Editie Antwerpen en Limburg - Jobat
Editie Antwerpen en Limburg - Jobat
Editie Antwerpen en Limburg - Jobat
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
M I J N L O O N<br />
1.439<br />
LilianeClaus<br />
L E E F T I J D<br />
47<br />
W O O N P L A A T S<br />
Londerzeel<br />
B E R O E P<br />
Plant<strong>en</strong>monteerderin<br />
Plant<strong>en</strong>tuinMeise<br />
P R I V É<br />
Alle<strong>en</strong>staand,dochtervan<br />
11jaar<br />
B R U T O L O O N<br />
1.439euro(4/5e)<br />
N E T T O L O O N<br />
1.269euro<br />
E X T R A ’ S<br />
Groepsverzekering,<br />
bedrijfsrestaurant<br />
Watdoejevoorjob?<br />
De plant<strong>en</strong> die door wet<strong>en</strong>schappers overal ter wereld<br />
word<strong>en</strong> geplukt, word<strong>en</strong> hier gedroogd <strong>en</strong> in de vriezer<br />
gestopt zodat alle bacteriën gedood word<strong>en</strong>. Ik moet als<br />
herbariummedewerker die plant<strong>en</strong> op e<strong>en</strong> mooi wit blad<br />
bevestig<strong>en</strong>. Dikke takk<strong>en</strong> naai ik vast met e<strong>en</strong> speciale<br />
knoop <strong>en</strong> dunne plant<strong>en</strong> plak ik vast. Daar komt dan e<strong>en</strong><br />
etiket op met de naam van de plant <strong>en</strong> wie die gevond<strong>en</strong><br />
heeft.<br />
Doejejejobgraag?<br />
Eerst was ik niet geïnteresseerd, maar ik woon in de<br />
buurt, dus ik dacht: ik doe mee met het Selorexam<strong>en</strong>.<br />
Dichtbij bij de natuur zitt<strong>en</strong>, heeft me altijd al geïnteresseerd.<br />
Het is heel tof om met plant<strong>en</strong> bezig te zijn die ik<br />
nog nooit gezi<strong>en</strong> heb <strong>en</strong> waarschijnlijk nooit in de natuur<br />
zal zi<strong>en</strong>. De glijd<strong>en</strong>de ur<strong>en</strong> zijn ook heel handig met e<strong>en</strong><br />
dochter van 11.<br />
Watvindjevanjeinkom<strong>en</strong>?<br />
Goed, al had ik in mijn vorige job e<strong>en</strong> hoger loon. Maar<br />
nu ga ik elke dag met plezier werk<strong>en</strong>. Ik b<strong>en</strong> net vast b<strong>en</strong>oemd,<br />
dat is e<strong>en</strong> voordeel voor mijn p<strong>en</strong>sio<strong>en</strong> later.<br />
Maar werkzekerheid heb ik sowieso: ik heb e<strong>en</strong> oneindige<br />
job, ze gaan altijd plant<strong>en</strong> blijv<strong>en</strong> plukk<strong>en</strong>. De hoofdzaak<br />
is je job graag do<strong>en</strong>. Ik werk in e<strong>en</strong> prachtige omgeving:<br />
als ik door het raam kijk, b<strong>en</strong> ik net op reis <strong>en</strong> elke middag<br />
maak ik e<strong>en</strong> mooie wandeling. Ik hoop elke winter<br />
dat het goed sneeuwt, dan is de Plant<strong>en</strong>tuin net e<strong>en</strong><br />
sprookjeswereld.<br />
Watzoujedo<strong>en</strong>alsjedelottowint?<br />
E<strong>en</strong> moto Honda Magna kop<strong>en</strong> <strong>en</strong> sam<strong>en</strong> met mijn dochter<br />
gaan toer<strong>en</strong>. Ik zou zeker blijv<strong>en</strong> werk<strong>en</strong>, maar wel<br />
e<strong>en</strong>s goed op vakantie gaan naar Thailand of nog e<strong>en</strong>s<br />
naar Ecuador: daar is e<strong>en</strong> gigantische variatie aan plant<strong>en</strong>groei.<br />
Als ik plant<strong>en</strong> uit Ecuador in de serres zie, waan<br />
ik me terug op reis. (mr)<br />
. . . ONLINE j o b a t . b e / m i j n l o o n<br />
C O L U M N<br />
San F. Yezerskiy combineert e<strong>en</strong> voltijdse jobs in<br />
de Vlaamse film met e<strong>en</strong> prille carrière als schrijver. Om de beurt<br />
schrijv<strong>en</strong> hij <strong>en</strong> Ruth Lasters de werkweek van zich af.<br />
Schaamte<br />
Bij mom<strong>en</strong>t<strong>en</strong> vraag ik mij af hoeveel m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> zich scham<strong>en</strong> voor<br />
het werk dat zij do<strong>en</strong>. Zo b<strong>en</strong> ik er bijvoorbeeld ooit in geslaagd om<br />
twee jaar voor e<strong>en</strong> vzw te werk<strong>en</strong> zonder ook maar één keer iemand<br />
te vertell<strong>en</strong> wat ik daar precies deed. Zelfs mijn beste vri<strong>en</strong>d<strong>en</strong> wist<strong>en</strong><br />
hoogst<strong>en</strong>s dat ik drie dag<strong>en</strong> per week naar Brussel ging <strong>en</strong> dat<br />
de mails die ik h<strong>en</strong> van daaruit stuurde van e<strong>en</strong> obscuur emailadres<br />
kwam<strong>en</strong>.<br />
Niet dat die vzw op zich niet koosjer was integ<strong>en</strong>deel zelfs, in theorie<br />
stond zij e<strong>en</strong> heel sociaal <strong>en</strong> nobel doel voor , alle<strong>en</strong> moest ik er<br />
elke dag acht uur vull<strong>en</strong> met de saaiste, meest irrelevante taakjes<br />
,,<br />
d<strong>en</strong>kbaar, die mij bov<strong>en</strong>di<strong>en</strong> geld noch waardering opleverd<strong>en</strong>.<br />
Wanneer ik toch e<strong>en</strong>s e<strong>en</strong> opdracht kreeg die iets meer creatieve inbr<strong>en</strong>g<br />
vroeg, verdwe<strong>en</strong> die inbr<strong>en</strong>g achteraf g<strong>en</strong>adeloos bij het oud<br />
papier. Om aan te ton<strong>en</strong> hoe welkom mijn werkgever mij liet voel<strong>en</strong>:<br />
gedur<strong>en</strong>de mijn hele periode daar moest ik iedere ocht<strong>en</strong>d op de<br />
computer inlogg<strong>en</strong> met de naam <strong>en</strong> het wachtwoord van het meisje<br />
dat er vóór mij werkte.<br />
Tegelijk leek er op die schaamte e<strong>en</strong> imm<strong>en</strong>s taboe te rust<strong>en</strong>. Overal<br />
waar ik kwam, hoorde ik leeftijdsg<strong>en</strong>ot<strong>en</strong> om ter hardst schreeuw<strong>en</strong><br />
dat hun job de leukste,<br />
meest glamoureuze, meest<br />
bevredig<strong>en</strong>de ter wereld<br />
was. Allemaal hadd<strong>en</strong> ze<br />
het drukdrukdruk, dold<strong>en</strong><br />
Iedere ocht<strong>en</strong>d moest ik<br />
op de computer inlogg<strong>en</strong><br />
met de naam <strong>en</strong> het<br />
wachtwoord van het<br />
meisje dat er vóór mij<br />
werkte.<br />
ze met hun collega's, overspoeld<strong>en</strong><br />
ze Facebook <strong>en</strong><br />
Twitter met foto's van lunches<br />
<strong>en</strong> bedrijfsuitjes. Het<br />
is e<strong>en</strong> natuurlijk verlang<strong>en</strong><br />
dat ik ook diezelfde trots<br />
wilde hal<strong>en</strong> uit mijn werk,<br />
want of we dat nu fijn vind<strong>en</strong><br />
of niet, e<strong>en</strong> groot deel<br />
van onze id<strong>en</strong>titeit wordt<br />
bepaald door wat we do<strong>en</strong><br />
tuss<strong>en</strong> neg<strong>en</strong> <strong>en</strong> vijf.<br />
Dat maakt het zo vervel<strong>en</strong>d<br />
dat ik mij nu bij mom<strong>en</strong>t<strong>en</strong><br />
zelfs schaam voor werk dat<br />
ik wél graag doe. Als uitloper van mijn hoofdjob, waarover ik in teg<strong>en</strong>stelling<br />
tot de vorige met veel plezier vertel, word ik wel e<strong>en</strong>s uitg<strong>en</strong>odigd<br />
voor e<strong>en</strong> filmfestival. Ik kan niet overweg met uitnodiging<strong>en</strong>.<br />
Veel liever nog betaal ik tot in de eeuwigheid mijn tickets uit eig<strong>en</strong><br />
zak dan dat ik nog één keer e<strong>en</strong> volledige rij wacht<strong>en</strong>d<strong>en</strong> moet<br />
voorbijstek<strong>en</strong> om aan e<strong>en</strong> aparte balie e<strong>en</strong> meisje ervan te overtuig<strong>en</strong><br />
dat mijn naam écht erg<strong>en</strong>s op één van haar lijst<strong>en</strong> staat, terwijl<br />
achter mij honderd boze toeschouwers zich afvrag<strong>en</strong> wie ik wel<br />
d<strong>en</strong>k dat ik b<strong>en</strong>.<br />
Sterker nog: ik heb mijzelf nog nooit aan iemand voorgesteld als<br />
schrijver, zelfs niet sinds ik voor deze onzin word betaald <strong>en</strong> daar<br />
dus strikt g<strong>en</strong>om<strong>en</strong> méér recht op heb dan neg<strong>en</strong>tig proc<strong>en</strong>t van de<br />
m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> die zich wél schrijver noem<strong>en</strong> omdat ze vier jaar geled<strong>en</strong><br />
e<strong>en</strong>s zijn begonn<strong>en</strong> aan e<strong>en</strong> semiautobiografische drugsroman.<br />
Maar precies omdat ik weet welk beeld m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> van iemand<br />
die zichzelf schrijver noemt, verzwijg ik nog het liefst van al wat ik<br />
iedere avond doe.<br />
Afgelop<strong>en</strong> week<strong>en</strong>d zat ik met <strong>en</strong>kele vri<strong>en</strong>d<strong>en</strong> op restaurant. Het<br />
was e<strong>en</strong> prachtige avond vol drank <strong>en</strong> gesprekk<strong>en</strong> over liefde <strong>en</strong><br />
werk, tot de ober de rek<strong>en</strong>ing bracht <strong>en</strong> vroeg: ‘Ik heb met mijn collega<br />
gewed voor e<strong>en</strong> pint dat jullie schrijvers zijn, klopt dat?’. Ik heb alles<br />
ontk<strong>en</strong>d. Uit schaamte.<br />
9