22.08.2013 Views

Hoofdstuk 3 - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Hoofdstuk 3 - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Hoofdstuk 3 - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

matige indruk (o.a. Breda; Berkvens 2004, 431).<br />

Er zijn aanwijzingen dat een deel van de wallen<br />

binnen dit soort systemen al vrij snel weer verdwijnt<br />

(Oerle, eerste helft zeventiende eeuw, zie<br />

boven), maar dat de betreffende perceelsgrenzen<br />

blijven bestaan. In Oerle lijkt dit verband te<br />

houden met een trend waarbij <strong>het</strong> open akkercomplex<br />

wordt uitgebreid ten koste van <strong>het</strong> omwalde<br />

akkerland (Verspay 2011, 154). Deze omwalde<br />

akkers zullen echter niet geheel<br />

verdwijnen, maar zullen naast de open akkers<br />

blijven bestaan als onderdeel van een gedifferentieerd<br />

landbouwsysteem.<br />

Wellicht doet deze ‘uitdunning’ van <strong>het</strong> wallenbestand<br />

zich in <strong>het</strong> zuiden <strong>voor</strong>al <strong>voor</strong> in akkerland<br />

en niet bij omwald gras- en hooiland in laag<br />

gelegen gebieden, bij<strong>voor</strong>beeld in beekdalen.<br />

Sowieso lijken de ontwikkelingen in <strong>het</strong> lage<br />

land anders dan in akkergebieden. Walsystemen<br />

in laagland verschijnen namelijk niet alleen al<br />

vroeg in <strong>het</strong> zuiden, maar – vanaf de late zestiende<br />

eeuw - ook in <strong>het</strong> noorden (zie onder).<br />

Over dergelijke wallen zijn geen archeologische<br />

gegevens beschikbaar.<br />

De aanwezigheid van door wallen gecompartimenteerd<br />

akkerland in laatmiddeleeuws Zuid-<br />

Nederland lijkt op gespannen voet te staan met<br />

<strong>het</strong> traditionele model van open fields en open<br />

field landbouw. Spek heeft er echter al op gewezen<br />

dat open fields in de vorm van essen in<br />

Drenthe lang niet zo open waren als de term<br />

open field doet vermoeden. Allerlei omheiningen<br />

inclusief houtwallen ‘zorgden tot ver in de zeventiende<br />

eeuw <strong>voor</strong> een meer gecompartimenteerd<br />

beeld van de Drentse Essen’ (2004,<br />

986). Dat zou ook kunnen gelden <strong>voor</strong><br />

Zuidwest-Nederland. Renes noemt in deze bundel<br />

vroege vormen van ‘verkamping’ in West-<br />

Brabant. Wellicht moeten we aannemen dat de<br />

‘open fields’, die volgens Renes (2010) hun<br />

hoogtepunt in <strong>het</strong> begin van de veertiende<br />

eeuw hebben gehad, in Zuid-Nederland al snel<br />

weer over dat hoogtepunt heen waren, en dat<br />

de archeologische sporen van veertiende/vijftiende-eeuwse<br />

heggen/wallen getuigen van de<br />

door Renes beschreven ontwikkeling naar meer<br />

‘individuele’ landschappen (Renes 2010).<br />

Dat beeld moet tegelijkertijd weer genuanceerd<br />

Afb. 3.8 Borne-Bornsche Maten/Grutterskamp. Een sloot en een greppel langs de rand van een 18e eeuwse<br />

ontginning in laag gelegen land. Tussen sloot en greppel lag waarschijnlijk een heg, bomenrij of smalle houtwal<br />

(naar Scholte Lubberink & Willemse 2009, 120-121).<br />

49<br />

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!