dpo_3319.pdf

FLORIS
IV.
Sfo V A D E R L A N D S C H E VIII.BOEK;
werdt in eenen nieuwen Kryg ingewikkeld y
waar in hy hunne hulp behoefde. Egbert,
fche On • Burggraaf van Groningen, was, ten deezen
lusren. i'yde, oneenig met de Gelekingen, een ryk en
magtig Geflagt daar ter Stede. Dit liep zo
ver, dat de wederzydfche aanhang, t'eenigen
tyde, op de markt, handgemeen raakte. De
Burggraaf behieldt hier de overhand. De Gelekingen
zagen, federt, naar hulp uit, en
vonden Rudolf, Slotvoogd van Koeverden,
gereed, om hen by re fpringen. Men hadt
voor,- Egbert in zyn Huis té overvallen, en
te dooden, of ter Stad uit te jaagen. Bisfchop
Otto kreeg ondertusfchen kennis van deeze
oneenigheeden, en begaf zig, in aller yl, naar
Groningen, alwaar partyen voor hem gehoord
werden, en de twist, in fchyn ten minfren,
bygelegd. Doch Rudolf van Koeverden,
die geene vrede zogt, bewoog eenigen der
Gelekingen, om hun woord in te trekken (e).
De Bisfchop kon, voor zyn vertrek, niet anders
te wege brengen dan een beftand, 't welk
tot zyne wederkomst duuren zou. Egbert ondernam
, na verloop van eenigen tyd, een Slot
op te werpen, te Glumme, nu Glimmen genaamd,
niet verre van Groningen: welk bedryf zyne
partyen hielden te ftryden met den inhoud van
't beftand. Straks was Rudolf met de Drenters
op de been. 't Slot werdt belegerd, bemagtigd,
ten gronde toe afgebroken, en Egbert
genoodzaakt, naar Friesland te wyken.
Hier wist hy egter, binnen kort, zo veel
Volks by een te brengen, dat hy 't beleg van
O) Aaiionym. dc Reb. Ultraj. Cup. XXII. p. 17.
Gro ?