SCRIPTIE scoliose 08.Juni 2008 VERSION4.pdf - Tapingbase

Afstudeerproject 2007 - 2008
In de literatuur lopen de meningen over het effect uiteen. Tegenstanders van het
Klappsche Kruipen vrezen o.a.een toename van de tegenkromming een
(hyper)-mobilisatie van de wervelkolom [16].
Hierbij sluit ook de mening van Kendall aan. Hij is van mening dat de scoliose een klacht
is die op asymmetrie berust. Om de symmetrie te herstellen, moet men asymmetrische
oefeningen gebruiken in combinatie met de juiste steunmiddelen. Het rekken van
verkorte spieren is gewenst, maar lenigheid van de wervelkolom als geheel niet.
Voijta- principe
In de jaren 50 begon Vaclav Vojta met de ontwikkeling van de
ontwikkelingskinesiologische behandeling van spastische kinderen. In 1976 werd
de indicatie ter behandeling naar het Vojta principe uitgebreid en sindsdien ook
ter behandeling van scoliose problematiek toegepast.
Het doel van de therapie is de automatische sturing van de lichaamshouding, het
vermogen van de extremiteiten tot stutten en de hiervoor benodigde coördinatie
van de spieractiviteit.
“De ideale psychomotorische ontwikkeling, de houdingsreacties en het normale
neurologische onderzoek en zijn neurofysiologische behandelmethode zijn de
drie zuilen, die gezamenlijk het “Vojta Principe” vormen.”
Het Vojta- principe is naar aanleiding van de literatuur het meest effectief bij
neurogeene en ideopathische scoliosen met een Cobb winkel onder de 20° [16].
Afsluitend blijft te zeggen dat dit maar drie methodes zijn binnen de scoliose
behandeling. Andere principes zijn bijvoorbeeld het systeem van Gocht- Gessner,
Niederhöffer, Brügger, Klein-Vogelbach, Kabat (PNF) en de E- techniek van
Hanke maar deze werden minder vaak toegepast.
Effectiviteit van fysiotherapeutische behandeling
Binnen de literatuur bestaat er een grote discussie over het effect van
fysiotherapie bij scoliose problematiek. Er bestaan publicaties die zich tegen het
effect van fysiotherapie uitspreken en er bestaan publicaties die door middel van
onderzoeken bewezen hebben dat fysiotherapie wel effectief is [16]. De medisch-
wetenschapelijke literatuur van het afgelopen eeuw bevat enkele voorlopige
onderzoeken en case studies waaruit kan worden geconcludeerd dat
fysiotherapeutische methoden een positief effect op het beloop van
wervelkolomdeformiteiten hebben [16]. Zo publiceerden Maruyama et al (2002)
een artikel waarin geconcludeerd werd dat ‘side-shift- oefeningen’ de scoliotische
progredienz bij jongeren kunnen stabiliseren. Een andere publicatie werd
gepubliceerd door Harington (1979). Hij concludeerde dat scoliose het resultaat
van verkeerde beweging en houding kan zijn en door middel van uitschakeling
van deze verkeerde houding gecorrigeerd kan worden. Nieuwe studies steunen
op deze wetenschappelijke these van Harrington en publiceerden vervolgstudies.
Hierin kwam naar voren dat een structurele deformiteit van de wervelkolom
reversibel is, zodra de asymmetrische compressie van de wervelstructuren voor
de voltooiing van de groeifase word ongedaan gemaakt [16].
Anja Bürgel & Björn Paulsen - 29 -