Mania 299

RooTS
42
About Farewell
gRaND CRu
CD LP
(Believe/Bertus)
Op het vorige album van Alela Diane
was een belangrijke rol weggelegd voor echtgenoot
en gitarist Tom Bevitori. Op About Farewell speelt
hij wederom een hoofdrol, maar dan, zoals de titel
onderstreept, in de thematiek van de liedjes. In de
twee jaar na Alela Diane & The Wild Divine strandde
het huwelijk en kwam ook een einde aan de
muzikale samenwerking. About Farewell is daarmee
een klassieke break-up plaat, maar meer nog is
het een album over afscheid, verlies, en opnieuw
beginnen. ‘I didn’t know it was the last time, you
never know when it’s the last time,’ zingt ze in
The Way We Fall, een van de vele hoogtepunten.
Na het met een volledige band opgenomen Wild
Divine keert Alela Diane hier terug naar het meer
spaarzame geluid van het prachtige To Be Still uit
2009 en, in mindere mate, de directheid van haar
rauwe debuut The Pirate’s Gospel. De nadruk ligt
ALELA DiAnE
daardoor op haar prachtige stem en gitaarspel, maar
de meeste liedjes worden subtiel verder ingekleurd
met piano en enkele andere instrumenten. Het
resultaat is haar meest evenwichtige en misschien
wel beste album tot nu toe. (Marco van Ravenhorst)
BookER T
JAzz & FUSion RooTS
Sound The Alarm CD LP
(Universal)
Booker T Jones een levende legende noemen, is een understatement.
Als oprichter van de band die op ontelbare Stax-soulklassiekers te horen
is én als songschrijver drukte hij zijn stempel op de Amerikaanse (soul)
muziek. Begin jaren zeventig stopte hij met zijn sessiewerk voor Stax,
maar bleef als producer, schrijver en muzikant actief. Ook solo bleef hij
platen uitbrengen, waarvan de laatste twee met Grammy’s bekroond
werden. Dit tiende soloalbum markeert zijn terugkeer op het vertrouwde Stax-nest, en net als op The
Road From Memphis uit 2011 wordt Booker T bijgestaan door vele gasten. Zo horen we op het loom-funky
Watch You Sleeping Kori Withers, inderdaad, dochter van soullegende Bill WIthers met wie Booker T ook
samenwerkte. Mayer Hawthorne zet met het titelnummer de toon voor een album vol variatie, dat fris
en modern klinkt, maar nergens geforceerd eigentijds wil zijn. Van klassieke soul (Broken Heart met Jay
James), via zompige blues (Austin City Blues met Gary Clark Jr.) naar Santana-achtige swing (66 Impala
met Poncho Sanschez en Sheila E). En dat alles uiteraard overgoten met het kenmerkende spel van Booker
T zelf. Finger-snapping good. (Henri Drost)
die huilen over hun ellende of gitaristen die hun
jammerhout dusdanig mishandelen dar daar alleen nog
maar gejank uit komt. Nee, dit is opgewekte swing
and jump blues die regelmatig dicht tegen dixieland
en bigbandjazz aan zit. Roomful Of Blues heeft er
een lange en illustere historie opzitten , en bekende
gitaristen hebben er gespeeld zoals Duke Robillard en
Ronnie Earl, mannen die ook van een party houden. En
dat vind zeker plaats op 45 Live, mooi op tijd voor de
zomerse tuinfeesten. (André de Waal)
vARioUS
Woody Guthrie At 100
Volkomen terecht werd de honderdste
geboortedag van Woody Guthrie groots
gevierd in Amerikaanse muzikantenkringen. Hoewel
misschien te boek staand als folkmuzikant, wist Guthrie
net zo goed raad met blues en country, en kan hij
op die manier als één van de grondleggers van de
hedendaagse americana worden gezien. Om hem goed
te herdenken werden een aantal tribute concerten
georganiseerd, waarvan hier het verslag. Tijdgenoot
en vriend van Guthrie Ramblin’ Jack Elliott staat naast
schatplichtigen als John Mellencamp en Jackson Brown.
Fraai is de gospel van Sweet Honey In The Rock in I’ve
Got To Know, terwijl het ook aardig is te horen dat ook
de idealen van de bevlogen Guthrie opvolging hebben
gevonden in de bijdrage van Tom Morello van Rage
Against The Machine. Behalve de cd ook een dvd met
daarop, naast het concert, nog wat archiefmateriaal
van de man zelf. Een passend eerbetoon. (Jurgen
Vreugdenhil)
BARRAnCE WHiTFiELD & THE
SAvAGES
Dig Thy Savage Soul CD / LP
Wat The Cramps deden voor rock ‘n’ roll,
dat deed Barrence Whitfield met zijn Savages voor de
soul.’ Een boude uitspraak, die Whitfield in The Corner
Man, het eerste nummer van zijn nieuwe cd echter
meteen onderstreept. Dig Thy Savage Soul heet het
album, en dat is geen uitnodiging, maar een bevel.
Samen met zijn nieuwe Savages lacht Whitfield om
pakweg The Dirtbombs, voor echt vuige soul moet je
nu eenmaal bij hem zijn, twaalf nummers lang. Daarna
druipt het zweet gegarandeerd van de muren van je
huiskamer. Twijfels? Luister eenmaal naar Bread. That’s
what I said. (Henri Drost)
43