Mania 299

PoP & RoCk
luISteR
tRIp
kiRin J. CALLinAn
Embracism CD LP
(Terrible Records/Beggars)
De Australische muzikant Kirin J. Callinan is de
afgelopen weken vergeleken met onder andere
David Bowie, Nick Cave, John Grant, Patrick
Wolf, Bryan Ferry en Scott Walker. Op basis van
dit lijstje kun je concluderen dat Kirin J. Callinan
kan zingen en een bijzondere persoonlijkheid
is en dat is een conclusie die overeind blijft
na beluistering van debuut Embracism. Echt
gemakkelijk maakt de Australiër het ons
hierbij overigens niet. Embracism schakelt
tussen garagerock, elektronische pop, rijk
georkestreerde barokke pop, industrial, avantgarde
en kitsch en is over het algemeen nogal
theatraal. Embracism is een plaat waarop
iedereen zijn eigen favorieten zal hebben,
maar uiteindelijk weten ook de andere tracks
op de plaat je te pakken, waarbij de mooie
en bijzondere stem van Kirin J. Callinan en zijn
weinig conventionele benadering van muziek
maken een belangrijke rol vervullen. Embracism
is een plaat die uiteindelijk hoge ogen kan
gooien wanneer het gaat om de bijzondere
platen van 2013, want het beloofde zoet volgt
sneller dan je denkt. (Erwin Zijleman)
BoSniAn RAinBoWS
Bosnian Rainbows CD LP+CD
Binnenkort live te aanschouwen op
festivals als Pukkelpop en Noorderzon,
de nieuwe groep van Omar Rodriguez-Lopez van
voorheen The Mars Volta. Bosnian Rainbows klinkt toch
wel heel anders dan we gewend zijn van Omar. Samen
met zangeres Teri Gender Bender heeft het geluid van
de band nu en dan wat van P.J. Harvey maar dan veel
psychedelischer. Het onlangs verschenen album heeft
een paar draaibeurten nodig maar dan kruipen de
songs onder je huid. De elf nummers zijn stuk voor stuk
bezwerend en dramatisch, en daarmee is het debuut
een geslaagd geheel. (Michel Weber)
mATTAnJA JoY BRADLEY
Wake me Up CD
Mattanja Joy Bradley bereikte vorig
jaar de finale van 3FM’s zoektocht naar
de beste singer-songwriter van Nederland, maar won
het uiteindelijk niet van Douwe Bob. Dat doet ze wel
met haar debuut Wake Me Up, want het debuut van
de Nederlandse met Britse roots is een plaat met
internationale allure. Mattanja Joy Bradley gaat op haar
debuut aan de haal met invloeden uit rock, pop, blues,
soul en funk en dat doet ze met zoveel overtuiging dat
Wake Me Up al snel lastig is te weerstaan. Uitstekende
songs, een mooi vol geluid, lekker veel dynamiek
en een strot om bang van te worden. Het blijkt een
combinatie die naar veel meer smaakt. (Erwin Zijleman)
BERnARD BRoGUE
Trick of Light CD
De Apeldoornse singer-songwriter
Bernard Brogue toert regelmatig door
Nederland en Schotland met twee begeleiders, bassist
Janssen en drummer Gal. Na zijn laatste plaat in 2006
duurde het eventjes voordat hij nieuw werk had. Het
nieuwe album klinkt volwassen, tussen jazz, folk en
pop. Tussen Luka Bloom en John Martyn. Lichtvoetiger
dan Nick Drake, maar met genoeg sfeervolle
momenten en vooral bassist Janssen schittert met
mooi spel. Voor liefhebbers van eigenzinnige singersongwriters.
(Erik Mundt)
miCHAEL FRAnTi & SPEARHEAD
PoP & RoCk
6 sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl 7
All People
CD CD Deluxe
(Capitol/Universal)
Franti zal ook wel verbaasd zijn geweest dat zijn vorige album The
Sound Of Sunshine het meest succesvolle uit zijn carrière was. De man
is al jaren actief en het eerste album dat hij met Spearhead maakte,
Home, geldt nog steeds als zijn beste. Toch schopte zijn zevende plaat het tot hoog in de
Amerikaanse charts en de titelsong werd zelfs een dikke hit. Reden genoeg om uit te zien naar
een nieuw album dat nu in de winkels ligt. Verwacht geen stijlbreuk op All People, nog steeds
maakt Spearhead heerlijk lome funk en is Franti sterk politiek betrokken. De single I’m Alive is
voor zijn doen dan ook een pittige track met een hoog tempo. Thema’s op het album zijn de
schoonheid van diversiteit, jezelf blijven in deze hectische wereld en de boodschap is vooral
liefde. Zo kennen we hem weer! (Redactie)
a
p
e
l
p
l
a
a
t
j
e
S
FUCk BUTTonS
Slow Focus CD LP
(ATP/Konkurrent)
‘Moeilijke’ popmuziek als openingsceremonie van de Olympische
Spelen. Slaagt zoiets? Het antwoord daarop is ontegenzeggelijk ja! Fuck
Buttons’ Andrew Hung en Benjamin Power kregen die eer een jaar
geleden. Toen denderde daar, live vanuit Londens Olympische tempel, muziek van het duo
vele miljoenen huiskamers binnen. Twee lange stukken nog wel, waaronder het geweldige
Surf Solar uit 2009. Een botversplinterende wervelstorm van blieps, tweets en drones, zo
zou je hun debuut Street Horrrsing kunnen omschrijven. Die ongeleide, agressieve elektromanie werd
op opvolger Tarot Sport mooier gestroomlijnd. Slow Focus lijkt wat dat betreft op een synthese van zijn
voorgangers, al was het geluid niet eerder zo menselijk; met meer donkere akkoorden en emotie. Voor het
eerst werd het album volledig door Hung en Power zelf in elkaar geknutseld, dit in de nieuwe studio onder
het huis van laatstgenoemde. We moesten er vier jaar op wachten, maar dat is de moeite waard geweest.
Meeslepende plaat! (Jelle Teitsma)
GoGoL BoRDELLo
Pura vida Conspiracy CD LP
(PIAS)
Het Amerikaanse migrantenclubje Gogol Bordello kennen we natuurlijk vooral van
hun op Oost-Europese leest geschroeide feestmuziek. Met de verhuizing van voorman
Eugene Hütz naar Brazilië werd al een eerste stap gezet om hun klezmerritmes te
vermengen met bossa nova en samba, en met de beslissing om Pura Vida Conspiracy op te nemen in El
Paso kwamen daar nog wat Mexicaanse klanken bij. Het latinritme van The Other Side Of Rainbow doet
bijvoorbeeld eerder denken aan een carnavalsoptocht bij de Copacabana, dan aan een brassfeest in de
Oekraïne. Niet dat ze hun roots achter zich hebben gelaten, want de connectie met de minder bedeelden
in de maatschappij, zoals in opener We Rise Again, komt in de tijden van crisis meer dan ooit naar voren.
Met teksten in het Spaans, Russisch en Engels wordt het kosmopolitische karakter van de band nog eens
onderstreept, Gogol Bordello is er voor iedereen! (Jurgen Vreugdenhil)
t
S