat brengt veel vreugde aan boord van de SPF. En
omdat ’t zo lekker gaat doen we nog maar een track: na een tip van Peter
van de Zande op naar Lourdes/Tarbres dat uitkijkt op de Pyreneeën. En het
Nederlandse weer ten spijt: we eten ’s avonds in het toeristische Lourdes
en met het idee dat we al dagen onderweg zijn.
De volgende dag natuurlijk eens even gaan kijken wat nou al eeuwen lang
zovele katholieke pelgrims naar dat kleine stadje lokt. Ongelofelijk en
indrukwekkend om te zien hoeveel mensen hun laatste hoop op zo’n kleine
grot vestigen. De plaatselijke middenstand vaart er wel bij en ze hebben
nog gelijk ook.
Van Lourdes met een grote lus (tussenlanding en pic-wissel op Royan-
Medis) vliegen we op 300 ft langs de Atlantische kust naar Biarritz. Een
prachtig tochtje langs de gigantische duinen en een geheimzinnige
10

prohibited area waar je wel 10 keer verzocht wordt ver vandaan te blijven.
Biarritz is mooi, schitterende kust met dito restaurantjes en natuurlijk vonden wij ook een goeie.
Inmiddels waren Andre en Jacqueline en de PBW-crew Biarritz al gepasseerd op weg naar ’t zuiden en ontstaat bij
ons het idee om er maar eens een rondje Spanje van te maken in deze Bourg-week.
De volgende morgen gaat de neus dus eerst richting Bilbao, in Spaans Baskenland. Daar staat sinds 10 jaar het
imponerende Guggenheim-museum en dat is een aanrader 1 e klas. Ook de stad is de laatste jaren mooi
geworden. Dus wie in Zuidwest Frankrijk zit: een half uurtje van Biarritz (de Pyreneeën zijn daar niet zo hoog) en je
bent er. Zeker doen! Je komt er trouwens gemakkelijk bekenden tegen. We zitten in de approach als we een
vertrouwde Seppe-stem op de radio horen. Het is oud-voorzitter Eric van Helden die net het apron af gaat als wij
aankomen. Hoe klein kan de vliegwereld zijn ??!
Mooi vliegland, dat Spanje. Uiterst vriendelijke verkeersleiding en afhandeling. Voor 11 euro word je opgehaald,
naar ’t nieuwe terminalgebouw gebracht, regelt men een heleboel en kan je ’s morgens via de omgekeerde
volgorde zo weer weg.
Van Bilbao koersen we daarna richting Madrid. Niet naar Barajas, maar naar Quatro Vientos (de Vier Winden). Een
general aviation veld waar een gigantisch apron vol staat met 1- en 2-motorigen. Dat alleen al, is voor ons een
attractie!
Madrid is een imposante stad. Groot qua oppervlak, 5 miljoen
inwoners en 15.000 taxi’s. Ook hier weer een mooi hotelletje
gevonden en buiten eten, terwijl je telefoontjes krijgt uit NL
met storm, regen en ander vliegonvriendelijke
omstandigheden. Wat een bevoorrechte mensen zijn we toch
en wat een heerlijke manier van reizen is dit !
En oh ja: dat hebben wij dan weer: voor ’t stadhuis van
Madrid lopen we tegen een mensenmassa aan met een bus
er midden in. Het blijkt de spelersbus te zijn van Real Madrid.
De godenzonen zijn zojuist gehuldigd voor hun 30 e
landskampioenschap.
De volgende dag is ons plan om naar Valencia te vliegen. Het
hotel ’s morgens vroeg al via internet uitgezocht en
gereserveerd, idem met het vliegplan geregeld staan we op
LECU. En dan blijkt waarom er NOTAM’s zijn: je moet een
slot hebben voor Valencia, want er is een Amerikaanse airshow aan de gang! Na veel gebel en hulp van de
Spanjaarden krijgen we het toch niet geregeld. Da’s nou jammer, want die show hadden wij natuurlijk graag willen
zien, evenals de stad zelf.
We besluiten naar Zaragoza te gaan. Dat ligt op de route naar Barcelona waar we op woensdag hebben
afgesproken met de Portugal-gangers. De vlucht naar LEZG is een bijzondere. Je moet onder de Madrid-TMA
blijven (airspace A) en dat betekent max. 3000 ft, terwijl de grond langzaam omhoog komt en de bergen snel
dichterbij komen. De TMA-grens ligt juist tegen een
bergrug en dank zij onze Garmin 530 kunnen we
precies zien waar we mogen klimmen en dat is dan
inmiddels hard nodig geworden. Het Spaanse land is
uitgestrekt en via enkele dalen en bergkammen naderen
we Zaragoza. Voor velen waarschijnlijk niet zo’n voor de
hand liggende bestemming, maar het is een prachtige
stad met een enorme mooie basiliek.
We eten er ’s avonds in een typisch lokaal tentje en
drinken wat in een echte bodega met natuurlijk tapas er
bij.
11
De volgende morgen weer taxi nr …. (?) naar het veld.
Daar is het druk, want Ryanair is net geland en dat
betekent dat er ook weer 200 man klaar staan die
binnen een half uur weg moeten. Na het filen van ons

vliegplan, meteo en onze route bestuderen blijkt maar weer eens hoe handig die gele vestjes van AOPA zijn:
Keurig worden we langs de lange rijen passagiers geleid en mogen we vooraan door de security en zo ’t apron op.
Althans dat dacht ik. Het poortje bleef piepen en uiteindelijk moest ik op de lopende band door de X-ray.
Even later beginnen we aan onze laatste track naar
Barcelona Sabadell (LELL). Dat is het GA-veld van
Barcelona waar we wederom een propvol platform
aantreffen. De approach is prachtig en je vliegt langs mooie
bergtoppen richting de stad. We zijn nog maar net op het
terras aangeland als de Cirrus van Jacqueline en Andre zich
meldt, evenals de PH-PBW met Peter, Jacqueline en Dick.
En nog geen uurtje later de VGH met Henk en Cees die met
een tussenstop in Bourg ‘even’ vanuit Seppe komen.
Henk wordt ontvangen met een ‘lang-zal-hij-leven’, want hij
heeft bij ons aller afwezigheid ’t geflikt om zijn PPL-examen
te halen en dat moet worden gevierd.
Nou dat doen we dan ook: 2 dagen lang in het bruisende
Barcelona waarna we op vrijdagmorgen, precies een week
na T/O op Seppe weer allemaal huiswaarts gaan.
Uitrusten van een geweldig mooie en leerzame week.
Het blijkt maar weer eens dat een rondje rond de kerk
vliegen leuk is, maar er zijn zoveel mooie kerken in Europa.
En daar kun je allemaal zomaar naar toe met je PPL-brevet,
weet ik nu, 2357 NM later….
Hans van den Bersselaar
Introductie van een nieuw clublid
Introductie van een nieuw clublid
(zie ook bij Mededelingen)
Mijn naam is Andy van Veen, 41 jaar, getrouwd met Marieke en wij hebben 4 kinderen. Een
kleine anderhalf jaar geleden ging een lang gekoesterde wens in vervulling, toen mijn
echtgenote ter gelegenheid van mijn 40ste verjaardag mij trakteerde op een
introductiepakket van 5 vlieglessen bij de SAS. Vanaf de eerste les was ik helemaal
verkocht. 14 maanden en 57 uur later mocht ik mijn PPL in ontvangst nemen.
Het eerste wat ik gedaan heb was mij uit laten checken op de Robin van de SAS, want met
1.92m is een Grob echt te klein! Na 1,5 uur had ik schaafwonden op mijn schenen die
continue tegen het dashboard aan schuurden, en volledige roeruitslagen kon ik niet maken
zonder eerst te gaan verzitten. De PH-SPZ beviel mij direct heel veel beter dan de Grob's
en je begrijpt dat mijn interesse voor de VCS snel gewekt was, omdat zij niet 1 maar 2 van
die kisten hebben.
Een enthousiast relaas van Hans van den Bersselaar, die ik ontmoette op een feestje, had mijn nieuwsgierigheid al
gewekt. Een en ander was vliegensvlug geregeld. Een paar mailtjes en 1 telefoontje, clubhuis binnenlopen,
handenschudden met Gerard Ververs en de volgende dag door hem uitgechecked op de PH-VSQ met de
gevleugelde woorden: "Veel oefenen, mijn zoon!". En laat ik dat nu net van plan zijn!
Kortom een hele snelle en aangename kennismaking. Ik kijk er naar uit snel meer leden te leren kennen. Oh ja, ik
woon in Oisterwijk, en als ik niet vlieg of papa/echtgenoot speel, pleeg ik de kost te verdienen als kaakchirurg in
het St. Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg.
Tot ziens,
Andy van Veen
12

Mosselavond
Geacht clublid,
Zoals je wellicht weet, organiseert de Vliegclub Seppe ook in 2007 weer de
jaarlijkse mosselavond.
In verband met de renovatie van het clubhuis is de datum enkele weken eerder
dan andere jaren en wel op zaterdag 15 september. Omdat op dezelfde dag
ook de Ger Van Andel Navigation flight wordt gehouden starten we een half
uurtje later, namelijk om 19:00 uur.
Onder het genot van een drankje en zoveel mosselen als je lust, kun je die
avond weer lekker bijpraten met je vliegvrienden of je kennismaking met
anderen hernieuwen of uitbouwen.
Voor hen die geen mosselen lusten; ook dit jaar is er weer een goed alternatief
aanwezig. (vlees of zalm, met frites en garnering)
De kosten voor de mosselen (all you can eat) of het alternatief zijn 15,00 euro per persoon.
Graag bij aanvang dit bedrag afrekenen bij Loes. Drank is uiteraard voor eigen rekening.
Het belooft weer gezellig te worden, dus zorg dat je er bij bent.
Om er zeker van te zijn dat de mosselman voldoende mosselen meebrengt, dienen we begin september te weten
hoeveel personen aanwezig zullen zijn. Daarom gaan we op het publicatiebord in het clubhuis een intekenlijst
ophangen. Mocht je voor die tijd niet op de vliegclub komen, geen nood!.
Bel in het weekend even naar de club en Loes (of een van de andere aanwezigen) is meer dan bereid om de lijst
met jouw naam en evt. introducés aan te vullen. Geef daarbij ook even aan of je mosselen, zalm of vlees wilt eten.
Je kunt ook e-mailen naar l.frijters@planet.nl
Tot de mosselavond op 15 september om 19:00 uur.
Wie wil mede-eigenaar worden……
Wie wil mede-eigenaar worden van de AUSTER/5 PH-NET?
De Auster PH-NET wordt in een Stichting
ondergebracht. Er worden 12 aandelen
uitgegeven, waarvan er al 3 zijn verkocht.
Bent u ook geïnteresseerd?
Dan kunt u zo’n kans echt niet voorbij laten gaan.
Voor meer informatie zoals: technische
specificaties, de historie van het toestel en de
voorwaarden, verwijs ik u naar de website:
www.vliegclubseppe.nl.
Corry van Andel
13

Van VIO naar Private Pilot ……. en hoe nu verder
hoogtepunten:
14
Het halen van een PPL is eigenlijk heel eenvoudig,
vooral als je het hebt!
Je begint als VIO ( je weet wel, Vlieger In Opleiding )
met wat theorie bij Toine van den Heuvel, je doet daar
ook de radio, je doet gelijktijdig wat vlieglessen met
Mano Groenland, een beetje examenvoorbereiding bij
Mark Vandervorst, tussendoor rotzooi je zelf wat aan,
gevolgd door een proefexamen bij Frans Luxembourg,
en je sluit af met een examen bij Adriaan Brouwer en
voila…. Een paar maanden verder en wat centen armer
sta je daar dan met je Private Pilot License, klaar om
erop uit te gaan en vooral verder te leren, want: “hoe
meer je weet, des te meer je beseft, dat je eigenlijk nog
niets weet”.
De periode tussen het doen van een examen en het
moment dat het papiertje in de bus valt, is een goed
moment om even terug te kijken op een aantal
De theorie is vooral een kwestie van veel zelfstudie in combinatie met het oefenen van veel examenvragen. Het is
onbeschrijfelijk hoe groot de database met examenvragen is van Toine en wat een hulp dit is bij het behalen van
de zeven theorievakken. De radiocursus op de zaterdagmorgen was natuurlijk gewoonweg gezellig en leerzaam.
Beurtelings werd er iets voor bij de koffie meegenomen en het praktijkexamen radiotelefonie was dan ook dankzij
deze goede voorbereiding minder moeilijk dan voor menigeen die de cursus bij een ander had gevolgd en (dus) de
examenruimte verliet met veel commentaar van de examinatoren.
Toine… bedankt!
De vlieglessen bij Mano zijn iets aparts. Hoewel hij slechts kort in militaire dienst is geweest, word je het beheersen
van een vliegmachien met militaire discipline bijgebracht. Dat wil zeggen zonder pardon en zonder al te veel
complimenten, maar wel effectief. Was hij het niet die eens zei: “ik kan zelfs een aap leren vliegen”. Wel dat is hem
gelukt!
Ook de latere navigatievluchten met Mano waren een uitdaging; geen VOR, GPS of andere hulpmiddelen, gewoon
een lijntje op de kaart, je kaart vouwen (een cursus “origami” en “blij met papier” enzo vormden de basis voor deze
vaardigheid), weten waar je bent door middel van “het lijntje volgen met je vinger en de richting waarheen je vliegt
naar boven” en tijd meten op de eigen wijze van Mano kenmerken de traditionele en pragmatische wijze van het
VFR navigeren. Zo viel het viel niet mee de nauwe doorgang te vliegen tussen de Antwerpen CTR en de Brussel
CTR op een potloodstreepje.
Hoewel de lessen onvergetelijk waren, zal ik waarschijnlijk niet alles onthouden.
Mano… het was geweldig, heel erg bedankt!
Over het “gerotzooi tussendoor”, door de meesten ‘solovluchten’ genoemd, heb ik u al eerder bericht in dit blad.
Mijn overdracht van Mano naar Mark ter voorbereiding van het examen kenmerkt zich door het enorme verschil in
aanpak. In voetbaltermen is dit te vergelijken met het verschil tussen van Hanegem en Cruyff . Beiden
buitengewoon goed, en toch zo anders. Dat maakte het voor mij een perfecte combinatie.
Van Mark heb ik geleerd wat het is om een vlucht voor te bereiden, de radio te gebruiken en hoe je een uitwijk
onderweg aanpakt. De vlucht naar Antwerpen, op mijn verzoek omdat dit de eerste keer naar een gecontroleerd

veld zou zijn, en een geslaagde maar niet al te wetenschappelijk aangepakte uitwijk onderweg hebben mij heel wat
hoofdbrekens gekost en ik heb er veel van geleerd. Ik zou dit andere examenkandidaten ook zeker aanraden.
Eigenaardig is ook dat een ander naast je die op je vingers zit te kijken toch iets raars met je doet. Deed ik met
Mano de kunstjes altijd tussen 1500 en 2000 ft, bij mark ging dat met 1000 ft hoger. Het gevolg: zonder dat ik er
erg in had vloog ik het circuit ook 1000 ft hoger op 1730 i.p.v. 730 ft. en het ergste was dat ik niets in de gaten had.
Ik heb Mark wat zwijggeld gegeven in de vorm van een biertje en alles is goed gekomen.
Mark, het waren jouw puntjes op de “i”-tjes van Mano in mijn Private Pilot License en dus… bedankt!
Het proefexamen met Frans Lux was er één om nooit te vergeten. Een vluchtje naar Balen Keiheuvel via Turnhout
en uitwijken naar Zwartberg. Vliegplan maken, navigatieplan maken, Google Earth bekijken waar je nu precies de
CTR van kleine Brogel in gaat vliegen, hoe loopt nu de grens van EBP05A, B, C en D bij Zwartberg, de vlucht wel
10 keer doornemen, obstakels onderweg, meteo, notam, theorie vragen nog eens doornemen, kaartjes printen, de
Bottlang lenen van Jan Rijsdijk en maar bezig zijn met dat kleine stukje en tenslotte … veel te te lage bewolking bij
Seppe, maar wel optrekkend en geen bewolking boven Balen Keiheuvel. Ik tegen Frans: “We gaan niet … “ en hij:
“Goed zo, jongen, maar een circuitje durf je toch wel aan.” Met veel meer stress dan goed voor me was, wat ik
redelijk wist te verbergen gingen we toch op pad. Frans loodste me door de bewolking en daarna ik verder… Een
leuk veld dat Balen. Wel even wennen dat het circuit op 1000 ft ligt, net als eerder bij Antwerpen.
Een ervaring en leuke bestemming rijker ging de terugweg ook ruim voldoende op een paar punten na en heette
Frans mij welkom bij de club, omdat ik naar zijn mening geslaagd zou zijn.
Dit deed mijn zelfvertrouwen goed en de tips die ik meekreeg heb ik dan ook ter harte genomen wat er op neer
kwam, dat ik nog eens moest oefenen op de noodlandingen.
Normaal gesproken is een slechte generale repetitie een voorteken voor een goede première. Dus Frans…
bedankt dat je mij de kans gaf voor een slechte generale!
Nog even snel met Mano wat stalls, een voorzorgslanding en een noodlanding geoefend en toen …
Het examen: Maandag 18 juni 2007, juist na vaderdag. Van Adriaan de opdracht gekregen: “Naar eigen inzicht om
Gent vliegen met minimaal 5 legs en dan weer naar het noorden terug. Wel dóór de CTR van Woensdrecht en niet
er omheen! Op de terugweg wijken we uit en gaan we de speciale verrichtingen doen.”
De hele zaterdag en zondag bezig met de vlucht, hetzelfde ritueel qua voorbereiding: Google Earth en alles wat
daar te vinden was elk huis op de route kende ik, bij wijze van spreken natuurlijk, op de keukenkruk alle oefening
herhaald, 50%, 80kts, 1e stand flaps, 20%, geen hoogteverlies, eerst neus in de klimstand dan gas bij, dalen met
90 kts, klimmen met 70 kts, 78 kts, stall speed 54 kts, eerst snelheid dan gas enz, enz, gek werd ik ervan. Geen
vader of schoonvader gezien op vaderdag.
Toen de uitvoering, 10:00 uur
afgesproken, 9:00 uur
aanwezig, een kop koffie op
de toren een kan koffie gezet
op de club, de meteo bekeken,
wisselvallig weer, bewolking
vanaf 1300 ft, goed zicht,
verbeteringen in het
vooruitzicht, en toen begonnen
met de overhoring … wat als
… en hoe indien…. en wat
betekent…. op de kaart. Oh ja,
hoe zit dat daar met dat veld
Budel en de CTR Kleine
Brogel. Praten over
gecompliceerde en soms rare
situaties de stand van de
propellorbladen, boetes en wat
al niet meer. Wat je ertoe
gedreven heeft bepaalde
keuzes te maken in de
voorbereiding. Eigenlijk was
15

dit gewoon een leuk onderdeel en het stelde mij op mijn gemak. Leuk was het ook dat Mark de moeite had
genomen dit onderdeel van het examen bij te wonen.
‘s Middags werd er dan gevlogen. Nog steeds lage bewolking met een perfect zicht. De walk around, start en het
circuit verlaten ging goed, een ruime bocht naar rechts om boven het veld weer uit te komen, naar later bleek
eventjes iets te laag door het circuit i.p.v. er over, maar echt maar heel even en een klein beetje. De vlucht verder
ging ook goed en het was opvallend hoe weinig er gesproken werd. Dit deed mij goed en ik kon me volledig
concentreren op het vliegen en het navigeren. De uitwijk ging naar het gliderveld bij Axel. Hoewel de berekeningen
klopten, had ik toch een paar keer nodig het veld aan te wijzen. “Klote gliders”, dacht ik bij mezelf en dat was niet
de eerste keer dat ik dat dacht. Van Axel ging de berekening naar EHMZ. Hier werd een touch and go gedaan en
een noodlanding, gevolgd door een full stop; alles in één keer goed, zelfs het aftanken.
Op de terugweg naar Seppe, een beetje tussen de lage bewolking door, de scherpe bochten naar links en rechts,
klimmende bochten, dalende bochten, approach to the stall en de stall. Alleen de stall moest nog een keer over en
verder alles weer in één keer goed. Dit ging goed en vol zelfvertrouwen in de CTR van Woensdrecht nog een
stukje blindvliegen en vervolgens door naar Seppe. Op Seppe nog een go-around en een voorzorgslanding op
circuithoogte 500 ft, nieuw voor mij, maar toch weer gelijk goed genoeg.
De full stop voelde als een verlossing en ik realiseerde mij dat dit eigenlijk een full start was. Een start als Private
Pilot, en een mijlpaal bereikt, wat wandelend naar de toren door Adriaan werd bevestigd met een korte felicitatie.
Na het invullen van vele formulieren en het voldoen aan vele formaliteiten verliet ik iets na 18:30 Seppe met een
uiterst voldaan gevoel.
Een dag later kreeg ik van Adriaan:
Beste Mike,
Rekening Stichting ondersteuning opleiding, Numansdorp, 183943. €200.00
Het was een plezier om met je te vliegen.
mvrgr, Adriaan
Ik heb aan mijn verplichting voldaan en slechts de laatste woorden van dit e-mail bericht zijn mij bijgebleven en
Adriaan… ook ik waardeer het dat jij er in slaagde de spanning snel weg te nemen, waardoor het examen door mij
ook werkelijk als een pleziervlucht met “de onwetende buurman” werd ervaren.
En dan…? Wat nu…? Hoe verder… ?
Volgens die verhalen moet iedereen moet kennen zal het als
volgt gaan: eerst familie en (nieuwe) vrienden mee en dan na
een jaar nooit meer vliegen. De enige manier om dit te
voorkomen is door een “vliegmaatje” te vinden.
Volgens mij is dit net als met het zoeken van verkering; of je
gaat actief aan de gang en vraagt iedereen of je hem of (het
liefst) haar niet ergens van kent of je wacht tot iemand anders
jou die vraag stelt. Als dit niets oplevert, is het enig wat er op
zit wanhopig aan één of andere bar hangen, bij voorkeur die
van de vliegclub, duidelijk uitdragen dat je op zoek bent en
dan maar hopen… Voor alle duidelijkheid, volgens mij is niet
iedereen die daar regelmatig te vinden is in deze fase,
voorzichtig dus!
Tot die tijd geniet ik er van om met mijn vrouw en/of dochters
op pad te gaan. Zij zijn werkelijk laaiend enthousiast en vragen continue mee te gaan. Dit wil ik zeker zo lang
mogelijk zo houden.
Overigens heb ik ze alle drie gevraagd zich niet te lang in de omgeving van de bar op te houden, je weet maar
nooit…
Mike van der Straaten
16

Schade aan vliegtuigen melden
17

Vertelvoorstelling Vliegverhalen
Vertelvoorstelling VLIEGVERHALEN
in het Vliegend Museum Seppe
Om bezoekers een breder aanbod te bieden,
ontwikkelde het bestuur van het Vliegend Museum
Seppe, samen met haar vliegend lid Reint Laan,
piloot en acteur, een familievoorstelling rond de PH-
GEN (zie ook www.ph-gen.nl), de J3 Piper Cub die
vorig jaar weer feestelijk zijn terugkomst op Seppe
vierde.
Reint, die als acteur/clown (hij is Nederlands eerst
gepensioneerde cliniclown) veel ervaring heeft in het
spelen van vrije voorstellingen, wil met
“VLIEGVERHALEN” het pure plezier in het vliegen
overbrengen op een breed publiek. Hij gaat daarbij
uit van ervaringen van zichzelf en andere vliegmaten
en combineert die met het plan van Piper om met de
J3 een vliegtuig te ontwikkelen waardoor het voor een breed publiek mogelijk zou worden om te kunnen vliegen.
Goedkoop en gemakkelijk!
Voor meer gegevens over de optredens zie website: www.vliegverhalen.nl.
Mededelingen:
Mededelingen
Geslaagd: van harte gefeliciteerd and “many happy landings”!
PPL: 18 juni: Mike van der Straaten
24 juni: Henk van Gangelen
IF: 11 juli: Stef Schöpgens
First Solo: 20 juni: Lex Hoekstra
Verhuisbericht:
Fam. Wil Kisters
Pomonalaan 18
4613ER Bergen op Zoom
Nieuw lid: (zie ook introductie)
Andy van Veen
George Perklaan 15
5061 VN OISTERWIJK
Geb.: 20-03-1966
Tel: 013 - 571 89 79
Mob: 06- 54 34 22 79
E-Mail: andy.van.veen@hccnet.nl
Brevet: PPL
Per ingang van: 01-07-2007
18

Eric Peeraer
Tekendonksevoort 30
5706 HH HELMOND
Geb.: 14-01-1981
Tel: 0492 - 84 71 91
Mob: 06 - 41 32 01 37
E-mail: e.peeraer@chello.nl
Brevet: geen
Ingang: 01-07-2007
Datum Touring Flyer oktober 2007 gewijzigd.
De 3 daagse Touring Flyer is in verband met de herfstvakanties verplaatst naar
5-6-7 oktober 2007.
Noteer het op uw eigen evenementenkalender en agenda
Nadere berichten volgen t.z.t.
De Touring Flyer Commissie
Vliegen naar Polen
Wilt u deze zomer vliegen van of naar “Masarian Lakes”, van of naar de Baltische Staten??
Heeft u plannen om van of naar Ketrzyn te vliegen, kijk dan eerst voor inlichtingen op onze website, bij “laatste
nieuws”.
"vliegkennis- & veiligheidsinitiatief"
Rik Moons, u weet wel, die vorig jaar een lezing in ons clubgebouw heeft gegeven over "Piloot en menselijke
beperkingen", stuurt maandelijks een nieuwsbrief per e-mail rond. Deze “veiligheidsbrief” kunt u ook lezen op onze
website.
Nieuwe bureaustoelen in operations:
Wellicht is het u al opgevallen en heeft u er al heerlijk op gezeten bij de p.c.’s, terwijl u de meteoberichten aan het
controleren was: de 2 prachtige bureaustoelen zijn geschonken door Hans en Riet Lammens. Hulde! Namens de
VCS, hartelijke dank!!
19