BERNARDUS DE BOSCH,

Treurt.NeerlandsDichtren!treurt;heft thans een'klaagtoon aan;
Laat fleepend rouwrauzyk uw grievend leed doen hooren.
Nu gy deez' kunstgenoot hebt tot uw fmart verloren,
Moogt gy orn de elpen lier met recht een rouwfloers flaan.
Wilt zo den laatften pligt aan 't waardig Iyk volbrengen,
En 't koud' gebeente met een' dankbren traan befprengen»
Treur,Godsvrucht! Vrindfchap! treur: uw EERNARD is geweest:
Hy, die in 't heiligdom u door gezangen ftichtte,
Wiens minzaame omgang zo veel vrienden duur verpligtte,
Als hy hen gul onthaalde op vruchten van zyn' geest;
Hy, wiens godvruchte vlytzelfs andre christenreijen,
Dan zyn genootfehap was, deed juichen, is verfcheijeni
Wat onherftelbre fchaê voor Amftels helikonl
De onfterflyke DE BOSCH, degoddelykezanger,
De vroome menfehenvriend vertoeft op de aard' niet langer:
Schoon fpade, nog te vroeg verdween die letterzon.
Maar,daar hy 't kortziend oog des flerflings is ontweken,.
Is 't iloflyk deel alléén voor 's doods geweld bezweken;
Zyn