Mania 299

RooTS
luISteR
tRIp
CiviL WARS
Civil Wars CD LP
(Sony Music)
Met Barton Hollow maakten John Paul White
en Joy Williams een van de mooiste platen van
2011. De gitarist en zangeres zijn weliswaar
geen stelletje, hun hartverscheurende duetten
doen anders vermoeden. Het titelloze tweede
studioalbum van het duo ligt in het verlengde
van het debuut. Twaalf zelfgeschreven songs die
in een verstilde setting met zo weinig mogelijk
franje hun schoonheid tonen. We mogen ons
gelukkig prijzen dat dit album uitkomt, want als
we de berichten moeten geloven praat het duo
niet met elkaar en zit een tournee er voorlopig
zeker niet in. Beiden zijn trots op het resultaat; het
is dan ook een zeldzaam ontluisterend verhaal dat
ze ons voorschotelen. Met thema’s als verlies, spijt
en kwaadheid aan de ene kant en overwinning,
liefde en loyaliteit aan de andere laat het duo zich
van hun meest kwetsbare kant zien. En dat levert
de mooiste muziek op. We kunnen alleen hopen
dat White en Williams weer snel ‘on speaking
terms’ zijn. (Bert Dijkman)
SLAiD CLEAvES
Still Fighting The War CD
(V2)
Voor het titelnummer van zijn nieuwe
cd vond Slaid Cleaves inspiratie in een serie foto’s van
de Irak-oorlog die met een Pulitzer bekroond werden.
Naarmate het album vorderde, ontdekte Cleaves dat
het in vrijwel alle nummers draait om volhouden in
lastige tijden: ‘It runs through the album, as it carries
into all of our lives.’ Dat geldt zeker voor Welding
Burns en prijsnummer Rust Belt Fields, maar ook voor
luchtiger nummers als Whim Of Iron. De instrumentatie
is sober maar warm, en past uitstekend bij Slaid
Cleaves’ stem. Zijn muziek is nog altijd geworteld in de
beste country- en singer-songwritertraditie en hoewel
Cleaves nog nooit een slecht album heeft gemaakt,
behoort Still Fighting The War onmiskenbaar tot zijn
beste werk. (Henri Drost)
mAnDoLin oRAnGE
This Side of Jordan CD LP
Dit duo uit North Carolina wordt al enige
tijd gezien als een van de grote beloftes
in de americana. Die belofte lossen Andrew Marlin en
Emily Frantz met dit album ruimschoots in. De elf door
Marlin geschreven liedjes zijn eigenlijk heel simpel, een
bewuste keuze, omdat de eenvoudige schoonheid van
de muziek uit de Appalachen een inspiratiebron vormt.
Maar ze weten je meteen te grijpen, mede door de
fraaie samenzang, en houden dat de hele plaat vol. (Jos
van den Berg)
LYnn miLES
Downpour CD
Deze Canadese singer-songwriter
bracht al tien albums uit, maar wist
nog niet zo’n groot publiek aan zich te binden als
Lucinda Williams, laat staan Joni Mitchell. Het kan niet
liggen aan haar hartverscheurende stem. Ook niet
aan het prachtige songmateriaal, dat zich beweegt
tussen folk, roots en traditionele country. Zeker niet
aan de verzorgde productie van haar muzikale steun
en toeverlaat Ian LeFeuvre. Luister naar Can’t Stop My
Heart From Breaking en sluit Lynn Miles voor altijd in je
hart. (Erik Damen)
38 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl
BESTEL nU in EEn vAn onzE WEBWinkELS
GUY CLARk
my Favorite Picture of You
CD LP
(Dualtone/Bertus)
Susanna Clark, Guys eega sinds 1972, waart rond op het eerste nieuwe
studioalbum sinds vier jaar van meesterobservator Guy Clark. Vorig jaar
juni overleed Susanna na ruim veertig jaar trouwe dienst als Guys steun
en toeverlaat maar bovenal muze. Dé vrouwelijke ziel in en van zijn verhalende klassiekers
vol levenswijsheid. ‘You never left but your bags were packed/ just in case’, klinkt het dichterlijk
en veelzeggend in het wonderschone titelnummer, dat alleen al de aanschaf waard is. Vorig
jaar nog uitgebreid geëerd op de dubbelaar This One’s For Him waarmee begaafde vakbroeders
en bevriende outlaws uit de eredivisie der Amerikaanse singer-songwriters hun meerdere
gewild of ongewild erkennen. De muze is niet meer en toch, nee, juist daardóór klinkt Guy Clark
(71 inmiddels) geïnspireerder dan ooit. Dat maakt My Favorite Picture Of You – géén sentimentele
rouwplaat, er valt te (glim)lachen – ons favoriete plaatje van hém. (Albert Jonker)
PoP REiSSUES & RooTS RoCk
DAnA FUCHS
Bliss Avenue CD
(V2)
Dana Fuchs werd een jaar of tien geleden binnengehaald als de nieuwe Janis
Joplin. Met zo’n onthaal kun je een jonge muzikante eigenlijk alleen maar
beschadigen en daarom is Dana Fuchs nog altijd niet zo bekend als ze had moeten
zijn en ontleent ze het merendeel van haar faam aan haar rol in de musical over het leven van, juist ja, Janis
Joplin. Met Bliss Avenue waagt de Amerikaanse singer-songwriter een nieuwe poging en deze lijkt absoluut
kansrijk. Ook Bliss Avenue zal worden vergeleken met de platen van Janis Joplin, maar inmiddels kan Dana Fuchs
de vergelijking aan. Met Janis Joplin deelt Dana Fuchs een heerlijk rauwe en soulvolle strot en de liefde voor blues en
soul. Op Bliss Avenue blijkt Dana Fuchs echter van meerdere markten thuis en gaat ze ook aan de haal met invloeden
uit gospel, country en swamprock. Bliss Avenue is een mooi geproduceerde plaat met een volle instrumentatie,
waarin vooral het fraaie gitaarspel opvalt, maar de meeste aandacht wordt toch getrokken door de prachtige stem
van Dana Fuchs, die dit keer ook gas terug durft te nemen. Het levert een mooie en doorleefde plaat op die Dana
Fuchs eindelijk op de kaart moet gaan zetten als het grote talent dat ze inmiddels al jaren is. (Erwin Zijleman)
BUDDY GUY
Rhythm & Blues 2CD 2LP
(Sony Music)
Zou er zoiets bestaan als een muzikale viagrapil? Zo ja, dan moet de bijna 77-jarige
Buddy Guy daar een grote voorraad van hebben. Zo nee, dan wil ik nog steeds hebben
wat hij eet, drinkt, snuift, injecteert of anderszins tot zich neemt. Want potdikkie, de
energie spat van deze dubbelaar af. Niet alleen blijft de kwaliteit en het tempo op de 21 tracks helemaal in
orde, vooral het gitaarwerk is beter dan ik in tijden heb gehoord van de Bud. Zou het komen door de gasten
die meedoen, zoals Kid Rock, Beth Hart en Aerosmiths Steven Tyler en Joe Perry? Niet echt, want die songs
behoren geeneens tot de beste op deze release, waarvan vooral disc 2 mij bijzonder goed bevalt (wellicht
omdat die fullblown bluessongs bevat terwijl disc 1 meer rhythm & blues bestrijkt). Als Buddy zo doorgaat,
wordt hij niet alleen heel oud maar blijft hij ook heel lang relevant. Toupetje af voor deze geweldenaar. En
dat ga ik dan maar eens doen in Buddy’s eigen bluesclub in de Verenigde Staten, zoals hij zelf zegt in het
topnummer: Meet Me In Chicago. Dat is een date, dus! (André de Waal)
t
S
a
p
e
l
p
l
a
a
t
j
e
S
39