Denkraam

More documents

Recommendations

Info

Tips voor de nuchtere in andermans eeuwige ontkenningsfase??? Mijn vader is alcoholist. En hij verdomt het zich eraan te laten helpen. Hij zit al ruim twintig jaar in de ontkenningsfase. Wanneer ik dan enige toegang krijg tot zijn drankprobleem, dan blijft het simpelweg bij toegeven dat hij wat teveel drinkt en proost er vervolgens op. Uiteraard krijg ik enkele welgemeende excuses, die ik zelf voor welgemeend moet houden. Doordat mijn vader zijn pilsje vrijwel altijd belangrijker heeft gevonden dan de zorg voor zijn kind heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben, en vooral ook hoe ik nu naar mijn vader ben en kijk! Mijn vader heeft veel meegemaakt en dat is waarschijnlijk de reden dat hij drinkt. Maar als ik zo zijn verleden bekijk en het naast mijn eigen tekort geschoten jeugd neerleg, dan kan ik niet langer zeggen dat hij redenen genoeg heeft om te drinken. Zevenentwintig jaar ontkennen dat je een probleem hebt, gaat mij te ver. Daarom wil ik ook wat tips geven in de [18] omgang met verslaafde ouders, vrienden enz. Puur vanuit mijn eigen ervaringen omdat je zonder dat je het eigenlijk wil, toch steeds weer gekwetst wordt en omdat het misschien de hoogste tijd wordt dat je, je hiertegen gaat beschermen. 1. Laat je niet van de wijs brengen door beloftes over het stoppen van het drankgebruik. Kijk naar de situatie waarin dit gezegd wordt en laat je gevoel, verstand en de feiten samenkomen. 2. Bescherm jezelf tegen andere loze beloftes. De drinker heeft vast het beste met je voor, maar kan nogal lukraak beloftes de lucht in schieten omdat hij zo ook zijn goede naam wil bewaren (of jou tot plezier probeert zijn!). Natuurlijk is het niet kwaad bedoeld, maar als je, je vastklampt aan de gezegde dingen van een drinker, die hij vaak niet waar kan maken, dan houd je eigenlijk alleen jezelf voor de gek. 3. Stop met je schamen voor het drankgebruik van de persoon in kwestie. Hiermee maak je het probleem van de ander veel te eigen en loop jij met alcohol in je kop rond terwijl jij niet de drinker bent. Als je hier erg mee zit kan je de drinker ermee confronteren dat het je erg veel pijn doet om hem of haar zoveel te zien drinken. 4. Neem een beetje afstand en geef voor jezelf toe dat het probleem waarschijnlijk een probleem zal blijven als de drinker zich niet wil laten helpen. Natuurlijk is het altijd slim om bepaalde hulplijnen en diensten, zoals de AA aan te bieden, maar pushen heeft geen zin. Sommige alcoholisten kunnen erg goed inspelen op een andermans gevoelsleven, vooral als ze dronken en emotioneel zijn. Of manipulatie het goede woord is weet ik niet, maar weeg de woorden tegen elkaar af en trek daaruit je eigen waarheid. 5. Stel je regels, door bijvoorbeeld te zeggen dat je niet wilt dat er gedronken wordt als jij erbij bent. Schroom niet om je gevoel erbij uit te leggen, hoe hard dit ook lijkt. Je maakt op deze manier steeds duidelijker dat het een proces is van de drinker waarin hij andere mensen ook kan meeslepen. En dat soms zelfs dat proces ervoor zorgt dat steeds meer mensen afstand zullen nemen. Als jij open en eerlijk blijft, weerhoud jezelf het gevoel van afwijzing en laat zien dat je er nog wel wilt zijn voor de persoon. Een alcoholist drinkt om de problemen, het gevoel en verdriet waarvan hij of zij het vaak niet aandurft om het recht in de ogen te kijken. Als er ook nog wordt ontkend dat er een probleem is, of gewoon niet gestopt wil (of kan!) worden, dan moet je afstand nemen. Niet zozeer in de letterlijke zin, maar emotioneel. Zorg ervoor dat je zelf genoeg steun hebt om erover te kunnen praten zodat jij niet zelf in een zelfde cirkel terecht komt. Natuurlijk is dit moeilijk en duurt het misschien zelfs even voordat je het los kunt laten, vooral als het een naaste is waar je veel van houdt. Maar ben je eenmaal zover dat je weet dat het niet beter zal worden, raak dan zelf niet in een ontkenningsfase. Je kunt zelf immers niet veel doen en het getuigt al van heel wat inlevingsvermogen, dapperheid en naastenliefde dat je nog steeds naast een verslaafde leeft zonder deze te laten vallen. Anoniem
Gokverslaving Wat is nou precies een gokverslaving? Iedereen waagt wel eens een gokje is het niet?! Gokverslaving is meer dan enkel een gokje wagen, alles draait om dat ene gokje, waarin je maar door blijft gokken. Gokverslaving gaat zo ver, dat buiten de geestelijke afhankelijkheid, ook lichamelijk afhankelijk op kan treden als men even niet kan gokken, slaapstoornissen en depressiviteit bijvoorbeeld. Gokverslaving is een serieus probleem. Inmiddels ook een erkend in de DSM-lV als psychische aandoening en staat ingedeeld onder de stoornissen in de impulscontrole. Marcel waagt een gokje Marcel is een leuke stevige man van in de dertig. Hij woont bij een vriend in huis en is gek op de negenjarige dochter van zijn vriend. Ze doen leuke dingen samen en in de avond gaan Marcel en zijn vriend een borreltje drinken in het café. Hij heeft net de kleine meid nog een verhaaltje voorgelezen en op zijn schouders getild en is wel toe aan een afzakkertje, hij is een beetje moe en heeft het gevoel voor de dochter van zijn vriend te moeten zorgen. Eenmaal aan de bar gaat het er gezellig aan toe en zijn oog valt op de fruitautomaat in de hoek van het café. Zal hij een gokje wagen vraagt hij zich af…Hij zal inmiddels toch wel van die verdomde verslaving af zijn, waardoor hij nu bij zijn vriend in de kost zit. Alles is hij kwijt geraakt, maar dat kan toch niet nog een keer gebeuren, nu hij al zo weinig heeft. ‘Daarbij weet ook niemand dat ik ooit verslaafd ben geweest, ik had net zo goed een alcoholist kunnen zijn’ denkt Marcel stiekem. Hij trekt joviaal zijn portemonnee, bestelt voor ieder nog een biertje, om zijn gevoel te compenseren naar de zogenaamde alcoholisten en besluit zijn rondje terug te winnen uit de automaat. Zo sterk heeft hij het voorgevoel dat hij the winner zal zijn. En inderdaad, in nog geen tien minuten heeft hij 100 euro uit de kast getrokken en hij kan zich niet herinneren dat er de laatste tijd zoiets vrolijks heeft geklonken als het vallen van de door hem gewonnen euro’s. Wat een prestatie, houdt hij zich voor. Zijn vriend is blij voor hem en samen drinken ze er een biertje op. De winst wordt luidruchtig gevierd en ondertussen ziet Marcel voor zijn ogen de kersjes, citroentjes en BAR tekentjes draaien. Nog geen uur later zit hij weer achter de kast en blijft ook zitten als zijn vriend al laat in de nacht naar huis vertrekt. Na twee maanden krijgen Marcel en zijn vriend ruzie. Hij heeft in geen tijden de huur meer betaald en maakt een zwijnenstal van het huis. Daarbij heeft de dochter van zijn vriend bij haar pappa geklaagd dat ze spaarcentjes miste uit haar spaarpot. ‘Zit je soms weer achter die klote kast’ schreeuwt zijn vriend hem toe. Marcel wist niet dat hij zo een erge indruk maakte op zijn omgeving en schaamt zich plotseling rot dat hij 10 euro heeft gepikt uit de spaarpot van de kleine. Gelukkig weet hij dit weg te moffelen voor zichzelf onder het mom dat hij moest vanwege zijn vreselijke hoofdpijn, toch besluit hij te stoppen. De nachten daarop slaapt Marcel slecht, hij ligt te draaien en te woelen en droomt over zijn winst van de afgelopen maanden, de winst die hij niet ziet als verlies. Marcel krijgt zijn eten bijna niet door zijn keel en wordt met de dag depressiever. Hij doet naar zijn vriend net alsof hij op zoek is naar een baan, maar slentert ondertussen rond in de stad. De kleine meid van zijn vriend interesseert hem niet meer en op haar vragen waarom hij zo boos doet geeft hij niet eens antwoord. Terwijl hij voor de zoveelste keer een rondje loopt en voorbij het café sluipt ziet hij vijftig euro op de grond liggen. Hij pakt het en loopt gelijk richting de fruitautomaat. Hij denkt niet, hij kijkt niet, hij lijkt volledig op automatische zijn honger en verlangen naar gokken te stillen. Drinken bestellen doet Marcel niet en plots hoort hij een bekend stemmetje. Daar staat ze dan, die kleine meid van zijn vriend. ‘Wat ben jij aan het doen?’ Wel verdikkeme, dat kreng is me gevolgd denkt Marcel en tegelijkertijd beseft hij zich dat dat kleine grut zich zorgen maakt, voorheen speelde hij altijd met haar, nu bijna nooit meer. Het is niet zo gek bedenkt hij zich, dat ze hem achterna is gelopen. Hij stapt samen met haar de straat op. Ze kopen een ijsje en terwijl hij de schommel duwt neemt hij zich voor om morgen hulp te gaan zoeken, wanneer hij zijn laatste tientje heeft verspeeld. Natasja Schreuder [19]
Page 1 and 2: Denkraam www.denkraam.info Geesteli
Page 3 and 4: Openbare redactie vergadering Denkr
Page 5 and 6: Voortsnellend om naar Utrecht te ko
Page 7 and 8: In memoriam Christian Dogterom Gedi
Page 9 and 10: Herstel: de verslaving voorbij? De
Page 11 and 12: Mike over de drugsverslaving van zi
Page 13 and 14: en ‘overlast’ waren de sleutelw
Page 15 and 16: [gedicht] Verslaving aan een Dienaa
Page 17: wat ze konden doen. Ik heb een jaar
Page 21 and 22: woonkamer dient als de opvang, de p
Page 23 and 24: cliëntgestuurd project voor en doo
Page 25 and 26: Mijn herstel Begin 2005 kwam ik wee
Page 27 and 28: Legale en illegale drugs. Wat kan e
Page 29 and 30: [henkie denkie]
Page 31: sen betalen meer dan evenredig mee

Denkraam

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?