De Ravotter groeit! - De Panne

Lucienne en Hélène
Danny: De gemeentelijke mantelzorgtoelage
vind ik een mooie blijk van waardering
voor alle mantelzorgers maar om echt te
kunnen spreken van een financiële ondersteuning
is het bedrag van € 15 per maand
te laag.
Herman is 64 jaar en zorgt sedert 1999
dag en nacht voor zijn invalide vrouw
Francine. Hij gaf er zelfs zijn job voor op.
Herman: Mijn vrouw kan eigenlijk niet alleen
zijn. Daarom ben ik altijd bij haar en
verleen zelf alle noodzakelijke zorgen zoals
eten maken, haar wassen, enz. Ook ’s nachts
help ik haar met het toiletbezoek en moet
ze af en toe gedraaid worden in bed. Om
de 14 dagen wanneer de schoonmaakster
en de strijkster langskomen kan ik even het
huis verlaten om iets anders te doen. Samen
een wandeling maken als het mooi weer is
en ’s avonds samen naar televisie kijken zijn
eigenlijk mijn ontspanningsmomenten.
Francine: Indien mijn man er niet was zou
er voor mij niets anders opzitten dan naar
een soort dagopvangcentrum te gaan.
Wanneer zijn zorgen zouden wegvallen en
ik noodgedwongen een beroep zou moeten
doen op professionele krachten zou dit gewoon
niet betaalbaar zijn. Gelukkig hebben
wij een sterke band.
Herman: Ik heb het zorgen voor mijn vrouw
nooit in vraag gesteld. Zorgen voor elkaar,
in goede en slechte dagen, zat gewoon in
mijn opvoeding. Eigen hobby’s heb ik nooit
gehad zodat ik ook niet het gevoel heb dat
ik een stuk van mijn leven heb moeten opgeven.
Francine: We zijn blij dat er via de gemeentelijke
mantelzorgtoelage aandacht is voor
de zware taak van de mantelzorgers. Over
het bedrag van € 15 per maand zou ik zeggen:
“beter dat dan niets” maar veel verschil
maakt het niet, vooral omdat wij dankzij
de zorgen van mijn man nog alle kosten
kunnen betalen.
Lucienne is 77 jaar en verleent sedert
meerdere jaren mantelzorgen aan Hélène
die 88 jaar is. Hélène is geen familie
maar sinds lang een goede kennis.
Zij woont in een serviceflat van de Zeegalm.
Lucienne: Ik kom minstens 3 à 4 dagen in
de week langs bij Hélène en soms meerdere
keren per dag. Naast de vele uren die ik
haar gezelschap hou, doe ik ook haar boodschappen,
regel haar papierwerk en organiseer
ik de doktersbezoeken. Soms zitten we
ook samen in de cafetaria van de flats. Daarnaast
komen ook nog enkele thuiszorgdiensten
over de vloer.
Hélène: Lucienne doet alles voor mij zodat
ik mij geen zorgen moet maken. Wij hebben
een zeer goede band en ze stelt mij
Onze
stille
helden
van de
thuiszorg
gerust. Hoewel ik zeer te spreken ben over
de service van het woon- en zorgcentrum
Sint-Bernardus zou ik er niet naartoe willen.
Dankzij Lucienne kan ik in mijn flatje blijven.
Ik mag er niet aan denken dat zij eerder zou
sterven dan ik.
Lucienne: Zorgen voor Hélène geeft mij een
doel en vult een leegte op sedert het overlijden
van mijn moeder eind 2010. Daarom ervaar
ik mijn taak als mantelzorger zeker niet
als een sleur. Correcte afspraken maken en
een goede verstandhouding nastreven zijn
echter zeer belangrijk. Begeleiding of ondersteuning
van buitenaf is voor mij niet nodig.
Lucienne: De invoering van de gemeentelijke
mantelzorgtoelage was voor mij een
mooi gebaar, een blijk van waardering voor
onze inzet want de uren die wij presteren
zijn onbetaalbaar voor de zorgbehoevende.
Het bedrag is natuurlijk meegenomen maar
voor het geld doe je het niet.
Voor meer info over de gemeentelijke
mantelzorgtoelage kunt u steeds
terecht bij de dienst Sociale zaken
en Senioren in De Boare of op het
telefoonnummer 058-42 97 65.
19