Bhagavad-Gita zoals ze is - Govinda

22 / BHAGAVAD-GŸTĀ zoals ze is
De materiële wereld wordt hier beschreven als een boom waarvan de
wortels omhoog gaan en de takken naar beneden. We hebben allemaal
wel eens zo’n boom gezien: wanneer men op de oever van een rivier of
van een waterbekken staat, kan men zien dat de weerspiegelde bomen
omgekeerd staan. De takken gaan naar beneden en de wortels naar boven.
Op dezelfde manier is de materiële wereld een weerspiegeling van de
spirituele wereld. De materiële wereld is alleen maar een schaduw van
de werkelijkheid. De schaduw zelf heeft geen werkelijkheid en geen substantie,
maar door de schaduw begrijpen we dat er zowel een substantie
als een werkelijkheid is. In een woestijn is geen water aanwezig, maar de
luchtspiegeling geeft aan dat er zoiets als water bestaat. In de materiële
wereld is er geen water, geen geluk, maar het echte water van werkelijk
geluk is aanwezig in de spirituele wereld.
De Heer geeft aan dat we de spirituele wereld als volgt kunnen berei-
ken (Bg. 15.5):
nirm na-moh jita-sa‰ga-do
adhy tma-nity viniv tta-k m ƒ
dvandvair vimukt ƒ sukha-duƒkha-saˆjñair
gacchanty am h ƒ padam avyayaˆ tat
dat padam avyayam of eeuwige koninkrijk kan bereikt worden door
iemand die nirm na-moha is. Wat betekent dit? We zijn allemaal op zoek
naar benamingen. De een wil een ‘meneer’ worden, de ander een ‘excellentie’
en weer een ander wil de president worden of een rijk man of een
koning of iets anders. Zolang we gehecht zijn aan die benamingen zijn we
gehecht aan het lichaam, want deze benamingen hebben betrekking op
het lichaam. Maar we zijn dit lichaam niet en wanneer we dat eenmaal
begrijpen, is dat de eerste stap in onze spirituele bewustwording. We staan
nu in contact met de drie hoedanigheden van de materiële natuur, maar
we moeten ons door devotionele dienst aan de Heer van hen onthechten.
Als we niet gehecht zijn aan devotionele dienst aan de Heer, dan kunnen
we ons niet losmaken van de hoedanigheden van de materiële natuur.
Benamingen en gehechtheden komen voort uit onze lust en verlangens,
uit ons verlangen de baas te spelen over de materiële natuur. Zolang we
deze neiging om de baas te spelen over de materiële natuur niet opgeven,
is het onmogelijk om terug te gaan naar het koninkrijk van de Aller-
hoogste, de san tana-dh ma. Dat eeuwige koninkrijk, dat nooit vernietigd
wordt, kan benaderd worden door iemand die niet door de aantrekking
van vals materieel genot misleid wordt en die standvastig is in dienst aan
de Allerhoogste Heer; zo iemand kan die allerhoogste woning gemakkelijk
bereiken.
Op een andere plaats in de G…t (8.21) wordt gezegd: