juli - Wielervereniging Holten

het kettingblad
Cluborgaan van de WielerVereniging Holten verschijnt 4 x per jaar in een oplage van 175 stuks.
juli 2012 Jaargang 29 Nr. 2
Wielervereniging Holten
Een club voor iedereen

WIELERVERENIGING HOLTEN
-Voorzitter: Reind Brouwer
Human Interest T: 0548 - 364 781
E: reind.brouwer@hetnet.nl
-Secretaris: Jan Scheperman
-Redactie Kettingblad T: 0548 - 361809
E: scheperman@concepts.nl
-Penningmeester: Gerhard Vincent
-Ledenadministratie T: 0548 - 366 800
-Redactie kettingblad E: G.Vincent@concepts.nl
-Bestuurslid Erwin de Valk
-Jeugdzaken T: 0548 – 361 607
E: erwin_de_valk@hetnet.nl
-Bestuurslid: Jan Ottens
-Organisatie tochten T: 074 – 2435 830
E: J.Ottens.1@kpnmail.nl
-Bestuurslid: Henk Beijers
-Redactie kettingblad T: 0548 - 366 777
-Webmaster E: henk@bea.nu
Internet: www.wvholten.nl
E-mail: info@wvholten.nl
Contributies 2012:
Senioren: € 37,00 per jaar
2e lid gezin/jeugdlid: € 34,00 per jaar
Lidmaatschap zonder FietsToerKaart/verzekering:
Senioren: € 20,00 per jaar
Jeugdleden: € 15,00 per jaar
Jeugdleden/junioren zijn die leden welke bij aanvang
van het seizoen (1 maart ) nog geen 19 jaar zijn.
Opzeggen lidmaatschap nieuw seizoen voor 1 januari.
Uiterste betalingsdatum contributie 31 januari; bij
overschrijding van deze datum zal fl. € 4,55 aan
administratiekosten in rekening worden gebracht.
Rekeningnummers:
Rabobanknummer: 32.85.29.265
I N G: 43 23 100
Beide nummers ten name van: W V Holten
p/a Bergpad 2
7451 JH Holten
Data 2012
Zat. 25/8 Mountainbike-clinic voor SallandFit!
Zo. 26/8 Roel Groenewold rit.
Zat. 1/9 Voorrijden Holterberg Herfstveldrit.
Vr. 7/9 t/m zo. 9/9 Meerdaagse ATB en Race
vanuit Niedersfeld.(zie aankondiging)
Zo. 16/9 Organisatie Holterberg Herfstveldrit.
Za. 20/10 Mountainbike-clinic voor WVH-ers.
Clinic voor de (beginnende) mountainbiker in
Holten
zaterdag 25 augustus 2012 Starttijd: 13.00 uur
Duur: 3 uur (inclusief kopje koffie)
Bij: Buitengewoon Holten
Holterbergweg 11A 7451 JL Holten
Voor wie: Salland verzekerden, maar ook een
introducé is van harte welkom
Kosten: geen 32,50 euro maar slechts 10 euro
per persoon!
Benodigdheden: sport-/fietskleding, neem uw
eigen mountainbike mee, helm verplicht
www.salland.nl/sallandfit .

Koerscontrole
Voorwoord
Pas geleden mocht ik als toerleider optreden bij de C-groep. Een waar genoegen. Echter op mijn
fietscomputer zit geen alarmbel met een waarschuwing: ,,U rijdt nu harder dan 28 km per uur “. Je
moet dus voortdurend op je teller kijken of je niet te hard of te zacht rijdt. Toen ik een keer 29, 8 km.
per uur reed, kwam er meteen een krijsende kreet van achteren, dat het te hard ging. Eigenlijk is dat
al een soort cruisecontrole. Ooit schaf ik nog eens een elektrische speedomatic aan. Mijn vriend had
die op zijn brommer. ( Max. 40 km. uur ) Je fiets blokkeert gewoon bij 28 kilometer per uur en al trap je
nog zo hard, je fiets kan gewoon niet harder. De overtollige energie wordt opgeslagen in een accu.
Kun je de snelheid regelen met,, kroescontrool”, het zou ook wat zijn om je koers vast te stellen met
koerscontrole Je hanteert een soort gps en je hebt een twintigtal routes in je apparaat opgeslagen. Je
kijkt vervolgens naar het weer, naar de wind, je overweegt het aantal kilometers dat je wilt verslinden
en je kiest voor koers 17. Je rit is dus al beschikbaar op het apparaat en hoeft alleen nog maar te
genieten van natuur, weer en wind. Misschien is het iets voor onze trainingsritten, misschien is het iets
voor de individuele rijder. Maar, je koers is uitgezet.
De Wielervereniging wil wel mee gaan met haar tijd en daarom onderzoeken twee bestuursleden of er
sprake is van verbetering, indien de vereniging beschikt over dergelijke koerscontrole-instrumenten.
Uitgangspunt is, dat het voorziet in een behoefte en dat het toegevoegde waarde heeft.
Zo even kort bezien is alles in de omgeving wel onder ,,controol”, voor snelheid en voor de koers.
Maar hoe zit het met vakantieritten in een ander deel van Nederland of in de bergen van het
buitenland? Heb je dan ook je ritten onder controle?
Een zeer oude methode en zeer beproefd is het gebruik
van het kompas. Een ,,koerscontrool” uit het verleden. Het
werkt in alle fietslanden. Je behoeft geen kaartjes in te
voeren en het apparaat werkt altijd. Bovendien is het
eenvoudig te bedienen.
Wat te denken van de ,,koerscontrole-maatregelen” in
Frankrijk? Heb je een navigatieapparaat, dan mag je in
Frankrijk niet gewaarschuwd worden voor een flitspaal.
Zelfs niet, dat er gewaarschuwd wordt voor een flitspaal die
er al jaar en dag staat. Hoe verzinnen ze het.
Houd je komende ritten en koersen maar zelf in de hand. Gewoon met de kaart of zo je wilt met een
fietspartner. Dat is het mooie van een interactieve verblijfplaats als bijvoorbeeld een camping. Er is
altijd wel één andere gek die ook wil fietsen vanaf het kampeerterrein. Dan is er weer contact gelegd
en heb je toch weer ,,controol” over je koers.
Een mooie vakantie toegewenst.
Reind Brouwer, uw voorzitter.

Van ledenadministratie
Nieuwe NTFU-leden:
Raymond Koeleman Potgieterstraat 38 7171 ZN Goor
Jenneke Jacobs Citroenvlinder 6 7451 WR Holten
Gerri Veneklaas Slots Veenweg 1 7451 RM Holten
Nieuwe leden: (geen NTFU)
Jannie Koeleman Spreeuwenstraat 18 7471 HB Goor
Adreswijzigingen:
Alexander van Bruggen Molenbelterweg 14 7451 JB Holten
Sissy van Bruggen Molenbelterweg 14 7451 JB Holten
Opzegging NTFU-leden (per 28-2-2013):
Ton Taselaar Erve Teeselink 30 7451 WE Holten
Els Taselaar-Boersma Erve Teeselink 30 7451 WE Holten
Gerhard Vincent
penningmeester/ledenadministratie
Hoogtepunten.
Wil je het verhaal lezen dat bij deze foto (en nog 9 andere) hoort?. Klik dan op
de volgende link, of zet deze in de adresbalk van je browser. Je kunt ook de
QR code scannen met je smartphone.
http://sport.be.msn.com/cycling/nl/nieuws/article.html?Article_ID=573800

Beste mede clubleden
Op 7 juli was ik weer eens een dag in Holten, niet met de fiets (dat is al heel lang geleden) maar
wel vanwege sportieve activiteiten . Op die zaterdag was zoals jullie waarschijnlijk allemaal
wel weten de Triathlon van Holten.
Ik heb zoals ieder jaar weer genoten van het
evenement en het enthousiasme waarmee
vele Holtenaren meedoen en meehelpen bij de
organisatie van het evenement. Bij inmiddels
iets minder mensen is bekend dat ik namens
de wielervereniging mee aan de wieg gestaan
heb van de ontwikkeling en uitbouw van de
Triathlon van Holten. Ik vind het dan ook
heerlijk om te zien dat het evenement nog
steeds kan rekenen op zoveel steun van de
Holtense bevolking en de vele verenigingen in
Holten. Dat geeft mij nog steeds een heel
warm en goed gevoel. Hoewel ik zelden of
nooit meer aanwezig ben bij activiteiten van de
Wielervereniging, ben ik er nog steeds trots op
dat ik lid ben van deze club en dat gevoel
wordt op dagen zoals afgelopen 7 de juli alleen
maar weer versterkt. Jullie
zullen mij mijn dus ooak
voorlopig nog wel op de
ledenlijst blijven tegenkomen.
Wat waarschijnlijk minder
mensen weten is dat ik
inmiddels ook al weer 7 jaar in
het landelijk bestuur van de
Nederlandse Triathlon Bond
zit. Vanuit die hoedanigheid
probeer ik dan ook met een
andere blik naar het
evenement in Holten te kijken
(al is dat lastig want ik ben
natuurlijk een beetje
bevooroordeeld) maar ook
vanuit die invalshoek moet ik
mijn complimenten maken
voor het evenement en naar
alle vrijwilligers die
meehelpen. Ik zie vele
triathlons maar de kwaliteit
van het evenement in Holten
wordt elders zelden
geëvenaard. De goede balans
tussen, een tot in perfectie en
detail uitgewerkte organisatie
enerzijds, maar wel zeer goed toegankelijk en
laagdrempelig anderzijds, is in mijn ogen
uniek. Ook het draagvlak voor het evenement
in de Holtense gemeenschap is iets om trots
op te zijn. Tegen "buitenstaanders" in mijn
triathlon omgeving zeg ik altijd. "In holten wordt
het evenement echt gedragen door de gehele
bevolking. Als je het aantal vrijwilligers en de
holtense deelnemers bij elkaar optelt dan kom
je tot de conclusie dat er in Holten uit elk
gezin/huis wel minimaal iemand betrokken
moet zijn bij het triathlonevenement"
Dat de kwaliteit én gezelligheid van Holten ook
ervaren wordt door meer mensen binnen de
Nederlandse Triathlon Bond blijkt ook wel uit
het feit er altijd veel meer bestuursleden van
de NTB aanwezig zijn op het evenement. Maar
ook uit het feit dat toen ik afgelopen zaterdag
avond besloot om naar huis te gaan, ik álle
medewerkers van het bondsbureau nog steeds
aantrof op kalfstermansweide, genietend van
de afterparty.
Ook vanuit mijn functie als vice-voorzitter van
de Nederlandse Triathlon Bond wil ik jullie
daarom graag bedanken voor de bijdrage die
je geleverd hebt om dit mooie evenement
mede tot een succes te maken.
Met vriendelijke Groet
Wim van Oijen.

Meerdaagse weekend 2012
Dit jaar wordt het WvH Meerdaagse weekend gehouden van
vrijdag 7 september tot en met zondag 9 september 2012
in Niedersfeld bij Waldhaus Hochsauerland van de familie Rosenstengel.
Een eenvoudige en prettige lokatie waar het eten en drinken in voldoende mate aanwezig is.
Niedersfeld ligt midden in het hoogste gedeelte van het Sauerland op zo’n 300km van Holten.
Een ideale lokatie om te:
wandelen? , moutainbiken? , toerfietsen? , te luieren? Of ’s avonds
lekker te zwemmen en de sauna te bezoeken?
De wandelaars kunnen op eigen initiatief wandelen maar ook door Dhr. Rosenstengel met het
busje ergens heengebracht worden en met behulp van een routebeschrijving terugwandelen. Indien
gewenst kan dhr. Rosenstengel een lunchstop verzorgen.
De mountainbikers hebben vrijwel volledig vrij spel in het Sauerland. Alle paden zijn open (tenzij
anders aangegeven) en er zijn veel routes uitgezet van zwaar tot redelijk pittig. Er zijn goede kaarten
van de omgeving aanwezig, ATB’en wordt op deze manier een ware ontdekkingstocht!
De toerfietsers kunnen de door Hans van Oijen uitgezette routes fietsen. De standaard afstanden
varieren van 70 tot ca. 130km per dag. Aanpassingen op deze routes zijn, indien gewenst, natuurlijk
altijd mogelijk.
De aankomst is gewoonlijk in de loop van de donderdagavond en het vertrek op zondag-middag, na
de gezamenlijke warme maaltijd. Andere aankomst en/of vertrektijden zijn, in overleg, altijd mogelijk.
Aanmelden liefst schriftelijk/per e-mail vóór 15 augustus 2012 bij:
Jan Ottens
Rozenstraat 22
7555 CH Hengelo
tel: 074-2435830
e-mail: j.ottens.1@kpnmail.nl
Geef daarbij even aan of je een een- of tweepersoonskamer wilt als extra wens (anders lig je op een
meerpersoons slaapzaal) De te verwachten kosten zijn ca. 170 Euro pp. (exclusief de heen- en
terugreis). Gelieve vooraf te voldoen op bankrekening 39.34.21.902 van J. Ottens te Hengelo onder
vermelding van Meerdaagse 2012.

Henk Beldman geridderd
Op zaterdag 7 juli tijdens de triathlon in Holten is Henk Beldman onderscheiden vanwege zijn
verdiensten voor sportief Holten. Burgemeester Arco Hofland reikte Henk de versierselen uit
horend bij Lid in de orde van Oranje-Nassau.
Regelneef Henk zet zich al jarenlang
in voor de sport in het dorp. Zo was
hij jarenlang bestuurslid van de
voetbalvereniging Holten en stond hij
in 1985 aan de wieg van de Triathlon
Holten waarvan hij sinds 2004 ook
bestuurslid was.
Henk verrichtte ook veel
vrijwilligerswerk voor de
Wielervereniging Holten. Zo was hij
van 1986 t/m 1988 bestuurslid en
van 1989 t/m 1991 secretaris.
Daarnaast was hij jarenlang
coördinator bij het organiseren van
onze toertochten die niet alleen
regionale maar ook veel landelijke
bekendheid genoten. Uit alle
windstreken kwamen de deelnemers
om onze
mooie omgeving per fiets te
verkennen. Als beloning voor de
jarenlange inzet werd Henk Beldman
in 1999 gehuldigd als Lid van
verdienste.
Burgemeester Arco Hofland speldde
de bij de onderscheiding behorende
versierselen op in de VIP-tent op
Kalfstermansweide. Henk was
zichtbaar verrast door het publiek dat
ineens speciaal voor hem naar de
tent kwam en de onderscheiding die
hij vervolgens ontving.
Wereldkampioen
Een wereldkampioen boksen gaat naar de bioscoop, omdat daar nogal wat fietsen worden gestolen
hangt hij een bordje op met:
"Niet stelen want anders...wereldkampioen boksen."
Na de film is zijn fiets toch gestolen met een bordje op de lege plaats:
"Achtervolgen is zinloos....wereldkampioen wielrennen."
Bolletjestrui
Er is in de tour een colombiaanse renner opgepakt op verdenking
van drugsbezit,
Hij reed rond in een Bolletjestrui

Fora en Twitter over de Holterbergtoer 2012
De Wielervereniging Holten organiseert op zondag 22 april 2012 een prachtige toertocht over
80, 110 en 150 kilometer. Er zijn diverse heuvels in het parcours opgenomen zoals de
Markeloseberg, Herikerberg, Luttenberg, Lemelerberg, Hellendoornseberg en natuurlijk de
Holterberg. Deze laatse moet je zelfs 2 keer beklimmen, eerst vanaf de zuidzijde en aan het slot
vanaf de noordkant. Op de website van de Wielervereniging Holten www.wvholten.nl staan de
globale routes van de verschillende afstanden beschreven.
Voor de tocht:
De Holterbergtoer is dit jaar ook weer door de
NTFU geselecteerd voor de Interlandtrofee. Dit
zijn tochten in België, Duitsland en Nederland
die absoluut de moeite waard zijn om aan deel
te nemen.
Morgen de keus: racen in 't Reichswald of over
Holterberg. Wat is wijs? #Reichswaldtour
#Holterbergtour
Kijk dat is nog eens overtuigen! Tot morgen!
“@JanScheperman:@HarryFukkink De
Holterbergtoer fietsen is onwijs wijs!”
In vergelijking met de vorige jaren, zijn er
kleine veranderingen qua route doorgevoerd.
De 110 kilometer is nieuw (was voorheen
100km), dit is gedaan om een betere verdeling
over de verschillende afstanden te
bewerkstelligen. Hierdoor werd het ook
mogelijk om de Markeloseberg bij deze afstand
in het parcours op te nemen.
Een andere verbetering is, dat het fietspad
langs de rijksweg tussen Hancate en
Hellendoorn is verruild voor een mooie route
langs een kanaal en hierna een vrijliggend
fietspad door een natuurgebied langs een
mooie waterpartij. Deze laatste wijzigingen
gelden voor alle 3 de afstanden.
Voor in de agenda alvast noteren as zondag
#holterbergtoer wie durft t aan ? 80/ 110 of 150
km start 7.30 uur Holten
1e aanmelding voor zondag is binnen
@janzondertwitter is van de partij
#holterbergtoer
De Holterbergtoer op 22 apr staat in mijn
agenda, wie fietst er mee?
Hmmz eens kijken of ik dat kan combineren
met een weekendje bij mijn ouders, dan is het
daadwerkelijk om de hoek. En dan lijkt 150km
mij een mooie uitdaging.
Was vorig jaar wel leuk na Luik Bastenaken
Luik.
Fietsers met een pasje van de NTFU, KNWU
en de Belgische Wielrijdersbond kunnen ter
plekke inschrijven d.m.v. de snelle methode
Scan & Go.
Na de tocht:
Er kwamen vandaag bijna 500 fietsers aan de
start van de Holterbergtoer van de
Wielervereniging Holten. De organisatie werd
overstelpt met complimenten over de prachtige
routes en de duidelijke bepijling.
Jongens, TOP-tocht. Goed uitgepijld en mooie
route. Hadden ook nog geluk met het weer.
Geen druppel regen gehad. Wat mij betreft tot
volgend jaar.
Heerlijke dag achter de rug: 80 km gefietst in
#holterbergtour!
Ik heb vandaag kennis gemaakt met een stel
twentse tempobeulen tijdens holterbergtoer.
Salland / Twente is een mooie fietsomgeving!
Fietste vandaag de Holterbergtour, de Luik
Bastenaken Luik van Salland.
Vandaag de #Holterbergtoer gereden. Mooie
route en goed georganiseerd. Gratis
sportdrank en koekjes onderweg! Waar zie je
dat nog?
80 droge km's door de sallandseheuvels. Door
de klimmetjes zeker de moeite waard
#Holterbergtoer. Nu de volgende 130km, op de
bank. #LBL
Vanmorgen 85 km, leuke tocht en klimmetjes.

Holterbergtoer Wout Klink van TC Rijssen
Tourclub Rijssen kilometerkanon Wout Klink knoopt na de zaterdagochtendrit met de P1 er op
zondagochtend nog 180 km bij aan. Leuk om te lezen is dat wanneer je niet in een groep
vertrekt, je tal van anderen ontmoet met ieder zijn eigen verhaal. Na een prachtige
Teutoburgerwaldtocht met een pittige heen en terugreis (Note Redactie: 310 km) vorige week
zondag staat voor vandaag weer zo’n TCR-klassieker op het programma.
Het is nog rustig om half 8 in Holten wanneer
ik vertrek voor de 150 km afstand. Ik vertrek
samen met iemand uit Holten die mij
regelmatig ‘s middags ziet fietsen. Hij blijkt
werkzaam te zijn als service-manager in de
autowinkel van onze naaste buren. Na wat
gesproken te hebben over koetjes en kalfjes
spreken af om om de buurt kopwerk te doen.
In de omgeving van de TV-toren pikken we
iemand op uit Roosendaal, hij zit al een week
in een huisje in Holten maar heeft geen
racefiets mee dus probeert hij het vandaag
maar op zijn gewone hybridefiets; hij kan ons
goed volgen.
Herman en Dini op de motieweg
Na de Rijsserberg beklommen te hebben gaan
we van de burg. Knottenbeltlaan rechtsaf de
Enterstraat op. Hier knapt een spaaknippel af
in mijn achterwiel en besluit ik de mannen een
goede dag te wensen en maar huiswaarts te
keren. Maar ja, wat moet je op zondagmorgen
zo vroeg thuis, dus maar snel de kapotte
nippel vervangen terwijl mijn net wakker
geworden liefhebbende echtgenoot een bakkie
koffie zet. Haar doe ik nog de tip dat ik
onderweg gezien heb dat er bij Snorrewind
een groot concours is. Later blijkt dit het NKcaroussel
rijden te zijn en de dames hebben er
goed van genoten. Na precies een half uur ben
ik weer op de Enterstraat met zo maar 10
km gratis extra en vervolg de route.
In de verte zie ik twee mannen een paar
honderd meter achter elkaar rijden. De
eerste fietser pik ik op op de Apenberg en
blijkt een belg te zijn. Hij is hedenmorgen
vanuit Antwerpen vertrokken en is
werkzaam in het industriegebied
Lauwersmeer bij Groningen. Gisteren
heeft hij de marathon van Antwerpen
gelopen in een tijd van 3 uur en 10
minuten; toch een prachtige prestatie. De
volgende die we oppikken heet
Wagemaker, een rotterdammer die al 16
jaar in Rijssen woont, veel fietst en nog
nooit met TCR heeft meegefietst; hoe is
het mogelijk zou je toch zeggen.
Op de essen rond Markelo laat de belg
ons langzaam uit zijn zicht verdwijnen.
Wagemaker krijgt net voor Stokkum een
lekke band. Hij moet hier constateren dat
wanneer je mooie hoge velgen hebt je
dan wel reservebanden moet hebben met
voldoende lang ventiel.
Na de stop in Stokkum, waar we worden
voorzien van drinken en een lekkere koek,
haak ik aan bij een groepje mannen uit Roden.
Wat volgt is een straf tempo tegen de wind in.

Er haakt nog een groepje aan met daarbij een
fietser met blote benen, geen helm, een fleece
trui met capuchon en gympen aan. Helaas, zijn
sporttas met de verdere benodigdheden staat
nog thuis in Amsterdam.
Via de Toeristenweg, waar we halverwege
Henrico met een groepje tegenkomen,
bereiken we Nijverdal waar de mannen uit
Roden op een achterblijver gaan wachten. Ik
rijd rustig door en bereik de 2e bevoorrading in
Luttenberg; wederom drinken met een lekkere
koek. Hier doet één van de dames van de
verzorgingspost haar beklag over de
verzekeringsmaatschappij waarvan de naam
op mijn jack staat. Zij blijkt fysiotherapeute te
zijn en moeite te hebben met het gehanteerde
vergoedingensysteem.
Vanaf hier via Lemelerveld en de Lemelerberg
door naar de controlepost bij de Nieuwe Brug
Ook voor Freddy is de motieweg geen probleem.
in Ommen. Hier schuif ik voor de koffie aan
tafel bij Wim en Bianca Dekker, zij rijden
samen de 110 km route.
De laatste etappe gaat via Archem over het
altijd mooie fietspad langs de Regge naar
Hancate. In de verte zie ik een zeer donkere
lucht met een flinke bliksemschicht; even later
volgt de donder maar wij gaan gelukkig de
goede kant op. Net voor de Sanatoriumlaan
gaan we de man uit Rosendaal weer voorbij.
Samen met een paar mannen uit Lettele,
waarvan eentje een buurman van een neef van
mij blijkt te zijn, over de Hellendoornseberg en
wederom de Toeristenweg terug naar Holten.
Ruim voor twee uur fiets ik thuis het pad weer
op met 180 km op de teller.
Kortom: een mooie en enerverende fietsdag
met een goed verzorgde fietstocht en
complimenten aan W.V. Holten!

Rondje Gorges du Verdon
De weergoden waren in de maand juni niet van plan om een hun best te doen. Ze leken een
beetje op de voetballers van het Nederlands elftal op het E.K. de sterspelers brachten niet wat
ze zouden moeten. Dus toen we met onze sleurhut richting Frankrijk gingen wisten we nog niet
waar de rit zou eindigen. Uiteindelijk werden het de Gorges du Verdon iets voorbij Castellane.
We stonden aan de rivier de Verdon en
hadden heel veel zon, lekker warm weer met
af en toe een zacht briesje, afgewisseld met
een harde bries. Op een mooie dag zonder
bries stapte ik op m’n zwarte Canyon om een
ritje te maken rondom de Gorges du Verdon.
Eerst vanaf de camping bij de plaats Chasteuil
over een prachtige weg met een simpel
klimmetje naar het Point Sublime.
Vervolgens ging de reis met wat stijgen en
dalen naar Palud s/V en toen door naar de col
Ayen op 1034 meter. Na een heerlijke afdaling
werd een aantal kilometers verder het uitzicht
op de Verdon, die ergens heel diep door de
Gorge kronkelde, werkelijk adembenemend.
Overal parkeerplaatsjes en inhammen om van
het uitzicht te genieten. Bij één van de laatste
uitzichtpunten kon je de rivier in het Lac de Ste
Croix zien stromen en zag je heel ver in de
diepte allerlei mensen die niet over het water
konden lopen maar er wel over konden fietsen
(met waterfietsen). Na een korte klim volgde
de afdaling naar Moustiers Ste Marie. De weg
terug ging linksaf richting het meer om voorbij
de waterfietsen weer links af te slaan naar de
plaats Aiguines. Vanaf dat punt moest er flink
geklommen worden om van zo’n 500 meter
hoogte uiteindelijk op 1200 meter uit te
komen. Aiguines lag ongeveer op de
helft van de door mij geplande rit en
hier was een mooie gelegenheid om
even te pauzeren. Ik zat heerlijk op een
bankje met een koud blikje cola en een
broodje van de bakker toen de
volgende gedachten mij mee voerden
in een onwerkelijke droom.
Ik was in de afdaling gevallen en lag
met wat builen en schrammen in het
ziekenhuis, omdat ik buiten westen
was geweest hadden ze me in -een
veel te klein- bed gelegd. Naast me
stond een leuk verpleegstertje en die
had me al een paar keer gevraagd of ik
niet mijn vrouw moest bellen. Bij de
derde poging gaf ik haar mijn
gloednieuwe telefoon en zei: Vous
telephonez, j’ai mal dans la tête.
Oftewel bel ie maar, want ik heb pien in
de kop. Zij bekijkt de telefoon en zegt
“fantastique, c’est un smartphone HTC
One X”, daarbij glimlachte ze van oor
tot oor en ik zei tegen haar: “ie bint net
soeur sourire”.(uitspraak: seur soerier)
Ze drukt op de button Gerry en belt,
even later zegt ze “Bonjour madame, ici
soeur sourire, votre marie est tombe”. Omdat
ze het toestel op de speaker had gezet kon ik
Gerry’s antwoord goed verstaan. Ik hoorde
haar zeggen:”wat is d’r gebuurt, is zus van
Soer hier? en ik kenne ook helemoal geen
Marie”. Ik gebaarde zuster glimlach om het

toestel aan mij te geven, wat ze gelukkig
prompt deed. Vervolgens probeerde ik Gerry
uit te leggen wat er was gebeurd, dus ik zeg
haar dat ik gevallen ben en in het ziekenhuis
lig. Aan de andere kant hoort zij het volgende
verhaal in haar telefoon “Gerry je suis tombé
avec le velo, je suis dans l’ Hopital. “Henk
woarum proat ie toch Fraans, d’r mekeert oe
toch niks an ut heuft?”. “nee”, zeg ik “ik proat
gewoon Nederlands”. Haar telefoon zegt
vervolgens : “mais non, je parle Hollandais
normale”. “Stop toch eens met de Franse gelul,
ik snap d’r helemoal niks van” zegt Gerry. Dan
realiseer ik me plotseling dat ik de telefoon en
vooral ook de ingebouwde routeplanner in de
Franse taal heb geprogrammeerd. Dat stomme
ding vertaalt nu alles wat ik zeg. Na wat
gepruts in verschillende menu’s staat het ding
gelukkig weer gewoon in het Nederlands en ik
zeg tegen mijn eega:”ik ben gevallen over een
vliegend schaap”. Zij antwoord:“Op je kop
gevallen zeker, had je de helm niet op of heb
je nu echt het goodwies kapot”. “Wie valt d’r
over een vliegend schaap, een vliegende
olifant OK dat kan, maar schapen kunnen toch
niet vliegen, zelfs niet bij Tele2”. Ik sputter
tegen. “Maar je hebt onderweg die
verkeersborden toch wel gezien, die
waarschuwen voor overstekende herten en
vliegende schapen?” zeg ik nog vertwijfeld en
vervolgens geef ik het maar op en vraag haar
of ze me op wil halen. Gerry antwoord met een
lichte zucht en zegt:”OK, wird gemacht”. Ik
antwoord: ”wat pas om middernacht, ’t is net
tien uur ‘s ochtends, dat kan toch wel iets
eerder”. Gerry drukt de telefoon uit en
mompelt, “die is echt niet goed”.
Ik word plotseling uit mijn overpeinzingen
gerukt door het geluid van een fietsbel. Yes ik
moet verder. Even buiten het dorp gaat de weg
linksaf en omhoog, er moet weer een flink eind
worden geklommen en onderweg zie ik weer
het verkeersbord dat waarschuwt voor
overstekend wild. Op het driehoekige bord met
rode rand staat een hert afgebeeld en één of
andere grappenmaker heeft het beest vleugels
“gegeven’. Pas na een tijdje bereik ik bij de col
d’Illoire weer een prachtig uitzichtpunt. Even in
de diepte loeren en snel weer verder,
klimmen,klimmen,klimmen. En als je dan
eindelijk boven bent op zo’n 1200 meter, dan
gaat de weg weer naar beneden. Zo gaat het
een tijdje door tot de Balcons de la Mescla,
ook hier is weer een fantastisch uitkijkpunt en
de Verdon wordt steeds kleiner. Aan de andere
kant van de kloof, staat aan de Route des
Crêtes, een groot bord met de mededeling dat
de weg op 1285 meter ligt en de rivier op 570
meter, een verschil van 715 meter dus. Dat is
net zo ver als van de sporthal naar Albert Heijn
in Holten.
De rit gaat verder door een tunnel met
vierkante “ramen” en na het volgende
uitkijkpunt moet er nog even flink getrapt
wordt , om weer op het laatste hoge punt van
de route uit te komen. Hier duikt ook het bord
op, dat voor de vliegende schapen
waarschuwt.
Het originele Franse verkeersbord: schaap zonder
vleugels
Dezelfde grappenmaker heeft dezelfde
vleugels er bij geschilderd. Uiteindelijk volgt
nog een bliksem afdaling naar Trigance en een
simpel klimmetje naar Soleils en vier en een
half uur later ben ik weer terug op Camping
Des Gorges du Verdon. Een ritje van 91
kilometer, 2000 hoogtemeters in een netto tijd
van 4 uur en 10 minuten. Een het was een
tochtje met een zeer hoog toeristisch gehalte
met formidabele uitzichtpunten, prachtige
beklimmingen en heerlijke afdalingen, kortom
het was werkelijk een genot om hier te fietsen
in dit fantastische zonovergoten landschap.
Henk Beijers

Triathlon Holten was genieten
Het is vrijdag de 13 e juli 2012. Ik zit voor de TV, de tour is er op. Wat een prestaties, moet
denken aan vorige week en hoe het allemaal begon. De triathlon en mijn deelname. Na jaren
geholpen te hebben als vrijwilliger bij dit evenement had ik besloten hiermee te stoppen.
Waarom? Was het niet leuk meer? Ja zeker wel, maar er was een nieuwe enthousiaste club
jonge mensen die het over wilden nemen. En.... ze deden het goed. En vooral belangrijk, ze
deden het anders! NIEUW, leuk om te zien, goed om te stoppen.
En dan ga je ’s avonds naar het plein. Feest!
Andere jaren had ik daarvoor geen energie
meer, maar nu wel. Kom mijn neef en zijn
vrienden tegen. Ze dagen me dan maar uit
volgend jaar deel te nemen, als ik toch niet
hoef te helpen. Ha, ha, ik? Als jullie meedoen,
dan ik ook. De inschrijvingstermijn nadert, en
ach de kans dat ik ingeloot word is niet zo erg
groot. Zal ik, zal ik niet? Het formulier wordt
verstuurd via internet. En ik begin voor de
zekerheid met trainen. Fietsen? Motieweg en
Diepe Hel, ach dat zou ik moeten kunnen, dus
dat komt op het laatste plan. Zie ik in het
voorjaar wel hoe dat zal gaan. Vijf kilometer
hardlopen, hmm, dat gaat een probleem
worden. Ik krijg via Annemarieke een schema
op een MP3speler.
Als ik
me ooit iets
voor had
genomen, dan
was het dat ik
nooit met die
dopjes in mijn
oren zou gaan
sporten. Maar....
ene Evy, een
Belgische en
een hoop mij
totaal
onbekende
muziek,
maakten dat ik
steeds
gemakkelijker
en vooral
verder liep
deze winter. ’s
Morgens heel
vroeg op en
elke werkdag
voor het werk sporten. Een weinig discipline
vergt het wel. Zo’n zwembad is zelfs voor mij
koud op de vroege morgen. Maar ik voel me er
goed bij zo ’s morgens vroeg. De ene keer het
schema van het lopen, waarbij Evy mij zegt
“fier” op me te zijn. En de dagen tussen dit
schema door zwemmen en fietsen. Ik lees dan
dat ik ben ingeloot en dan is het voor het
“Eggie”. Ach ik hoef alleen maar over te komen
en het is een achtste. Ja maar? Niks ja maar.
Ik weet nog wel, en dat is me vooral
bijgebleven, dat toen ik voor het laatst
meedeed (zo’n 20 jaren geleden) ik het een
enorm feest vond. En enorm had genoten. Dus
het zou super zijn als dat ook nu zo zou zijn.
Voornemen: “GENIETEN”.
Een paar weken voor de triathlon ga ik nog
met Annemarieke op fietsvakantie. Tien dagen
op de fiets door Nederland. Het was super. We
fietsen tussen de 80- en 100 kilometer per dag,
langs de grenzen van ons land. (en volgens
Annema langs de grenzen van ons kunnen)
We overnachten in trekkershutten, helemaal
goed! Er staat een bed voor je klaar en na een
hele dag op de fiets wil je vaak niets anders
dan eten, de route voor de volgende dag
plannen en slapen. Wat is Nederland mooi en
afwisselend. We hadden prachtig fietsweer en
maar één flinke regenbui. Als je details wilt
horen over onze trip, vraag maar en wij raken
niet uitgepraat. Denk je erover om ook eens
een paar dagen op pad te gaan, vraag
Annemarieke. Zij weet alles over puntjes per
dag, routes en hoe je plannen maakt.

Terug naar 7 juli j.l. Ik had me dus, voor mijn
doen, goed voorbereid. Even een blik op de TV,
de eerste sprint vandaag, bergop. Vaak denk
ik: “Als ik toch eens de helft zo hard en de helft
zover zou kunnen fietsen als die mannen daar”,
dat zou toch geweldig zijn!! Ik heb erg veel
bewondering voor ze. Dit in tegenstelling tot de
commentatoren ’s avonds op TV, bij de
samenvattingen en alle tourprogramma’s,
jeetje zeg, ga verdorie zelf eens op zo’n fiets
zitten. Dan spreek ik jullie wel. Je kunt bij de
commentaren ook goed horen wie wel en wie
niet ooit op een fiets hebben gezeten. Genoeg
hierover want ik ga vanavond toch gewoon
weer (te lang) zitten kijken.
Nog wel even naar Aart Leidekker geweest
voor een nieuwe helm en hij kijkt nog even
mijn fiets na. Het is wel een beetje een hak op
de tak verhaal, maar ja, ik moest ook even van
alles kwijt. Mijn triathlondag begon met een
paar ritten “tour de triathlon”, dit betekent dat ik
een paar keer voor de VIP-commissie met een
busje met VIP’s onderweg ga naar de
Domelaar en de Motieweg.
De Ultieme klim
Nadat ik dat gedaan had moet ik op weg om
me te melden voor deelname. Ik tref in het
dorp overal leden van onze club. Ze wensen
me succes. Ze nemen deel of zijn vrijwilligers.
Ik hoop dat ik kan genieten. En het enige dat ik
jullie over de deelname zelf kan vertellen is dat
het GENIETEN was. FEEST!
Ik kijk terug op een prachtige dag en ik ben
zelfs na jaren vrijwilliger te zijn geweest
verbaasd over alles en iedereen die deze dag
“MAKEN”.
Bedankt! Christel.
Ik ga nu op zoek naar Fabian Cancellara.
Tuurlijk weet ik wel dat hij uit de tour is, maar
onze kleine nieuwe huisgenoot is naar hem
vernoemd. Kitten Cancellara (kort: kansje / hij
komt uit het asiel) heeft zich namelijk verstopt
om een slaapje te doen.
Ajuus en iedereen bedankt voor alle leuke
reacties en support.
Tijdens mijn vakantie kwam ik de ultieme klim van Hans van Oijen (in zijn gloriedagen) tegen.
Bij het passeren van deze borden hoorde ik in gedachten al: “Nee jongens, echt waar, deze klim
is geen 30 km lang 15%, maar slechts 3 km. Die nul hebben zij terecht overgespoten”
Situatie gespot op de Steinplatte vanuit Waiding in Oostenrijk (tussen Lofer en St.Johan in Tirol) door Gerrit Luggenhorst

Les Copains – Cyfac
Dertig juni 2012: Camping “les Chelles”, Olliergues Frankrijk. We zitten al om 6 uur ’s avonds
aan tafel en eten macaroni met uien en gehakt, plus enkele onbestemde kruidige toevoegingen.
Een lekker glaasje wijn en een stukje stokbrood horen er natuurlijk bij. Na het eten begint een
fors onweer de omgeving flink af te koelen en te bevochtigen, even later lijkt het wel of het
knikkers hagelt. De witte “stenen” stuiteren op het dak van de caravan. Op tijd een glaasje prik,
tanden poetsen en vroeg naar bed. De wekker wordt op 6 uur “du matin” gezet.
Dan worden we om vijf uur plotseling gewekt
door een hevige donderknal, de bijbehorende
flits had de knal al via het doorzichtige dakluik
aangekondigd. Om zes uur is het onweer met
onbekende bestemming vertrokken. Ik maak
mij op voor een bijzondere dag en begin ook
met een knal als ik de macaroniresten hun
verloren vrijheid weer terug geef. Ze willen niet
mee naar de cyclo en daar ben ik wel blij mee.
Om kwart over zeven haal ik de fiets, die
tijdens de onweersnacht lekker veilig in de
kofferbak lag, weer tevoorschijn op de
parkeerplaats in Ambert. Het is bewolkt en
ongeveer tien graden. Even later sta ik
vooraan in het start vak van de nummers 1400
tot 2000, het vak voor mij wordt daarna
langzaam voller totdat de hele straat gevuld is.
Iedereen heeft een roze enkelband
met een elektronische chip om de linker enkel.
Dan klinkt om acht uur het startschot en na
een paar minuten kan ik langzaam naar de
startboog fietsen om vervolgens over de mat
van de tijdregistratie te rijden. Nummer 1844
wordt met enkele piepjes geregistreerd en het
feest kan beginnen. Al snel rijdt de hele meute
de stad uit en fietsen honderden
“concurrenten” (zo heet dat in het Frans) over
de D38 weg van de stad. Na een kilometer of
tien slaan we linksaf en begint de eerste klim,
of eigenlijk klimmetje. Of je het woord verkleint
of vergroot, maakt niets uit want je moet
gewoon omhoog. En dat is niet fijn met de
snelheid van de vliegende start in de benen.
Het weggetje komt na veel draaien en keren
en wat op en af uiteindelijk uit boven op de col
de Chemintrand. Na een korte afdaling en wat
vals plat klimmen we vanaf St. Anthéme
veertien kilometer lang, naar een hoogte van
1366 meter en komen op de Col de Supeyre.
Al snel wordt het prachtige landschap van de
Auvergne aan het zicht onttrokken door mist
en laag hangende bewolking. Dat is tijdens de
klim niet zo erg, maar met het afdalen knap
lastig want je ziet geen bliksem, vooral niet als
een dicht bladerdek het ook nog eens heel
donker maakt. Gelukkig zie ik iemand voor me
met een geel jack, die met een lekker vaartje,
maar toch heel safe naar beneden rijdt , over
de kronkelige natte weg. Met hem in het vizier
lukt het om diverse concurrenten in te halen.
Als we na een tijd dalen bijna beneden zijn,
rijdt iemand ons voorbij. Ik denk bij mezelf,
die kan sturen en kent de weg, iets waardoor ik
niet gehinderd word. Een kilometer verder blijkt
dat hij vanaf vandaag niet alleen de weg kent,
maar ook de sloot. Op de kop er in, maar geen
erg. Een hele fijne bijkomstigheid is dat de
afdalingen vrij zijn van tegemoet komend
verkeer, omdat er bordjes staan met een
inrijverbod.
Dan volgen nog een aantal vlakke en
klimmende kilometers om na 78 kilometer
afscheid te nemen van het parcours van ”Les
Copains”, ik sla linksaf en volg nu het 111
kilometer lange parcours “La Forézienne”. Het
aanbod om de lange route van 157 kilometer

te doen en naar de Col du Béal van bijna 1400
meter te klimmen lijkt me onder deze
weersomstandigheden niet zo aantrekkelijk.
Lekker afdalen naar de D 906 wel, om dan na
een stuk vals plat weer te “genieten” van de
volgende beklimming. Die klimmetjes komen
er, maar het slot van deze en de andere routes
maakt alles voor deze dag helemaal goed en is
werkelijk fantastisch. Een afdaling van 10
kilometer, vanaf de Col des Fourches naar
Ambert, over een prachtige brede,
goedlopende weg met fijne bochten is echt
helemaal toppie. Snelheden van zestig tot
zeventig kilometer per uur brengen me in “no
time” naar de finishplaats. Vier uur en vijftig
minuten is de tijd om in mijn leeftijdsklasse
goud te halen en tijdens de afdaling reken ik al
snel uit dat een tijd van vier uur dertig mogelijk
moet zijn.
De volgende dag lees ik in een Franse krant
dat er van de 2200 deelnemers die hebben
ingeschreven, slechts 1390 werkelijk van start
zijn gegaan en 1320 daarvan zijn tenslotte de
finishlijn gepasseerd. Onderweg werden heel
veel liefhebbers getrakteerd op iets wat ze niet
liefhebben, namelijk een lekke band. De vele
steentjes op het natte wegdek wisten hun weg
naar de vol gepompte luchtkamers van de
wielen prima te vinden, en deden daar hun
vernietigende werk.
Einduitslag van nummer 1844: 241ste van de
544 gefinishten op de 111 km en 20 ste van de
58 deelnemers in de categorie I (60 tot 65 jaar)
tijd: 04:29:24:7 = Brevet d’ Or.
Ook in de categorie van 55 tot 60 zou dit een
gouden tijd zijn geweest. De gemiddelde
snelheid was 25 Km/ph en het hoogteverschil
heb ik gemeten op 2200 meter. Slechts 281
concurrenten reden de route van 157 kilometer
en 301 deelnemers reden de afstand van 83
kilometer, de rest was aktief op de aller kortste
afstand van 53 kilometer.
Meer info op: www.cyclolescopains.fr
Henk Beijers

Limburgs Mooiste met de WVH
Samen op camping Osebos in Gulpen met 9 gezinnen van de wielervereniging.
Zaterdagmorgen 2 juni voor vertrek eerst gezamenlijk op de foto in de stralende zon. Om 8 uur
vertrokken we richting de startlocatie "avantis" , een half uurtje fietsen, lekker om wat in te
fietsen.
De heren vertrokken al meteen richting de start
voor de tocht van 150 km. Rieja en Ik hadden
om half 10 afgesproken met Ria, Beja en
Diana. Voordat we uiteindelijk aan onze 100
km konden beginnen was het wel half 11. Het
was erg druk, aan elke fiets moest nog een
kleur bandje bevestigd worden en dat ging niet
erg flot. Maar het was prachtig fietsweer, niet
veel wind en de sfeer was goed. In de 100 km
zaten 3 controleposten waar je eten en drinken
werd aangeboden door verschillende
sponsors. Je kon een teamfoto laten maken
en er was gezellige muziek.
We fietsten 4 lusjes rondom Heerlen met af en
toe een flinke klim. Mede door het prachtige
weer was het een geweldige dag, erg gezellig
met elkaar en goed georganiseerd. Als
beloning kregen we bij de finish allemaal een
speldje. Toen moesten we het stuk nog
terugfietsen naar de camping. Al met al
hadden we mooi wat kilometers op de teller
staan. Toen we op de camping aankwamen
kregen we van de kinderen van Henk Keizer
ook allemaal nog een medaille omgehangen.
Erg leuk idee.
‘s Avonds gezellig samen uit eten geweest en
onder het genot van een drankje gezellig zitten
nakletsen.
Voor mij was het de eerste keer om deze tocht
te fietsen, vond hem erg meevallen wat
klimmem betreft. Hopelijk volgend jaar met een
nog grotere groep en dan wil ik wel iets meer
uitdaging.
Mensen bedankt. Het was een mooi weekend.
Groetjes Netty van Dijk

Jeugdtraining in beeld
Voor de junioren vanaf 7 a 8 jaar zijn er
al mogelijkheden om met het mountainbiken
kennis te maken.
Er wordt van april tot half september elke
woensdagavond in drie groepen onder
leiding van ervaren en gediplomeerde
trainers gefietst met de jeugd. Zij worden
dan met spelletjes en eenvoudige
trainingsvormen vertrouwd gemaakt met
de basis beginselen van het mountainbiken.
De start is om 18:30 uur bij
Fietswereld aan de Larenseweg. ze
gaan dan onder begeleiding op pad in
drie groepen van ongeveer 10 tot 15
kinderen:

Zoek de 11 verschillen
Maak van de 5 stukken een vierkant

alles voor fietsen,
schaatsen en skeeleren
Dealer van
American Eagle
Basso
Batavus
Brompton
Cannondale
Colnago
Concorde
Gazelle
Multicycle
Idworx
Principia
Ridley
Stevens
Trek
Wilier
Viking
Raps
Finn
Bont
Zandstra
Campagnolo
Shimano
Sram
Oldenzaalsestraat 340
7523 AJ Enschede
tel 053 - 4358219
fax 053 - 4340001
www.tentusscher.nl
Fietsenwinkel Ten Tusscher

Het idee is dat dromen
een kans krijgen.
Rabobank is de bank van de Nederlandse sport. We brengen sporters en supporters bij elkaar. We maken
succes mogelijk door de top en het talent structureel te ondersteunen. En natuurlijk zijn we fanatiek
aanhanger van de recreatieve en de jeugdsport bij u in de buurt. Zo helpen we talent om te scoren en
om hun dromen te verwezenlijken. Want succes begint bij de start. Dat is het idee.
Volg onze Rabo sporters op Rabosport.nl
Rabobank West Twente
sponsor van Wielervereniging Holten
Rabobank. Een bank met ideeën.