NB! 34 september 08 - De Noorderbrug

met ons mee. Zijn tekst is altijd hetzelfde: ’don’t worry about
the things, cause everything will be allright’.
Bijzonder
Het meest bijzondere wat ik heb meegemaakt door de opname
van Gijs in het verpleeghuis is het volgende. Op een dag
werd mij gevraagd of ik het goed vond dat Gijs een ‘bezoekvrijwilligster’
zou krijgen. Wij als familie kwamen er dagelijks,
maar omdat hij nog voldoende loze momenten had, antwoordde
ik meteen enthousiast dat ik dat prima vond. Het
betrof Nicole Janssen, een jongedame van dertig jaar die graag
muziek maakt met bewoners. Voor Gijs, die zelf saxofoon
gespeeld had en graag zingt, zou dat geweldig zijn. Toen ik
aan haar werd voorgesteld hadden we het over NAH. Nicole
bleek zelf ook NAH te hebben. Ze was bezigheidsbegeleidster
geweest en daarna volgde ze een opleiding tot Z-verpleegkundige.
Tijdens die opleiding heeft ze een ernstig auto-ongeluk
gehad waaraan ze een hersenkneuzing heeft overgehouden.
Toen ik Nicole vroeg of zij wel eens van Cerebraal gehoord
had, vertelde ze dat tijdens de opleiding een docente daarover
verteld had. Nicole was na haar ongeluk zelfs nog gastdocente
bij haar geweest. Samen kwamen we er toen achter dat zij
mijn leerling met NAH was en ik haar docente!
Nu, een jaar later, hebben we regelmatig contact met elkaar
en is Nicole de bezoekvrijwilligster van Gijs. Samen maken ze
muziek en hebben veel plezier. Na een jaar trouw bezoek van
Nicole aan Gijs, herkent hij haar uit zichzelf. Dit is voor Nicole
een mooie beloning. Wat verder voor haar van belang is geweest,
is dat zij door het bezoeken van Gijs na ruim tien jaar
eindelijk haar eigen NAH-beperkingen heeft leren accepteren.
Jubileumbijeenkomst
Ik hield een inleiding over NAH en de gevolgen hiervan voor
de getroffenen en hun familieleden en gaf vervolgens het
woord aan Nicole. Zij vertelde hoe zij 12,5 jaar geleden haar
opleiding moest beëindigen nadat ze NAH opliep ten gevolge
van een ongeluk. Verder vertelde zij waar ze in de jaren erna
allemaal tegenaan is gelopen. Vervolgens gaf zij uitleg over de
‘wegwijzer’ (zie kader) die zij gemaakt heeft, een soort handleiding
voor hoe mensen het beste met haar kunnen omgaan.
Misschien hebben andere mensen hier ook iets aan, dat
hoopt zij van harte.
We hadden acht workshops georganiseerd waar de aanwezigen
(ruim honderd mensen, van Cerebraal en niet-leden uit de
zorg) aan deel konden nemen. De onderwerpen waren: op
zoek naar de juiste zorg, muziek, naar betaald werk, ambulante
begeleiding, wonen na NAH, weerbaarheid, seksualiteit en
verwerking. Ons doel, om mensen met en zonder NAH in
direct contact te brengen met hulpverleners, hebben wij
bereikt. Het was een mooie, zeer geslaagde dag; misschien
ook iets voor uw regio? ●
Jet Jacobs, Bestuurslid Cerebraal Gelderland, klinisch psychologe,
docent verpleegkunde, moeder van een zoon met NAH
‘Wegwijzer’
van Nicole Janssen
Op 7 november 1995 heb ik een auto-ongeluk gehad
waarbij ik diverse botbreuken en een contusio cerebri
(hersenkneuzing) heb opgelopen. Dagelijks ervaar ik de
gevolgen van het hersenletsel dat ik over gehouden
heb aan het ongeluk. Hieronder heb ik beknopt mijn
beperkingen/aandachtspunten weergegeven:
■ Snel vermoeid vanwege beperkte energie, dat betekent
dat ik heel bewust keuzes moet maken.
Meestal ga ik ‘s middags even naar bed om daarmee
klachten te voorkomen.
■ Veel last van zintuiglijke prikkels bijvoorbeeld licht en
geluid; hierdoor raak ik snel oververmoeid.
■ De gevolgen van oververmoeidheid zijn: gestoorde
spraak en/of een gestoord looppatroon. Het is dus
van groot belang om voor deze grens te blijven.
■ Problemen met het uitvoeren van meerdere taken
tegelijk, zowel op lichamelijk als op cognitief gebied.
Mijn voorkeur gaat daarom uit naar werkzaamheden/activiteiten
waarbij ik mijn aandacht maar op
één taak tegelijk hoef te richten.
■ Door geheugenproblemen ben ik vergeetachtig.
Herhalingen en notities helpen mij dingen te onthouden.
■ Ik ben langzamer geworden: ik doe er langer over
om informatie in me op te nemen met name als het
om grote hoeveelheden en ingewikkelde informatie
gaat. Het gevolg is dat ik niet alles kan onthouden
en taken niet goed kan uitvoeren. Daarnaast verlies
ik het overzicht en kan in korte tijd niet tot de juiste
oplossing komen.
■ Snel afgeleid: om beter om te gaan met dit probleem
werk ik het liefst in een overzichtelijke en
rustige omgeving. Ik maak gebruik van gehoorbeschermers
zodat ik me beter kan concentreren.
■ ‘Nee zeggen’ is voor mij moeilijk dus dring niet
teveel aan, geef me de tijd om na te denken, ik kom
er op terug.
■ Ik gebruik een dagplanning om mezelf structuur te
geven en daarnaast houdt dat de vermoeidheid
binnen de perken.
■ Ik maak gebruik van trucjes (herhaling vragen, ordenen)
en hulpmiddelen (agenda, herinnering in telefoon
zetten, dagplanning) om mijn geheugen te
ondersteunen.
■ U helpt mij als u informatie rustig brengt zodat ik de
gelegenheid krijg om notities te maken en daardoor
informatie later beter terug kan halen. ●
NB! SEPTEMBER 2008
15