Winst door duurzaamheid - AkzoNobel

Connect #02 April 2009 pagina 16
Scheidend commissaris Rietje van Dam
‘ Goed zicht op
grote geheel nodig’
“Je bent nu eenmaal een Neder-
lands onderdeel van een groot
internationaal geheel. Dat is een
bijzondere positie voor de Cen-
trale Ondernemingsraad.
Je hebt een goed zicht nodig op
dat grote geheel, om binnen de
Nederlandse wet- en regelgeving
inhoud te kunnen geven aan het
werk van de medezeggenschap.”
Professor Rietje van Dam-Mieras
heeft 12 jaar als ‘werknemers-
commissaris’ in de keuken kun-
nen kijken bij AkzoNobel Neder-
land en neemt nu afscheid na de
statutair maximale termijn van
12 jaar.
Komen
en
gaan
Drie perioden als commissaris hebben haar
in elk geval zeer duidelijk gemaakt dat er altijd
spanning zit tussen internationale besluiten
en lokale gevolgen. “Je kunt in Nederland nu
eenmaal niet altijd meepraten over de internationale
koers van het concern”, aldus Van
Dam.
Rietje van Dam heeft veel zien veranderen
bij AkzoNobel. “Na het vertrek van Vezels en
Farma is het een veel samenhangender geheel
geworden. Het waren zware beslissingen,
met grote gevolgen. Ik heb wel altijd de
intentie van AkzoNobel gezien om dit soort
zaken heel fatsoenlijk af te handelen. En heel
veel realiteitszin bij de medezeggenschap.
Ook de ondernemingsraad beseft dat het uiteindelijk
gaat om resultaat en zwarte cijfers.
De discussies bij de universiteit zijn soms
wat abstracter.” COR-voorzitter Fons Welters
dankte Rietje van Dam voor haar bijdrage aan
de medezeggenschap: “Een commissaris in
onze vergadering blijft zeer zinvol. Wij hebben
de langdurige samenwerking als zeer prettig
ervaren.”
‘Speak Up!’
Het afscheid van Rietje van Dam van de COR
was niet het enige, maar wel het meest opvallende
onderwerp van de overlegvergadering
van de COR met de directeur van AkzoNobel
Nederland. Op de agenda stond verder
onder meer het advies van de COR over de
Martijn Barning – ‘Al ben ik onlangs
begonnen bij Marine&Protective Coatings
in de commerciële binnendienst,
ik ben niet echt een nieuwe collega.
Van 2000 tot 2005 heb ik namelijk al
bij AkzoNobel gewerkt, in verschillende
functies. Eerst in Sassenheim,
bij Aerospace Coatings, tot ik na een
paar jaar de kans kreeg om naar Illinois
in de Verenigde Staten overgeplaatst
te worden, ook binnen de vliegtuigsector.
Om privéredenen verhuisde
ik na zo’n anderhalf jaar naar Florida,
ook al bleek er in die omgeving geen
geschikte vacature voor mij binnen
AkzoNobel. Mijn makelaar zette me
op het spoor van het onroerend goed.
Dat ging een tijdje goed, maar zoals
iedereen weet, is die markt niet lang
daarna enorm in elkaar geklapt. Ik
wilde erg graag terug naar Nederland,
om te wonen en te werken.
Toen ik destijds afscheid nam van
AkzoNobel werd me verteld dat ik altijd
weer contact mocht opnemen. Dat
heb ik gedaan, omdat ik erg goede
herinneringen had aan die vijf jaar. Ik
werd gelukkig met open armen ontvangen
en binnen een dag was het
rond. Het is natuurlijk een nieuwe BU,
maar toch voelt het heel vertrouwd en
blijk ik nog vrij veel mensen van vroeger
te kennen. Het is goed om op alle
fronten weer ‘thuis’ te zijn.’
nieuwe ‘Speak Up!’-klachtenregeling. Dat
advies zal naar verwachting onder voorwaarden
positief zijn. De voorwaarden gaan met
name over informatie en betrokkenheid van
de ondernemingsraden bij klachten die zich
afspelen op Nederlandse locaties. De COR
wil daarvan jaarlijks een helder overzicht ontvangen.
Dat mag anoniem zijn, maar er moet
wel gelegenheid zijn om nadere informatie
te vragen. Deze regeling zal alle bestaande
klachtenregelingen vervangen, inclusief het
Nederlandse ‘Klagen en dragen’.
Tekort
De bezetting van de ondernemingsraden en
onderliggende commissies is al een oude
zorg, overigens niet alleen bij AkzoNobel. In
het kort laat het probleem zich samenvatten
als een tekort aan vrouwen, jongeren en
hoogopgeleide collega’s. De COR gaat zich
er samen met bestuurder Mike Tijdink weer
eens goed op beraden, waarbij ook structuur,
kwaliteit en gewenste competenties van ondernemingsraadsleden
aan de orde komen.
De volgende overlegvergadering op 17 april
2009 zal zich buigen over de concrete gevolgen
van de economische teruggang voor
de verschillende productielocaties. In het verlengde
daarvan kan het ook gaan over meer
eenheid binnen Nederland in de omgang
met sociale regels bij een reorganisatie. ‘Die
zouden voor 80% bruikbaar moeten zijn, met
20% ruimte voor specifieke uitzonderingen