PDF compleet - OTAR

het dan ook heel gefundeerd aan. In de voorbereidende fase
hebben we bijvoorbeeld een proef gedaan, met een echte
heistelling, verschillende typen damwanden en trilblokken. We
hebben toen de trillingen gemeten en geconstateerd dat een
bepaald type damwand minder trillingen veroorzaakt. Dat type
is duurder, en toch zal het worden ingezet in de dicht bewoonde
gebieden. Om de hinder terug te dringen. Maar we letten niet
alleen op het materiaal en het materieel; ook bij de selectie van
de medewerkers gaan we zorgvuldig te werk. De proef heeft
ons ook geleerd dat het vooral de man op de machine is die
bepalend is voor de beperking van het geluidsniveau. Ons beleid
is dan ook dat we vanaf dag één met speciaal geselecteerde
mensen op die machines werken en daarmee blíjven werken.
Natuurlijk zullen we ook tussentijdse metingen verrichten, zodat
we het toegestane trillingsniveau niet overschrijden.”
Omwonenden op de hoogte houden
Van der Vorm vervolgt: “Maar zelfs wanneer je onder het
maximaal toelaatbare geluids- en trillingsniveau blijft, veroorzaak
je nog evengoed overlast. Daar moet je dan ook duidelijk
over zijn. Vandaar dat we erg gefocust zijn op samenwerking
en overleg met alle betrokken partijen, dus zowel met de
opdrachtgever, Rijkswaterstaat, als met de omgeving.” In het
kader van dat overleg met omwonenden worden er geregeld
inloopavonden en informatieavonden georganiseerd. Daarbij
wordt goed ingesprongen op de reacties van de bezoekers.
Schuring-Van Woudenberg illustreert: “In december hadden
we een info-avond waarbij meer dan 300 mensen aanwezig
waren. Alles was goed voorbereid en de presentaties waren
prima. Toch ontstond er een negatieve sfeer. Lang niet iedereen
was negatief, dat niet; het was een relatief kleine groep mensen
die negatief was. Maar dan zie je dat ook degenen die positief
geïnteresseerd zijn in het traject worden meegetrokken in het
negatieve. Wat we toen hebben gedaan is een inloopavond
organiseren voor de bewoners van Nijverdal en aparte avonden
voor specifieke belangengroepen. Voor de bewoners van een
appartementengebouw organiseerden we bijvoorbeeld een
avond over de trillingshinder waarvan juist zij last zouden krijgen.
Zo konden we iedereen persoonlijke aandacht geven, en dat
heeft de negatieve invloed sterk beperkt.”
Wat zeker ook de stemming binnen de gemeente positief zal
beïnvloeden, zijn de bijkomende voordelen van het nieuwe tracé.
Dat blijft niet bij de beperking van de verkeersoverlast en de
stremmingen in het centrum en bij het opheffen van de ‘scheur’
die de rijksweg in dat centrum veroorzaakt. Zo zal de ‘Grote Straat’
waarlangs nu nog de rijksweg 35 loopt, worden heringericht.
Verder beschikken de bewoners straks over een nieuw station
dat centraler in de gemeente ligt. Een ander voordeel is dat er
bovenop het tunneldak van het weg- en spoortracé een strook
groen komt, de zogenaamde ‘Tuinen van Nijverdal.’
Samenwerkingsregels op een tegeltje
Het Nijverdaltracé is een pilotproject voor het ‘sturen op afstand’.
Opdrachtgever Rijkswaterstaat stuurt immers vanuit Utrecht
de werkzaamheden in Nijverdal aan. Dat vraagt om een zeer
intensieve samenwerking om misverstanden en tegenvallers te
voorkomen. “Toen ik in oktober vorig jaar aan dit project begon,
liep de samenwerking niet helemaal lekker,” vertelt Schuring-Van
Woudenberg. “Maar Leonard was net als ik nieuw en wij waren
het er al meteen over eens dat we het samen beter konden.
Ondanks de spanning die de afstand tussen Rijkswaterstaat
in Utrecht en Leo ten Brinke in Nijverdal veroorzaakte.” Van
der Vorm vertelt over die samenwerking: “Het gaat vooral
om wederzijds vertrouwen. We hebben daarom vooraf een
aantal sessies gehad om elkaar beter te leren kennen. En om
gedragsregels af te spreken. Dat klinkt misschien soft, maar het
is juist uitermate belangrijk. Zo belangrijk dat die regels hier op
een Delfts Blauw tegeltje staan.”
Schuring-Van Woudenberg vult aan: “Natuurlijk was het
daarbij bepalend dat we samen goed door één deur konden.
Je hebt immers niet alleen een zakelijke relatie, maar ook een
omgangsrelatie. En ik moet zeggen dat ik de samenwerking die
wij hebben erg leuk vind. Ik heb dan ook niet eerder meegemaakt
dat het belang van samenwerking door beide partijen zo hoog
wordt ingeschat. We staan er allebei echt achter, en dat is de
enige basis voor succes. Overigens heeft de inzet van Stichting
Bouwreflectie daaraan bijgedragen. Zij begeleiden gesprekken
tussen counterpartners en helpen bij het voorkomen van
problemen en misverstanden. Met hen bespreken we zo een
keer in de zes à acht weken de samenwerking. En al is er bij ons
geen sprake van conflicten die moeten worden besproken – toch
houdt zulke begeleiding je scherp, en het zorgt voor helderheid.
Als je dan ook ziet hoe goed we met alle partijen samenwerken,
hoe hard er wordt gewerkt en dat we echte stappen maken om
de omgevingshinder te beperken, dan kun je concluderen: dit
project is echt een succes.”
Verhuur en handel
Rijplaten en Draglineschotten
30 mei 2010 mei 2010 31