Zoetwaterbel IJsselmeer, verzilting in delta - Vewin

eeld mensen die alleen maar afsluiters
aandraaien, een erfenis uit het verleden
toen er nog watertekorten waren. Er is
nu water genoeg, maar ze blijven aan die
afsluiters draaien.”
Bemoeizucht
Ander probleem in Indonesië is volgens
Hoogsteen de geringe afstand tussen waterbedrijven
en de overheid. “Gevolg is een
bovenmatige bemoeizucht en verkeerde
vermenging van belangen. Om de kennis
te vergroten en de waterbedrijven op de
juiste manier te runnen, moet de overheid
op grotere afstand worden geplaatst.”
steen. Volgens Binnekamp was de provincie
“geschokt” door de tsunami en stelde 1,1 miljoen
euro beschikbaar. “Daarvan is twee ton
besteed in Sri Lanka en vijf ton in Meulaboh.
Het laatste deel hebben we ter beschikking
gesteld aan H2O-Partners”, zegt Binnekamp in
de nieuwsbrief van H2O-Partners. Binnekamp
onderschrijft de werkwijze. “Eerst moest snel
geld bijeengebracht worden voor noodhulp en
wederopbouw, nu is het zaak de infrastructuur
te verbeteren en mensen op te leiden. Als
gevolg van de tsunami is veel kennis en kunde
verloren gegaan.”
De provincie besloot Meulaboh te ondersteunen
omdat het naast Banda Atjeh het zwaarst
getroffen was. “Bij aanvang in 2005 coördineerde
Vewin het project. Zij droegen Meula-
Ondanks deze hobbels op het pad naar
het uiteindelijke doel – fi nancieel gezonde
waterbedrijven met een goede infrastructuur
– is WMD volgens Hoogsteen “op de
goede weg”. “We willen bereiken dat de
waterbedrijven zichzelf kunnen bedruipen
en kostendekkende tarieven hanteren.
Nu dekken de tarieven nog maar 30 tot 40
procent van de kosten. Wij hebben ons voor
15 jaar gecommitteerd en doen ons uiterste
best om succes te behalen. We hebben
het dal gehad en dat was dieper dan we
dachten. Het aantal aansluitingen neemt
toe, de infrastructuur functioneert beter en
steeds meer mensen raken beter getraind.”
boh aan ons voor. Eind 2005 was de ravage
nog enorm. In Meulaboh konden we niet
komen, wel in Banda Atjeh. Als je die chaos
zag, krijg je een diep respect voor de mensen
daar. De verslagenheid en het gevoel van reddeloosheid
maakten diepe indruk op me.”
De opbouw van een regionaal waterbedrijf in
de provincie Atjeh heeft volgens Binnekamp
een duurzaam karakter. “Alleen door personeel
op te leiden kunnen we het onderhoud in
de toekomst garanderen. Goede zaak dat de
gouverneur van Atjeh een groot voorstander is
van het vormen van een regionaal bedrijf ter
ondersteuning van de lokale waterbedrijven.
Wij willen meehelpen samen de basis leggen
voor een goed waterbedrijf.”
En dat zijn bemoedigende resultaten en
tekenen van vooruitgang voor WMD, dat
met de waterprojecten in Indonesië de
millenniumdoelstellingen helpt realiseren.
“Wij willen een bijdrage leveren
aan maatschappelijk verantwoord ondernemen,
binnen de grenzen die voor de
politiek aanvaardbaar zijn. Daarvoor reserveert
WMD één procent van de omzet. Onze
focus ligt op het beter laten functioneren
van de waterbedrijven. Na vijf jaar willen
we ook de sanitatie aanpakken. Maar op
dat gebied zijn de verantwoordelijkheden
onduidelijk; er is geen wettelijke basis in
Indonesië.”
Uitdaging
Volgens Hoogsteen maken de internationale
activiteiten WMD bovendien aantrekkelijker
voor jonge mensen. “De bedrijfstak
vergrijst, dus je moet verjongen. Dan helpt
een buitenlandse uitdaging. Daarnaast
houden we onze kennis vers door nieuwe
uitdagingen, technologieën en kennisbronnen.
En we houden zo ook een groep
oudere werknemers aan het werk. Zij
vormen als het ware een kennistank die
we kunnen benutten om in Indonesië
monteurs op te leiden. Zo kunnen ze hun
oude vak nuttig overbrengen.”
W A T E R S P I E G E L / D E C E M B E R 2 0 0 8 15