VOL 7 - N° 2 - UCL

NOSO-info, vol.VII n°2, 2003
18
In tabel 3 en 4 worden de gemiddelde deelnamepercentages
per surveillancejaar samengevat per regio en per
ziekenhuisgrootte, in drie periodes waarin de wetgeving met
betrekking tot de surveillance van ziekenhuisinfecties
verschilde. Eind 1997 werd het Ministerieel Besluit
gepubliceerd dat de deelname aan de surveillance van
nosocomiale infecties stimuleert via een forfaitair bedrag
(150000 BEF waarvan 90000 diende doorgestort te worden
aan het WIV). In 2000 (eind 1999) werd dit MB uitgebreid
naar deelname aan één van de drie NI-componenten (IZ, SEP
of SSI), gelijktijdig met de invoering van het Vlaamse
kwaliteitsdecreet (KD) dat de ziekenhuizen in Vlaanderen
verplicht om de drie jaar één indicator (nosocomiale
septicemieën, ventilator-geassocieerde pneumonieën en
postoperatieve wondinfecties) te registreren. Bij gelijktijdige
deelname aan het SEP en IZ protocol konden de eerste 2
indicatoren in één jaar geregistreerd worden.
Tabel 3 toont dat het kwaliteitsdecreet een belangrijke
toename van de deelname in Vlaanderen aan minstens één
NI-component tot gevolg had (van 67% in 1997-1999 naar
gemiddeld 84% in 2000-2002), terwijl de deelname in
Brussel en Wallonië stabiel bleef. Uit tabel 1 blijkt ook dat
nogal wat ziekenhuizen in 2000 deelnamen aan 2 protocols
en niet deelnamen in 2001 (wat wel met het kwaliteitsdecreet
overeenstemt, maar niet met de federale wetgeving). Een
opvallend effect van het kwaliteitsdecreet is ook het feit dat
bijna uitsluitend Vlaamse ziekenhuizen deelnamen aan het
PWI protocol.
Tabel 3. Invloed van de wetgeving op de gemiddelde jaarlijkse deelname aan NSIH, per regio; 1992-1996: geen specifieke
wetgeving; 1997-1999: financiering surveillance intensieve zorgen; 2000-2002: kwaliteitsdecreet van de Vlaamse
Gemeenschap en uitbreiding van de federale financiering (n=116 fusieziekenhuizen)
PWI
SEP
IZ
>=1 NI
MRSA
MREA
>=1 RES
>=1 surv.
VI
26%
51%
34%
63%
63%
-
63%
73%
1992-1996 1997-1999
Bxl
26%
66%
62%
71%
79%
-
79%
75%
Wal
18%
53%
45%
59%
54%
-
54%
68%
VI
-
45%
62%
67%
72%
-
72%
86%
Bxl
-
54%
67%
74%
87%
-
87%
97%
Vl=Vlaanderen : n=65 ; Bxl=Brussel : n=13 ; Wal=Wallonië : n=38; Overige afkortingen : zie tabel 1
De invloed van het federale MB over de financiering van de
surveillance blijkt het duidelijkst uit tabel 4. De deelname
aan het IZ protocol steeg dramatisch tengevolge van het MB,
maar enkel in de kleinere en middelgrote ziekenhuizen.
Waarschijnlijk werd het beperkte forfaitaire bedrag als niet
significant beschouwd in de grotere ziekenhuizen. Vanaf
2000 daalde de participatie aan het IZ protocol zoals
verwacht ten voordele van de participatie aan de andere
protocols.
Wal
-
39%
53%
64%
62%
-
62%
82%
VI
39%
50%
45%
84%
72%
37%
74%
92%
2000-2002
Bxl
0%
38%
64%
74%
72%
41%
74%
97%
Wal
1%
52%
30%
66%
56%
39%
61%
80%
Een regelmatig weerkerende opmerking is ook dat de grote
ziekenhuizen oververtegenwoordigd zijn in de surveillance
van het WIV. Uit de cijfers blijkt dat dit deels het geval is voor
de SEP en MRSA componenten, maar dat voor de andere
surveillances middelgrote en grote ziekenhuizen evenredig
vertegenwoordigd zijn. Hoewel de stijging in de deelname in
recente jaren het meest uitgesproken was in de kleinste
ziekenhuizen (