Denkraam

Toch is betrokkenheid nog steeds een
grote valkuil voor mij. Die wordt natuurlijk
niet alleen gevoed door empathie en
inlevingsvermogen maar ook door mijn
eigen schat aan ervaringen. Ik vertrouw
op mijn omgeving om mij zonodig attent
te maken op het een of ander. Het helpt
enorm dat ik afscheid heb genomen van
mijn cynisme, waardoor mijn optimisme
weer alle ruimte heeft om nieuwe hoop
te verspreiden. Dat klinkt een beetje
lyrisch. Dat is het ook maar ik durf het
mij te veroorloven. Het omslagpunt is
inmiddels gepasseerd en het gaat nog
steeds goed.
Nog steeds is er angst en twijfel, ga ik
het wel redden? Maar ik voel mij stabieler
dan ooit. Ik heb meer zelfvertrouwen
en ik maak weer plannen. Ja, echt waar,
ik denk serieus na over mijn toekomst!
Maar wat werkelijk helpt is dat ik na al
die jaren van vallen en opstaan geleerd
heb dat het iedere keer wel weer goed
komt, na regen komt enzovoorts, dat ik
nog steeds kan groeien en nieuwe dingen
kan leren zoals jongleren en een
beetje van mijzelf houden. Dat perspectief
houd mij uiteindelijk overeind.
Focussen op de dingen die ik wél kan en
wat minder streng zijn voor mijnzelf.
Ik heb bij het Basisberaad en CLIP een
plekje gekregen. Zeg maar een kans,
want mijn CV kent behoorlijk wat zwarte
gaten. Ook het feit dat ik mij gesteund
voel door mijn collega’s, zorgt ervoor dat
ik het gevoel heb op mijn plaats te zijn.
Een plek waar ik zelfstandig kan werken,
mijn eigen agenda beheer en kan doen
wat ik goed kan. De afgelopen weken
heb ik het erg druk gehad. Zo druk dat ik
werkachterstanden heb gekregen.
Prompt word ik geholpen door vrijwilligers
die ook aan het herstellen zijn. En zo
is het cirkeltje weer rond.
Helena Kats
P.S. Mijn herstel had waarschijnlijk nooit zo’n
voorspoedig verloop gehad zonder de bijdrage
van Ana en Veertje, een mooie poes en een
stoere kat. Zij zijn vorig jaar bij mij komen
wonen, in dezelfde periode toen ik bij het
Basisberaad terecht kwam. Sindsdien is er
harmonie in mijn huis.
[gedicht]en
Liefde staat voorop
Probeer ieder moment van geluk bewust te beleven.
Heb het nooit te druk om liefde te krijgen of te geven.
Een simpel woord een klein gebaar,
een moment van warmte ze zijn zo kostbaar.
Hou dat moment vast, zorg dat je ervan geniet.
Want met liefde als last, ontwijk je veel verdriet.
Kwetsbaar
Als liefde pijn doet om te geven.
Tranen stromen door het verdriet.
Je wantrouwend staat in het leven,
voor even geen uitweg meer ziet.
Probeer dan te denken aan het goede,
dat ieder mens in zich heeft.
Zorg dat je niet teveel bloot geeft.
Probeer je angsten te overwinnen.
Al is dit moeilijk in je kwetsbaarheid,
ergens zal je toch moeten beginnen.
Het leven is immers te kort voor spijt.
Nieuwe morgen
Iedereen heeft wel eens dagen,
dat het even niet meer gaat.
Dat een plotseling gebeuren,
de dagen verkleuren laat.
Geen oog meer voor mooie dingen,
het lijkt kouder soms wel kil.
In zo’n nare periode,staat de tijd even stil
En dan ineens zolang gewacht.
Straalt de nieuwe morgen.
Daar is de tijd dat je weer lacht,
oprecht en zonder zorgen.
Madeleine
[23]