Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Vrijdag 22 maart 2013 > Den Haag Centraal<br />
was niet heel erg uitgedraaid en in<br />
de beperkte uitdraai was er ook nog<br />
een verschil tussen links en rechts”.<br />
Toch werd hij aangenomen bij het<br />
Arnhemse Introdans. Daar ontmoette<br />
hij op zijn negentiende de zes jaar<br />
oudere Rinus, met wie hij inmiddels<br />
27 jaar samen is. “In het begin vonden<br />
we elkaar maar niks. Hij vond mij een<br />
arrogante, klassieke balletkwast –<br />
wat enkel een manier was om mij een<br />
houding te geven – hij was raar, excentriek,<br />
droeg uitbundige kleding en<br />
zong voortdurend Marlene Dietrichliedjes”.<br />
Maar nadat de vonk eenmaal was<br />
overgeslagen, is Rinus zijn geliefde<br />
blijven volgen. Eerst naar het Scapino<br />
Ballet waar ze samen, zegt Stuart,<br />
zes fantastische jaren beleefden. “In<br />
die tijd was het repertoire nog heel divers,<br />
met veel moderne stukken maar<br />
ook ‘De Notenkraker’ en ‘Coppelia’.<br />
Je vloog van je spitzen naar blote voeten<br />
en dan weer naar gympen”. En<br />
daarna naar New York. “Ik had daar<br />
een contract bij het Eliot Feld Ballet<br />
gekregen, Rinus verdiende zijn geld<br />
met de meest uiteenlopende ‘gigs’ ”.<br />
In Amerika maakte het tweetal kennis<br />
met ‘community art-Notenkrakers’,<br />
producties van ‘De Notenkraker’<br />
waaraan door mensen van alle leeftijden<br />
en achtergronden werd meege-<br />
werkt – een rond de kerstdagen aldaar<br />
heel bekend fenomeen. “Geweldig om<br />
mee te maken. Al die mensen die zich<br />
achter en voor de schermen inspannen.<br />
Moeders die kostuums maken,<br />
vaders die als chauffeur fungeren,<br />
kinderen die hun eerste danspassen op<br />
het toneel zetten”.<br />
Privé-battle<br />
Zelfs toen ze waren terugverhuisd<br />
naar Nederland – “waar uiteindelijk<br />
toch meer werkkansen waren, vooral<br />
ook om zelf choreografieën te maken”<br />
– bleven ze jaarlijks naar Amerika<br />
terugkeren om in de ‘community-Notenkraker’<br />
van het Shore Ballet<br />
in New Jersey een hoofdrol te dansen.<br />
Langzaam maar zeker ontstond het<br />
idee om ook in Nederland een dergelijk<br />
project op touw te zetten. “We<br />
hebben het idee jarenlang proberen<br />
te slijten, maar geen gezelschap zag<br />
er wat in. Toen besloten we het maar<br />
zelf te doen. Eerst, met coproducent<br />
Holland Dance, vier jaren in de Grote<br />
Kerk en afgelopen december voor het<br />
eerst in het Lucent Danstheater. Met<br />
een zaalbezetting van honderd procent:<br />
zesduizend man in vier dagen.<br />
Toen we dit idee aan de man brachten,<br />
kregen we vaak als reactie dat<br />
Nederlandse amateurs niet zo ambitieus<br />
zijn, maar in de zeven jaar dat we<br />
dit nu doen heeft nog nooit één kind<br />
afgezegd”.<br />
Stuart is een omnivoor in dansland.<br />
Hij switcht met het grootste gemak<br />
tussen grootschalige Dutch Don’t<br />
Dance Division-producties als ‘De<br />
Notenkraker’ en ‘Abdallah en de<br />
Gazelle van Basra’, dansparades in<br />
de openlucht met duizend deelnemers,<br />
kleinschalige choreografische<br />
‘juweeltjes’ aan het Haagse Zuiderstrand,<br />
een in de Hofvijver uitgevoerd<br />
ballet voor het Haagse Festival<br />
Classique, choreografieën voor opera’s<br />
van het Oostenrijkse Theater an<br />
der Wien, een intellectuele dansfilm<br />
over schilder Egon Schiele én The Ultimate<br />
Dance Battle. Stuart: “Ik houd<br />
nu eenmaal oprecht van dans. Van<br />
puur klassiek tot ‘edgy’ hedendaags.<br />
Goed is goed en mooi is mooi. Dat zijn<br />
mijn enige criteria”.<br />
Hoezeer hij collega-choreografen die<br />
binnen één stijl en met een vaste dansersploeg<br />
werken ook waardeert, “ik<br />
zou niet jaren achtereen telkens een<br />
stuk met bijvoorbeeld acht dansers<br />
willen maken, in min of meer dezelfde<br />
stijl en van min of meer dezelfde<br />
lengte. Ik heb afwisseling nodig. Uitdaging.<br />
Na een ‘Notenkraker’-serie<br />
vind ik het heerlijk om met alleen<br />
Rinus en actrice HannaH de Leeuwe<br />
te werken aan een intiem project, of<br />
even lekker iets geks te doen, zoals<br />
een stofzuigerchoreogafie voor een<br />
theaterproductie over Sjef van Oekel<br />
maken”.<br />
In The Ultimate Dance Battle volgde<br />
Stuart zijn echtgenoot op. “Rinus behaalde<br />
in 2011 de finale. Het was niet<br />
de bedoeling van RTL om daarna ‘de<br />
partner van’ te vragen, maar uiteindelijk<br />
kwamen ze toch bij mij uit.<br />
Doodeng, juist ook omdat Rinus het<br />
zo goed gedaan had. Het voelde toch<br />
een beetje als een privé-battle. Rinus<br />
vroeg steeds plagerig: ‘Wat als je er in<br />
de eerste ronde al uitgestuurd wordt?’<br />
Bovendien: ik wist geen ruk van hiphop<br />
en ook weinig van latin. Ik heb<br />
me uit de naad moeten werken, maar<br />
het was een onbetaalbare ervaring.<br />
De sfeer tijdens de liveshows doet<br />
denken aan een popconcert: de energie<br />
en adrenaline knalden door de<br />
arena”.<br />
Dat hij, net als Rinus, met een klassieke<br />
choreografie de finale haalde<br />
vindt hij nog steeds een megaprestatie.<br />
“Dat ik niet zou winnen, wist ik<br />
van tevoren. Mijn concurrent, hiphopchoreograaf<br />
Vincent van Vianen,<br />
had al een enorme schare fans onder<br />
het televisiepubliek. Maar ik heb wel<br />
hiphopdansers en honderdduizenden<br />
kijkers voor het eerst met muziekcomposities<br />
als ‘Air’ van Bach en Mo-<br />
interview
Change language