September - Wielervereniging Holten

het kettingblad
Cluborgaan van de WielerVereniging Holten verschijnt 4 x per jaar in een oplage van 175 stuks.
September 2011 Jargang 28 Nr. 3
Wielervereniging Holten
Een club voor iedereen

RACE
Trek
Concorde
BLOEMENDAL FIETSPLUS
Nu 1000 m 2 fietsplezier
Banisweg 6 - Rijssen
Telefoon: 0548 51 22 17 - Fax: 540314
Alles voor: Fiets, ATB, Racefiets en Scooter
Jan Janssen
Gazelle Goldline
A T B
Trek
Klein
Gazelle
BLOEMENDAL FIETSPLUS RIJSSEN
Ook een uitgebreide collectie wielerkleding
en tevens Bioracer meting zodat u perfect op de fiets zit.
American Eagle

WIELERVERENIGING HOLTEN
-Voorzitter: Reind Brouwer
T: 0548 - 364 781
E: reind.brouwer@hetnet.nl
-Secretaris: Erwin de Valk
T: 0548 – 361 607
E: erwin_de_valk@hetnet.nl
-Penningmeester: Gerhard Vincent
-Ledenadministratie T: 0548 - 366 800
-Redactie kettingblad E: G.Vincent@concepts.nl
-Bestuurslid: Jan Ottens
T: 074 – 2435 830
E: J.Ottens.1@kpnmail.nl
-Bestuurslid: Henk Beijers
-Redactie kettingblad T: 0548 - 366 777
-Webmaster E: henk@bea.nu
-Redactie kettingblad: Jan Scheperman
T: 0548 - 361809
E: scheperman@concepts.nl
-Kleding: Dini Arfman
Keizersweg 74,
7451 PG Holten
T: 0548 – 364 939
E: dini.arfman@planet.nl
Internet: www.wvholten.nl
E-mail: info@wvholten.nl
Contributies:
Senioren: € 37,00 per jaar
2e lid gezin/jeugdlid: € 34,00 per jaar
Lidmaatschap zonder FietsToerKaart/verzekering:
Senioren: € 15,00 per jaar
Jeugdleden: € 15,00 per jaar
Jeugdleden/junioren zijn die leden welke bij aanvang
van het seizoen (1 maart ) nog geen 19 jaar zijn.
Opzeggen lidmaatschap nieuw seizoen voor 1 januari.
Uiterste betalingsdatum contributie 31 januari; bij
overschrijding van deze datum zal fl. € 4,55 aan
administratiekosten in rekening worden gebracht.
Rekeningnummers:
Rabobanknummer: 32.85.29.265
I N G: 43 23 100
Beide nummers ten name van: W V Holten
p/a Bergpad 2
7451 JH Holten
Belangrijke data 2011:
01-10 Snertrit in de Brabantse Peel en DLD
16-11 Najaarsvergadering 20.00 uur
Buitengewoon (v/h Bikerent)
04-12 Inleveren copij clubblad
Data 2012
8 januari Beemd- en Bergtoer
Bike MOTION 14 -10-2011
Neem je NTFU-pas mee!
Op vrijdag 14 oktober opent de Jaarbeurs in Utrecht zijn
deuren voor de Bike MOTION Benelux, de Nederlandse
beurs voor de sportieve fietser. Ook dit jaar zal de
NTFU aanwezig zijn; je vindt ons in hal 10 op stand
E036.
Verrassing voor NTFU-leden
We nodigen je graag uit op onze stand om je verhalen,
belevenissen en ideeën met ons te delen. Daarnaast
willen we jou als NTFU-lid graag een verrassing
meegeven. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is je
NTFU-pas mee te nemen naar de beurs en deze bij de
NTFU stand te laten scannen. Let op: we hebben een
beperkte voorraad, dus wees er snel bij. Op is op!
Fietsmeting
Op de stand van de NTFU zullen sportartsen een
demonstratie geven van een fietsmeting zoals die je
ook kunt laten afnemen in het NTFU Sportmedisch
pakket. Vind je het leuk om tijdens de Bike MOTION
eens plaats te nemen op de testfiets en je vragen te
stellen aan de sportarts? Ook dan zien we je graag op
onze stand!
De Bike MOTION vindt plaats in de Jaarbeurs te
Utrecht van vrijdag 14 tot en met zondag 16 oktober.
Tot en met 13 oktober a.s. koop je je toegangskaart met
korting via www.bikemotionbenelux.nl

Voorwoord.
Goesting
Na zo’n fantastische zomer met als hoogtepunten regen en koud weer en een spannende Tour de
France verlangen wij naar wat stabieler en lekker weer. Dan besef je opeens, dat de zomer voorbij is
en de herfst nabij is.
Na zo ’n zomerse rustperiode is het normaal dat wij weer trek krijgen in ons normale werk en dat wij
ons na die dagelijkse inspanningen ook nog eens fysiek inspannen. U bent niet voor niets lid
geworden van de WVH en dat betekent met grote regelmaat “ d’ran”. De trainingen op dinsdag- en
donderdagvond liepen aardig door en ook op woensdagmorgen werd het stalen, aluminium, titanium
of carbon ros uit de stal gehaald.
Op zondagmorgen werd de aloude draad van toertochten weer opgepakt en een flink aantal leden
deed weer mee met de ronde van Gorssel. Ook de “Roel Groenewold gedenktocht” werd weer
verreden en een flink aantal leden reed mee.
Intussen is er een groepje fietsers tezamen met één wandelaar naar Niedersfeld in het Sauerland
afgereisd. Het schitterende weer zorgde voor een “superwochenende”. Jammer dat een aantal vaste
fietsers verhinderd was. Met de aanwezigen was het “frohen herzen geniessen”. Bijzonder vond ik het
er één dame voor de eerste keer meeging en het niet erg vond alleen door de dreven van Sauerland
te wandelen. Klasse. De Meerdaagse was dus bijzonder gezellig.
Is al het mooie al weer voorbij en is er geen goesting meer voor de komende donkere dagen?
Helemaal fout. U kunt nog goesting krijgen in vele activiteiten.
Op 18 september houdt de WVH de Holterbergherfsttoertocht. Wij verwachten weer vele ATB’ers en
uw hulp wordt gevraagd om het een en ander in goede banen te leiden. De WVH geniet een goede
naam buiten Holten ( 8 e plaats op het “mountainbike.nl forum” op een lijst van de 25 mooiste tochten)
en dat willen wij graag zo houden of verbeteren.
Op zaterdag 1 oktober is er de jaarlijkse afsluitingsrit. Dit keer wordt die rit gehouden in een geheel
nieuw gebied voor ons. De snertrit wordt verreden in de omgeving van De Peel in Noord-Brabant,
Noord-Limburg en een stukje Duitsland. Snel te bereiken en u rijdt eens in een fraaie wat onbekende
omgeving. De kosten zijn voor de penningmeester want het is een clubrit. Uw clubkleding dragen is
verplicht. Goesting? Lees elders in dit blad voor de aanmelding.
Voor de sportscholen in wintertijd is er ook weer aanbod. Goesting? Lees elders in dit blad.
En dan onze nieuwe clubkleding. De voorbereiding heeft lang geduurd. Er staat nu een mooi product.
Vanaf mei heeft het bestuur de koe bij de horens gepakt en is de bestelling in de zomer geplaatst.
Dankzij de sponsoring van Bloemendal uit Rijssen en de Rabobank West-Twente hebben wij de
basiskleding zeer goedkoop kunnen houden.
Wij hopen medio oktober de nieuwe kleding bij Bloemendal aan u te kunnen aanbieden. Vervolgens
flaneren en paraderen wij door onze omgeving in onze nieuwe outfit.
Ik heb er goesting in, u ook?
Reind Brouwer, uw voorzitter.

UITNODIGING LEDENVERGADERING
Hierbij wordt u uitgenodigd voor de ledenvergadering op
Woensdag 16 november 2011
Locatie: Buitengewoon (voorheen:Bikerent) Holten
De vergadering begint om 20.00 uur en de agenda is als volgt:
1. OPENING
2. MEDEDELINGEN
3. VASTSTELLEN DEFINITIEVE AGENDA
4. NOTULEN VOORJAARSVERGADERING
5. STAND VAN ZAKEN m.b.t. NIEUWE KLEDING
6. WINTERACTIVITEITEN
7. WINTERKALENDER
8. KNWU NIEUWS
9. BESTUURSVERKIEZINGEN
Aftredend en herkiesbaar is Reind Brouwer en Henk Beijers
10. RONDVRAAG
11. SLUITING
Namens het bestuur,
Erwin de Valk
Notulen LEDENVERGADERING WVH
Datum: maart-2010 Plaats: Bikerent, Holten
Aanwezig:
Bestuur : Reind Brouwer(voorzitter), Gerhard Vincent, Henk Beijers, Jan Ottens en Erwin de Valk
(notulist) Leden: aantal: 37 (op de presentie lijst)
Presentielijst: D. Arfman, D. van Beek, D. Bosma, J. Bokhorst, A. Bronsvoort, J. Bruggeman, H.
Boomkamp, H. ten Brinke, R. ten Brinke, A. Dijkstra, G. Efftink, G. Jansen, H. Luggenhorst, G.
Luggenhorst, J. Koeleman, A. Markvoort, R. Nijhuis, J. Nijland, M. Nijland, G. Nijland, W. Paalman, W.

Reins J. Scheperman, M. Stegeman, H. Tuntelder, R. Udink, B. Visser, A. Visser-Snellink, E. de Vries,
H. Vukkink, W. Wildeman., H. Vasters,
1 OPENING
Ca. 20:00uur wordt de vergadering geopend. Reind heet alle aanwezigen van harte welkom.
2 MEDEDELINGEN.
De WVH heeft momenteel een volle ziekenboeg. Gelukkig zijn er een aantal leden weer (bijna) beter.
3 VASTSTELLEN DEFINITIEVE AGENDA
Voorafgaande aan de vergadering is een agenda verspreid onder de aanwezigen. Er zijn geen
aanvullingen of aanpassingen vanuit de vergadering.
4 NOTULEN VORIGE VERGADERING
De notulen van de vorige vergadering zijn in het kettingblad verschenen. Er komen geen opmerkingen
vanuit de vergadering.
De notulen van de najaarsvergadering 2010 zijn hiermee vastgesteld.
5 FINANCIEN
A) Gerhard licht de begroting en overige financiële zaken toe. Kledingkosten. 2010 meer
inkomsten uit tochten dan begroot. 2011 meer kledingkosten. Oude kleding wordt versneld
afgeschreven.
B) )Henny Boomkamp komt in de kascommissie, samen met Bert Visser. Gerrit Luggenhorst was
voor de 2 e keer. Jan Bokhorst wordt reserve in 2012
6 NIEUWE WVH KLEDING
Reind licht de laatste stand van zaken toe. Het versneld afschrijven in combinatie met de aanschaf
van een grote hoeveelheid nieuwe kleding is een kostbare kwestie.
Daarom wordt er gezocht naar sponsoren. De eerste , positieve, gespreken zijn gevoerd.
Het doel is om de nieuwe kleding een levensduur van maximaal 10 jaar mee te geven.
De sponsoren evenals de leverancier zijn nog niet bekend.
Tijdens de vergadering werden enkele gedachten geuit over het design van de kleding. Zo hoopt een
enkeling dat er niet te veel reclame op komt. Ook lijkt het niet handig om meerdere fietsenzaken op
het tenue te plaatsten. Heb aandacht voor de verplichtingen naar de sponsoren.
Er wordt naar gestreefd om de reclame bescheiden te houden en de kleuren blijven
blauw/zwart/geel/wit. Het is daarbij de bedoeling dat alle leden in de nieuwe clubkleding gaan rijden.
7 ZOMER PPROGRAMMA
Jan Ottens licht het zomerprogramma toe. Enkele clubtochten werden genoemd:
29-05-11 Teutoburgerwald
zomer een 2 tal atb-tochten gepland
28-08-11 Roel Groenwoldtocht
2,3,4 september Niedersfeld
1-10-11 Afsluitrit in Noord-Limburg / De Peel/ Dld.
8 KNWU NIEUWS
Geen
9 Rondvraag
G.Efftink: tijdens de winteractiviteit was er weinig stamppot. Dit bleek al te zijn onderkent en actie is al
ondernomen.
A.Markvoort: Kunnen wij de oude kleding niet weggeven? Hier wordt voorlopig aan gedacht.
Sluiting
Om ca. 22:00 uur wordt de vergadering door R. Brouwer afgesloten.

Van de ledenadministratie
Nieuwe NTFU-leden:
Gert Jan Oostervelt Winkelbergweg 46 7451 SH Holten
Marc van Groen Gaardenstraat 57 7451 CV Holten
Jan Lohuis Het Landeweerd 22 7451 VA Holten
Adreswijziging:
Yvonne Franke Oldenzaalsestr. 451-17 7557 GN Hengelo
Henk Wichers Canadastraat 4 7451 ZM Holten
Nieuwe ATB Jeugdleden:
Nienke Ensink Beusebergerweg 24 7451 NE Holten
Siem Rensen Hakkertsweg 4 7451 LR Holten
Gerton Visser Dick Elffersstraat 4 7425 RE Deventer
Gerhard Vincent
penningmeester/ledenadministratie
Kwart Nederlanders flirt op de fiets
Naast een nuttig vervoermiddel blijkt de fiets vooral ook geschikt om de gedachten te verzetten
en zelfs om te flirten. Volgens een onderzoek onder 800 fietsers, blijkt ruim een kwart de
tweewieler te gebruiken om te flirten.
Uit het onderzoek, georganiseerd door
fietsfabrikant Gazelle en te lezen op
verkeersnet.nl, bleek dat 66% van de
Nederlanders gebruikt het fietsen om z'n hoofd
leeg te maken. Zo'n 60% gebruikt de tijd op de
fiets juist om diep na te denken, 44% vindt het
fijn om lekker te dagdromen. Zo'n 27% van de
Nederlanders flirt wel eens op de fiets.
Ergernissen
Het is niet altijd ontspannen trappen op het
stalen ros. Zo ergert 17% van de fietsers zich
aan versnellingen die het niet goed doen. Op
de tweede plek van grootste fietsfrustraties
aan de eigen fiets staan lekke banden, met
16% van de stemmen. Tot slot ergert 11% van
fietsend Nederland zich het meest aan zere
handen, rug of billen
Het overige verkeer levert ook het nodige
ongenoegen op. Zo ergert 58% van de fietsers
zich aan auto's die geen voorrang verlenen,
gevolgd ddor auto's die afsnijden (54%).
Mannen ergeren zich het meest aan andere
fietsers die door rood rijden of fietsers die niet
opzij gaan.
Vrouwen
Net als bij automobilisten blijken vrouwen zich
beter te gedragen in het verkeer dan mannen:
ze fietsen namelijk minder vaak door rood en
geven vaker richting aan bij het afslaan.
Het weer is een storende factor voor het
fietsgenot: 50% van de fietsers ergert zich het
meest aan tegenwind.
Voor een korte rit van 4 km pakt 88% de fiets
in plaats van de auto. De voornaamste reden
hiervoor is dat fietsen goed is voor de
gezondheid (70%). Daarnaast laat zo'n 40%
de auto staan omdat dit beter is voor het milieu.
Ongeveer 35% van de geënqueteerden
verkiest fietsen boven autorijden omdat dit
sneller is. (Coen Brandhorst)

Herfstveldrit met Canadees tintje
Op zondag 18 september stond onze Holterberg Herfstveldtocht wederom op het programma.
Omdat er tijdens deze veldtoertocht ook geld werd ingezameld voor het informatiecentrum bij
de Canadese begraafplaats, kreeg de tocht onderweg een Canadees tintje.
Er gingen deze dag 966 fietsers op pad. Dit
was aanzienlijk minder dan we de laatste 7
jaren gewend waren. Waarschijnlijk waren de
slechte weersvoorspellingen debet aan de
mindere bezoekersaantallen. Verder werkte de
NTFU-site met de toertochten-database het
betreffende weekeinde niet goed. Wellicht
hebben veel fietsers daardoor niet opgemerkt
dat wij een veldtoertocht organiseerden. Met
het weer viel het overigens geweldig mee;
nagenoeg droog en zelfs zo nu en dan een
flets zonnetje. Kortom, prima mountainbikeweer.
Verder was het
opmerkelijk dat maar liefst
64% van de deelnemers niet
in het bezit is van een
ToerFietsKaart! Wanneer we
“Scan & Go” invoeren moeten
we er dus rekening mee
houden dat veel fietsers op de
huidige vertrouwde wijze
moeten worden ingeschreven.
Er startten 348 fietsers op de
korte afstand van 35 kilometer
en 618 fietsers op de lange 50
km tocht. Onder de
deelnemers waren ook
wederom veel jeugdige
mountainbikertjes; altijd erg
leuk om te zien! Dus jong en
oud uit het hele land genoten
onder prima
weersomstandigheden van
een prachtige veldtoertocht die
deels over paden ging die
normaliter zijn afgesloten voor
terreinfietsers.
Staatsbosbeheer en Landgoed
de Noetselenberg maakten het
mogelijk om een hele mooie route uit te
stippelen. Op diverse mountainbikesites
stonden na afloop veel lovende woorden.
Met het oog op de veiligheid werd het parcours
bij het tunneltje aan de Aaltinksweg aangepast.
Henk Beldman leidde de fietsers m.b.v.
dranghekken op een veilige wijze door het
tunneltje aldaar.
Op de rust halverwege de route aan de
Bergleidingweg bij Nijverdal kregen Marjan
Markvoort, Allard Markvoort , Jan Bokhorst en
Marinus Nijland gezelschap van een
doedelzakspeler en een oude legerjeep.
Enkele Canadese vlaggen kleedden
de aktie ten behoeve van het
informatiecentrum bij de Canadese
begraafplaats nog verder aan. Een
deel van het inschrijfgeld wordt
besteed aan de exploitatie van dit,
overigens gratis toegankelijke,
informatiecentrum. De reacties waren
heel positief en men kreeg ook
bezoek van wandelaars die op de
muziek af kwamen. Het muziekgenre
werd aangepast aan de
toeschouwers. Van jaren 40 muziek
tot moderne muziek voor de kids.
Tenslotte wil ik, mede namens de
andere commissieleden, alle
vrijwilligers bedanken die deze
prachtige veldtoertocht mogelijk
hebben gemaakt.
Jan Scheperman.

Internetfora over de Holterberg Herfstveldtocht
* Op zondag 18 september a.s. organiseert de
Wielervereniging Holten wederom een 35- en
50 km lange veldtoertocht door de prachtige
heuvelachtige omgeving van de Sallandse
Heuvelrug. De tocht voert door delen van het
Nationale Park die normaliter zijn afgesloten
voor terreinfietsers.
* En dat is fijn om te lezen, want de
permanente ATB-route is tamelijk saai.
* Nog effe een maandje wachten en dan gaan
we weer los in het bos.
* Gezien de iets wat beroerde
weersvoorspellingen weinig trek om de weg op
te gaan, best kans dat wij hier starten.
* Idem voor ons. Bij enigzins fatsoenlijk weer
doe we mee in Lonneker op de weg en anders
wordt het Holten op de MTB of CX
(mitstijdvoorrijklaarmaken).
* Om 10.15 uur het weerbericht geluisterd op
radio 2. De voorspelling was; "in het westen op
zondag erg veel neerslag en in het oosten
nagenoeg droog"
* Vorig jaar deze tocht gefietst, zeker voor
herhaling vatbaar vanwege de
zeer afwisselende route, mooie klimmetjes en
afdalingen.
* Maar het is altijd wel ontzettend druk bij deze
tocht. Dezelfde dag is er ook één in Engter
Duitsland. Misschien ga ik deze wel doen.
* Gelet op de weersvoorspellingen voor de
komende week wordt het vast een dolle (drek)
boel in Holten.
* Ik ben er bij !!
* Ik zeg af, ga naar Engter Duitsland
* Gisteren is de route verkend. Midden op de
Holterberg was een erg zwaar stukje vanwege
de bosbouw werkzaamheden aldaar.
* Het inschrijfgeld bedraagt 4 euro voor de
Fiets Toer Kaart houders en een euro extra
voor de fietsers die niet in het bezit zijn van
zo'n kaart. Een substantieel deel van het
inschrijfgeld zal worden gedoneerd aan het
zojuist geopende Informatiecentrum van de
Canadese Begraafplaats in Holten. Dit geld is
bedoeld voor de exploitatie van dit centrum.
Het Informatiexentrum is overigens gratis
toegankelijk. Voor meer informatie zie
http://www.canadesebegraafplaatsholten.nl/
* Is er een euro bij opgezet ?
* Nee, 50 eurocent in vergelijking met de tocht
van vorig jaar.
* Bij de laatste kilometers van deze
veldtoertocht wordt de route gewijzigd omdat
een wegenbouwer afgelopen maandag is
begonnen met het asfalteren van de zandweg
langs de spoorlijn. Er is inmiddels een mooi
alternatief gevonden en de landeigenaar waar
de route door een
mooi bos loopt
heeft inmiddels ook
al toestemming
verleend.
* Ik heb net de
weersvoorspelling
geluisterd: Zondag
in het westen van
het land regen, IN
HET OOSTEN
DROOG (voor
zover het KNMI het
goed kan
voorspellen)
* Zojuist de route
nogmaals verkend.
Mooi traject door
de "Oranjekoele"
uitgestippeld! Komt
allemaal goed a.s.
zondag
* De marathon in Engter Duitsland ga ik niet
halen, dan maar deze tocht rijden; uiteraard de
langste afstand.
* Ben er morgen zeer zeker bij!
* Dat ziet er goed uit op de buienradar. Tijdens
de tocht houden we het droog!
Na de tocht:
* Hij was super mooi. Bedankt.
* Ook terug van de tocht (50km in +/- 2u). Ik
heb me prima vermaakt. De route was goed
gepijld en hier-en-daar zaten technische

stukken in. Wederom een geslaagde rit en een
pluim voor de organisatie. Alleen hadden paar
deelnemers geen geduld en haalde je in op
stukken waar het niet kon. Zeg dan: PAS OP
LINKS/RECHT of anders wacht dan even.
* dan moet je aan wedstrijden meedoen!
* Vandaag namen er welgeteld 966 fietsers
deel aan onze veldtoertocht. De EHBO
behoefde niet in actie te komen en het was, in
tegenstelling tot wat ons was beloofd, prima
fietsweer. I.v.m. onze actie t.b.v. het
informatiecentrum bij de Canadese
begraafplaats, werd de rust opgeluisterd met
doedelzak muziek en een oud legervoertuig.
Kortom, een geslaagde dag!
* Iemand deze op gps ?
* Deze tocht ging vandaag over stukken waar
je normaal niet mag komen. Dus niet met de
gps narijden want dan mogen wij als
organisatie volgend jaar niet weer gebruik
maken van deze stukken!!!
* Wegens geen vervoer helaas laten schieten.
Wel een hoop schik gehad langs de beken in
de achterhoek
* Prachtige tocht gereden gisteren. Paar
spetters in het begin, verder prachtig
fietsweer. Parcours lag er ook mooi bij.
Voor herhaling vatbaar.
* Ik vond de tocht weer erg leuk, was al
een tijdje niet in de buurt van Holten
geweest, ondanks dat het bijna naast de
deur ligt. Route was super, organisatie
goed geregeld en er was goed weer
besteld. Heerlijk gereden, moest achter
twee maten op een cyclocrosser aan
rijden, dus het was lekker gas geven. Op
zondag 8 januari ben ik weer van de
partij bij de Beemd- en Bergtoer.
* Gisteren de 35km (36,8km volgens de
fietscomputer) gefietst en hij was
fantastisch. Vorige week de
Hellendoornseberg veldtoertocht van
CC’75 gefietst, maar dit was toch echt
10x beter. Leuke route, weinig
fietspaden of verharde wegen. Veel
singletracks en leuke afdalingen en
technische stukjes. Ik heb me erg
vermaakt. Wel erg druk, werd daardoor
wel wat opgehouden en bij sommige
afdalingen nogal hard in de ankers
omdat sommigen de bult daarna niet op
kwamen...hoort erbij. De gps deed in het
begin nog niet direct. De start zou
hetzelfde moetn zijn als de finish....Ben 1x
ingehaald en op een punt waar ik zelf wachtte
met inhalen, was niet zo netjes van de persoon
in kwestie.
Verder reed ik met een nieuwe andere
achterband, Nobby Nic voor met Serious Sam
achter i.p.v. Nobby Nics voor en achter. Dat
was wel even wennen. De band rijdt heerlijk
snel, maar remt wel een stuk minder dan de
NN. Vandaar dat ik een paar keer leuke
stoppies heb gemaakt Leuke tocht gehad!
* Ik wil ieder bedanken voor de schitterende
tocht. We hebben anderhalf uur in de auto
gereden om mee te doen en het was echt de
moeite waard. Volgendjaar zijn we er weer bij.
Groeten van Aike Warntjes namens tfc de
ketting uit Ter-Apel.
* Vandaag ook deelgenomen, super mooie
snelle tocht in hele mooie omgeving, waarvoor
dank. Pauze met opluistering was ook prima.
Misschien klein verbeterpuntje, door de lintjes
een paar keer misgereden en bochten gemist,
niet overal stonden de pijlen duidelijk voor de
bocht. Waarschijnlijk tot de Beemd- en
Bergtoer!
* Toertocht was super!!!! Grote pluim voor de
organisatie.
* Supertocht vandaag. Niets dan lof!!
* Samen met Dinie, Wim en mijn zoon Jurgen
de tocht gefietst. Het was super. Groet Netty.

Nieuwe Kleding
Begin oktober komt de nieuwe outfit van de WVH uit. Bijna 70 personen zijn op de pasavonden
geweest en zij bestelden allerlei kledingstukken. Bijna iedereen bestelde twee keer het zeer goedkope
introductiesetje van ruim € 40,- Die aanbieding bleek wel een schot in de roos.
Wij hebben met sponsor Hans Bloemendal van Bloemendal Fietsplus geregeld, dat de kleding in hun
zaak aan de Banisweg in Rijssen kan worden opgehaald.
Uw bestelling wordt eerst door het bestuur ( en vrijwilligers? ) per persoon in een tas verpakt, zodat u
uw bestelling in één keer kunt ophalen. Deze eerste bestelling wordt door u betaald rond de
afleveringsdatum van de kleding. U hebt daarvoor een éénmalige machtiging getekend bij onze
penningmeester.
Er komen nu al leden van de WVH die korting van 10% willen genieten bij Bloemendal Fietsplus. Dat
is jammer genoeg nog niet aan de orde.
Pas vanaf het moment dat hij officieel sponsor is bij ons geldt de korting op alle nieuwe materialen en
onderdelen behoudens een aanbieding. Heel prettig is, dat de korting ook geldt voor overige
gezinsleden.
Toelichting: Daar de zes medewerkers van zijn zaak niet alle leden van de WVH kennen ( en ook niet
de 310 leden van Toerclub Rijssen ) geven zij alleen korting als het NTFU pasje wordt getoond. Dit is
even wennen, maar het is wel efficiënt voor hen.
Nog even wachten dus, maar over een maandje rijden wij nieuw. Eén gewaardeerd lid uit Raalte wilde
op 18 september al nieuw rijden. Helaas is dat niet mogelijk. De leveranciers is nu druk bezig onze
kleding in productie te nemen.
Reind Brouwer.

Besluitvorming WVH: net Haagse politiek
Ik zie het jullie al denken: “Waar slaat dit nu weer op?” Hoe kun je besluitvorming binnen de
WV Holten nu in vredesnaam vergelijken met iets als Haagse politiek. Zo doen wij dat toch niet!
En toch, als je het goed beschouwd, lijkt het er wel op. Ik zal het uitleggen.
Al jaren wordt er gepraat over nieuwe
clubkleding. Er zijn al verschillende ontwerpen
de revue gepasseerd. Vorig jaar is dan toch
eindelijk de knoop doorgehakt: de nieuwe
clubkleding moest er komen. Niet dat de hele
vereniging hier op zat te wachten, maar toch.
Na zoveel (20) jaren in de zelfde, unieke,
herkenbare kleding te hebben gefietst moest
het gebeuren. Er is een commissie
samengesteld en die is voortvarend te werk
gegaan.
Het resultaat was dat in het Kettingblad van
september 2010 aangekondigd werd dat op de
najaarsvergadering de “Stand van zaken m.b.t.
nieuwe kleding” aan de orde zou komen.
Tijdens de vergadering blijkt echter heel iets
anders! Er worden 4 varianten van mogelijke
kleding gepresenteerd en gaat gestemd
worden over welke het moet worden. Hoe zo
gestemd? We zouden toch alleen ingelicht
worden over de stand van zaken.
Maar goed, tijdens de eerste stemming haalt
de “gele variant”, net als in de Internet poll, de
meeste stemmen. Alleen krijg ik de indruk dat
dit duidelijk niet de voorkeur is van de
commissie; zij gaan voor een zwarte variant.
Daar moet iets op gevonden worden. Er zijn
ook 4 varianten van de broek; blauw met een
zwarte baan of zwart met blauwe baan en een
rechte baan of een gebogen baan. Dan eerst
daar maar eens over stemmen. Hier valt de
discussie mee; er wordt snel een acceptabele
winnaar gevonden. Een blauwe broek met
twee rechte, zwarte zijpanden.
Nu weer over naar het shirt. In plaats van nog
een keer stemmen en kijken welke variant de
meeste stemmen haalt, wordt een andere
tactiek gekozen. Eerst maar eens 1 variant
helemaal wegstemmen. Dan blijven er slechts
3 over en zijn er extra stemmen voor de juiste
variant. Verder geeft de commissie nog even
fijntjes aan dat de gekozen broek wel heel
mooi aansluit bij de zwarte variant van het shirt
met zijn zwarte zijpanden. Dat die redenering
ook voor alle andere varianten geldt, want die
hebben precies het zelfde zwarte zijpanden,
vergeten ze even te vermelden.
U raadt het al; na vele stemrondes komt
uiteindelijk de zwarte ‘gebogen’ variant als
winnaar uit de bus. Laat dit nou ook net de
variant zijn die de voorkeur van de commissie
had! Dit begint al aardig iets weg te hebben
van het gekonkel in Den Haag. Maar wacht, er
is nog meer!
Nog lange tijd gonst het op het forum van de
vereniging over de clubkleding en de
stemming. Lang niet iedereen is het eens over
de gang van zaken. Uiteindelijk kon de
voorzitter niet anders dan er een stukje aan
wijden in het clubblad van december. Ondanks
het feit dat hij erkent dat de gang van zaken
niet correct is verlopen, dat er misschien wel
(vele) leden waren die mee hadden willen
stemmen als er aangekondigd was dat er zou
worden gestemd, houdt hij toch vast aan de
gemanipuleerde stemming. Het komt al een
stuk dichter bij Den Haag.
Verder kondigt hij het volgende aan over hoe
het in de voorjaarsvergadering verder zal
gaan:
1. De commissie verfijnt de gekozen
zwartvariant.
2. Ruim voor de vergadering komen de
ontwerpen beschikbaar.
3. Op de vergadering wordt formeel
gestemd, niet gediscussieerd.
4. Ieder lid van de WVH kan 1 stem
uitbrengen.
Dit is kort samengevat, de volledige
beschrijving kan iedereen nalezen in het
clubblad van december 2010.
In de vergadering van februari 2011 komt de
kleding inderdaad weer ter sprake. Maar er zijn
vooraf geen ontwerpen beschikbaar gesteld en
er wordt ook nergens over gestemd. Nee, er
wordt medegedeeld dat de commissie er mee
bezig is. Ze zijn aan het zoeken naar
sponsoren die hun naam voor een vergoeding
aan de kleding willen koppelen. Op die manier
kan de kleding betaalbaar worden gehouden.
We zullen op de hoogte worden gehouden van
de ontwikkelingen.
Dit op de hoogte houden volgt in het clubblad
van april. Van enige vorm van inspraak of een
stemming, zoals beloofd in het
decembernummer, is geen sprake meer. De

variant ligt al lang vast en de commissie heeft
al lang besloten.
De commissie heeft het goed gespeeld. Eerst
een niet aangekondigde stemming bij
aanwezigheid van weinig leden. Door het juiste
manipuleren van de vergadering weten ze de
voorkeur van de eerste stemming én de poll op
Internet naar de tweede plaats te schuiven en
hun eigen favoriet op de eerste plaats te
krijgen. Daarna als zoethoudertje de voorzitter
laten melden dat er toch nog enige vorm van
inspraak komt. En vervolgens zelf alles
vaststellen en doordrukken.
De volgende stap die aangekondigd wordt, zijn
een aantal pasavonden. Bij de pasavond kan
dan direct de kleding besteld worden. Tijdens
de bestelling kan een machtiging voor de
betaling van de kleding getekend worden.
Maar de kleding zelf, die krijgen we niet te
zien. Er is besloten maar geen proef
exemplaar te laten maken. Er wordt de leden
dus gevraagd om blind, zonder de kleding
feitelijk te hebben gezien, nieuwe kleding te
bestellen. Het enige wat we gezien hebben, is
een printje.
Ik heb in juni nog wel geprobeerd deze gang
van zaken bij het bestuur aan te kaarten, maar
men had geen zin om er serieus op in te gaan.
“De opmerkingen zijn bespreekbaar op de
najaarsvergadering.” Dat is natuurlijk volstrekte
onzin. Waarom zou ik de behoefte hebben om
in november een gevolgde procedure te
bespreken, als ik in juni de nieuwe kleding
moet bestellen. Met een dergelijk opmerking
geef je iemand eerder het gevoel absoluut niet
serieus genomen te worden, dan wel serieus
genomen te worden.
Wanneer ik op de pasavond naar de exacte
blauwe kleur vraag, kan men die niet tonen. Er
schijnt wel een kleurmonster te zijn, maar het
is niet noodzakelijk geacht om die maar mee te
brengen en te tonen op de pasavond. Het is zo
ongeveer de kleur zoals die op het printje te
zien is. Sterker nog, opmerkingen over de
kleur zouden toch geen zin hebben, want
Ultima zou toch maar één enkele kleur blauw
leveren. Tenminste, zo heb ik het op dat
ogenblik daar begrepen. En dat is, aan het
printje te zien, in ieder geval niet die mooie,
donker blauwe kleur die de shirts vroeger
hadden. Maar goed, dat is afwachten.
Alhoewel, als de opmerking over die beperkte
kleurkeuze klopt, dan heb ik de kleur al wel
gezien. En in dat geval is de blauwe kleur
duidelijk afwijkend van het printje. Immers, ook
Rijssen heeft nieuwe kleding, ook van Ultima.
Donker blauw met iets wit en verder de
opdrukken in geel. Tot slot, als extra contrast,
gele zijpanden met blauwe tekst en gele
mouwtjes.
Maar goed, ik kan me hier nog wel langer druk
over maken, maar dat heeft geen zin. Ondanks
alle commotie op het forum in november, ben
ik kennelijk de enige die zich druk heeft
gemaakt over de gang van zaken, want ik heb
er verder helemaal niemand over gehoord.
De eerste partij van de kleding is besteld; we
zitten er de komende jaren dus aan vast. Of
het resultaat nu mee valt, of tegen valt.
En dat geachte leden, heeft toch wel erg
veel weg van de Haagse (achterkamertjes)
politiek.
Henk Luggenhorst

Fitness in de winterse maanden 2011-2012
De winter staat voor de deur. Het is aan u of u de deur binnen gaat voor binnenactiviteiten. Drie
omliggende sportscholen zetten op min of meer dezelfde voorwaarden als vorig jaar de deur
van hun sportschool voor u open. Body Fitness en Sjàhto hebben hun tarieven verhoogd.
U kunt kiezen uit onderstaande matrix welke sportschool u het best uitkomt.
Bij Factory Fitness in Laren kunt u
zich opnieuw aanmelden als u
eerder bent geweest. Bent u daar
nieuw lid, dan gaarne daar
inschrijven en aantonen dat u lid
bent van de WVH. U kunt dan één
keer uw lidmaatschapskaart van
NTFU/WVH tonen. Bij voldoende
deelname komt de extra korting.
Bij Sjahto kunt u zichzelf
aanmelden.
Bij Body Fitness in Markelo kunt u
zichzelf aanmelden.
Bij alle 3 instituten kunt een keer
gratis sfeer proeven.
Sportschool Body Fitness Markelo Sjàhto Laren Fitness Factory Laren
Nadere informatie: www.bodyfitness.nl www.sjahto.nl www.fflaren.nl
Inschrijfgeld Geen € 30,- korting geen
Periode okt t/m maart U kunt zelf het aantal okt t/m. maart
Kosten per maand: € 30,- voor 2 keer per
week.
Onbeperkt gebruik €
38,-
maanden bepalen.
€ 36,- voor 1 keer.
€ 40,- onbeperkt
gebruik.
kwartaalabonnement nee nee nee
Beperkt gebruik € 30,- bij 2 keer fietsen € 36,- voor 1 keer Nee
per week
spinning per week.
Onbeperkt gebruik van
alle toestellen enz.
€ 36,50 per maand € 40,- per maand Zie boven
Soort spinning spinning RPM
Hoe vaak per week in
de aanbieding
5 keer 15 keer 10 keer
Zondagmorgen ? Alleen in winter ja ja
Het bestuur.
€ 32,50 p.p. bij
deelname vanaf 15
personen; tot en met
14 personen € 34,50
p.p.p.m.

Uitnodiging snertrit
Beste fietsvrienden,
Op zaterdag 1 oktober houdt de WVH haar jaarlijkse afsluitingsrit op de weg.
Dit jaar gaan wij rijden in het Peelgebied van de provincie Noord-Brabant, in het noorden van de
provincie Limburg en wij pakken nog een stukje Duitsland mee.
Mannes Stegeman -sinds twee jaar lid van onze vereniging- heeft in genoemd gebied 25 jaar van zijn
mooie leven doorgebracht. Anders gezegd, hij kent de streek als geen ander en hij heeft een mooie
tocht van ongeveer 85 kilometer voor ons uitgezet.
Als je deze mensen tegenkomt, zwaai dan even terug.
U kunt zich aanmelden voor deelname van deze tocht bij bestuurslid Jan Ottens.
J.ottens.1@kpnmail.nl of telefonisch 074-2435830.
Vermeld ook of u bereid bent er met de auto naar toe te rijden. Jan Ottens zal proberen het vervoer zo
efficiënt mogelijk te regelen. U kunt ook onderling wat regelen. Laat het Jan even weten.
Verheugend is dat de penningmeester van onze vereniging alle kosten voor zijn rekening neemt.
Globaal ziet het programma er als volgt uit:
1. zaterdag 1 oktober 2011
2. verzamelen om 8.30 uur bij de sporthal in Holten
3. vertrek om 8.45 uur naar Overloon. De plaats waar Mannes woonde.
4. ongeveer 10.00 uur koffie en iets lekkers er bij in Overloon.
5. halverwege wordt ergens gestopt en geniet u een lichte lunch.
6. aan het einde van de tocht komt u weer uit in Overloon.
7. daar geniet u ( vroeger snert ) van een heerlijke pannenkoek.
8. terugreis naar Holten
9. geschatte tijd van terugkomst 17.30 uur.
Allen veel fietsplezier toegewenst.
Het bestuur.

Gedachten over het wielrennen van vroeger
Zomaar enkele nostalgische bepeinzingen.
Open brief aan ……. Hubert Hutsebaut.
Hubert wie? Ik denk dat dit de spontane reactie
zal zijn van veel jongere wielerliefhebbers. De
ouderen onder ons zullen de naam wel
herkennen hoop ik. De echte wielerliefhebbers
toch zeker.
Hubert (voor de Nederlanders onder ons,
Hubèr uitgesproken en niet Huubert of zo iets)
is nochtans een waar begrip in het wielrennen.
Was Hubert een groot renner? Neen natuurlijk
niet zullen de meesten antwoorden. Ikzelf ga
daar echter niet mee akkoord. Hubert heeft
oinderdaad op het eerste zicht een zeer
bescheiden palmares. Zeven overwinningen bij
de profs. Dat zijn er natuurlijk nog altijd veel
meer dan Jürgen Van Goolen en Jürgen Van
Den Broeck. Maar als u even verder leest,
beste lezer, dan zal u zien dat u het verkeerd
voor hebt. Hubert Hutsebaut is een icoon in het
wielrennen.
Wat maakt Hubert dan zo speciaal? Wel met
Hubert werd een beetje gelachen in het
peloton. Hij was de pineut, de sukkel, degene
die gepest werd. Ook de wielersupporters
lachten met hem. Want jammer genoeg had
Hubert zijn voorkomen niet mee. De moeders
van alle wielerliefhebbers hadden hen
nochtans altijd gezegd dat je niemand mag
uitlachen om zijn uiterlijk. Maar ja, die moeders
kwamen niet mee naar de koers en na 12
pinten, dan denkt de modale wielersupporter
niet meer aan zijn moeder. En dus werd er
gelachen met Hubert. Onterecht. En indien
Hubert dit nu leest, dan komen er
waarschijnlijk pijnlijke herinneringen naar
boven. Lees echter verder Hubert. Wie laatst
lacht best lacht.
Hubert droeg een bril. En met brillendragers
werd toen nog al eens gelachen. Ik kan het
weten, ik droeg er vroeger ook een, vandaar
misschien mijn sympathie voor Hubert.
Gelukkig droeg ik niet zo een sterke glazen
zoals Hubert want die waren van het formaat
confituurpotbodems. Zo van die glazen die er
voor zorgden dat je met grote verbaasde ogen
de wereld inkeek. Nochtans er waren nog
renners met een bril vroeger. Je had Jean
Bobet maar die moest wel een bril dragen want
die had universitaire studies gedaan en
studenten die droegen nu eenmaal een bril. Je
had Jan Janssen maar die had dan weer het
wereldkampioenschap gewonnen, de groene
trui in de Tour en net voordat Hubert prof werd
de gele trui. Je had later Theo Verschueren
maar die werd ook wereldkampioen. Hubert
werd nooit wereldkampioen.
Misschien droomde Hubert er vroeger wel van
om wereldkampioen te worden of de Tour de
France te winnen. Misschien lag kleine Hubert
uit Lendelede ’s avonds in bed en overwon hij
in gedachten de Tourmalet en de Aubisque en
reed hij triomferend in WK-trui Parijs binnen.
Misschien. Wie zal het zeggen.
Hubert was ook een stille jongen die vlug zijn
plaats kende in het peloton. Hij besefte
waarschijnlijk vrij vlug dat hij niet in de wieg
gelegd was om een groot renner te worden
zoals Merckx, De Vlaeminck, Godefroot enz...
Hij borg dan ook zijn dromen veilig op. En de
stille jongen met de confituur-glazen bril werd
het mikpunt van spot binnen het peloton.
Nochtans, Hubert was niet te onderschatten.
Hij werd prof op 26 augustus 1968 bij flandria-
De Clerck. Hoe en waarom, daar heb ik niks
kunnen over terug vinden. Misschien op
voorspraak van de lokale flandria-velomaker
van Lendelede, zo ging dat toen in die tijd bij
flandria. Op 11 juli 1969, nog steeds bij
flandria-De Clerck-Krüger behaalde hij zijn
eerste overwinning bij de profs in Gistel voor
Raf Van Bruwaene en Christian Callens. Die
overwinning zal natuurlijk verloren gegaan zijn
in de feestroes waarin België toen leefde door
de krachttoeren van een Eddy Merckx in de
Tour de France en de overwinning van Guido
Reybrouck die dag. De 0 was dus vrij vlug van
zijn palmares weggeveegd. Hubert kon winnen
als het moest. Hij was er trouwens al eens
dicht bij geweest op 28 juni in de Omloop van
het Houtland waar hij in de sprint geklopt werd
door Noël Van Tyghem. Iets wat Jempi
Monseré in 1970 ook overkwam in het
Kampioenschap van Vlaanderen. Maar toen
rook men een sterke geur van verbrand rubber
natuurlijk.
Ook in 1970 reed Hubert nog voor flandria-
Mars. De maand juli was blijkbaar zijn maand.
Op 22 juli won hij namelijk in Dentergem voor
Romain Furniere (op 10”) en Walter Planckaert
(op 1’35”). Op 2 september werd hij nog
tweede op 20 “ van Julien Van Lint in de Grote
Stadsprijs van Geraardsbergen en op 8
september werd hij tweede, geklopt in de sprint
door Etienne Sonck in Izegem. U ziet beste

lezer, er zat een gestage vooruitgang in de
prestaties van Hubert.
Wat is er dan misgegaan eind 1970? Het
contract van Hubert bij flandria werd niet
verlengd en Hubert moest op zoek naar een
nieuwe ploeg. Was men binnen flandria bang
voor de mogelijkheden van Hubert? Heeft de
Grootmeester Hubert over het hoofd gezien
voor zijn bruine garde? Hadden noch Roger
De Vlaeminck, Walter Godefroot, Frans
Verbeeck e.a. het vermogen de ontluikende
talenten van Hubert te ontdekken? Het zal
waarschijnlijk een van de vele wielermysteries
blijven. In elk geval Hubert kwam terecht bij het
zeer bescheiden Goldor. Hij werd ploegmaat
van Richard Bukacki, Frans Melckenbeeck,
Walter en Willy Planckaert, Bernard Van de
Kerckhove en Robert Van Lancker. Mogelijks
werd hij ook bierhandelaar, ik weet het niet.
Het was in elk geval zo dat veel renners van
Goldor ook het bier moesten verdelen.Was
Hubert in zijn wiek geschoten? Op zijn teen
getrapt? In zijn eer gekrenkt? Waarschijnlijk
wel. En dat kwam tot uiting in zijn uitslagen.
Hubert won dat jaar niet minder dan 3
wedstrijden. Eddy Merckx won er dat jaar
weliswaar 53 maar die is dan ook
Grootmeester, maar drie is evenveel als Willy
Van Neste, Daniel Vanryckeghem, Noël Van
Tyghem, Rini Wagtmans ……
Hubert begon er vroeg aan dat jaar. Op 3 mei
won hij de 4° rit van de Ronde van Spanje. Hij
reed het complete peloton op maar eventjes 9
minuten en 50” en zag zijn overwinning als een
dankbetuiging ten opzichte van zijn
overgebleven ploegmakkers, zijn nieuwe ploeg
en als revanche ten op zichte van Brik Schotte
en het flandria-team. Cyrille Guimard werd
tweede. Was hij te diep gegaan in zijn
krachtenarsenaal? Redeneerde hij dat er niets
meer in zat in de Vuelta? In elk geval wordt hij
nog vermeld in het ritverslag van de Vuelta van
12 mei. Waarschijnlijk gaf hij die avond op en
keerde hij terug naar België. Maar de vorm
was er want op 13 mei won hij in Assebroek.
Hij versloeg er Eric Raes en William Bilsland in
de sprint. Je moet het maar doen. Thuiskomen
van Spanje en direct een wedstrijd winnen. Op
12 september won hij in nog een koers in lijn in
Heule. Herman Vrijders en Daniel
Vanryckeghem strandden op 3 seconden. Op
8 augustus was hij in een andere koers in lijn
in Lede nog derde geworden na Willy
Planckaert en Daniel Vanryckeghem. Hubert
kon het jaar 1971 met een zoet smaak van
wraak ten opzichte van flandria afsluiten. Het
was zijn beste jaar tot nog toe geweest en, wat
hij niet wist, het beste moest nog komen.
In 1972 bleef Hubert bij Goldor dat als extra
sponsor IJsboerke had aangetrokken. Had hij
door de successen van 1971 extra getraind
tijdens de winter? Zich extra verzorgd? Enkel
Hubert zelf kan het ons zeggen. In elk geval
was hij tegen de traditie in zeer vroeg in
optimale vorm. Hij begon in de maand maart
met een 40° plaats in de Omloop het Volk en ’s
anderendaags had hij al een 10° plaats te
pakken in Kuurne-Brussel-Kuurne. De benen
voelden goed aan en Hubert wist het.
Vervolgens kwam zijn glorieperiode. Sommige
mensen dromen van ooit eens 5 minuten
wereldberoemd te zijn. Wel Hubert werd 5
dagen wereldberoemd. Het begon op 25 maart
en eindigde op 29 maart. Op 25 maart werd de
E3-prijs te Harelbeke verreden. Het
wedstrijdverhaal kan kort samengevat worden.
Na de Hoppeberg kwamen de volgende
renners voorop : Merckx, Godefroot, Verbeeck,
Van Tyghem, Dierickx, Rosiers, De Witte en
Van De Vijver. Eén duo reed er nog naar toe.
Hubert Hutsebaut met in het wiel Wilfried
David, de ploegmaat van Walter Godefroot.
Op het Vossenhol demarreert Walter
Godefroot weg. Misschien niet verstandig voor
zo een sterke spurter maar misschien voelde
Walter zich wel beresterk. Hubert ging in de
achtervolging samen met Eddy Merckx. Op 5
km van de aankomst kwamen ze bij Walter
Godefroot. Het drietal stevende op een sprint
af. Merckx begon op kop met Godefroot in het
wiel. Toen Eddy 100 m voor de aankomst naar
links keek, zag hij dat Godefroot zijn
krachtinspanning van op het Vossenhol had
moeten bekopen en het wiel had gelost. Eddy,
zeker van de overwinning zette zijn inspanning
niet door en werd daardoor op 5 meter van de
streep rechts voorbij gejumpt door Hubert. Uit
het wedstrijdverslag kan worden afgeleid dat
Hubert die dag gewoonweg de sterkste was en
dus een verdiende winnaar.

Vier dagen later was er dan de Elfstedenronde.
In de voorbeschouwingen in de kranten stond
er onder andere dat o.a. Godefroot het zich
niet kon permitteren nog eens geklopt te
worden door Hutsebaut of een van diens
soortgenoten. Soortgenoten? Hallo! Was
Hubert Hutsebaut een soort minderwaardige
renner misschien? Had hij geen recht de E3prijs
te winnen? Hij was toch de sterkste en
misschien wel de slimste geweest.
De wedstrijd kan als volgt samengevat worden.
Godefroot, Reybrouck, Verbeeck, David, De
Muynck, Van Olmen, Marcel Omloop, Roger
Jochmans, Willy Van Neste en Hubert
stevenen op de aankomststreep af. Op 700 m
van de streep is er een scherpe bocht naar
rechts. Een agent doet de renners twijfelen en
sommigen zetten voet aan grond. Enkel de
twee laatste van het groepje, Willy Van Neste
en Hubert zien de vergissing van de renners
en kiezen het juiste parcours. Hubert plaatst
een krachtige jump en wint voor Willy Van
Neste en de teruggekeerde Guido Reybrouck.
U kan zich, beste lezer, de taferelen aan de
aankomst voorstellen. Geroep en getier,
gevloek en gescheld. Maar …… elke renner
wordt geacht het parcours van de wedstrijd te
kennen. En het jaar ervoor in dezelfde
Elfstedenronde, was er iets gelijkaardigs
gebeurd. Toen reden er 4 renners voorop en
reed er één de verkeerde kant op. U raadt het
al, het was Hubert. Met recht kon hij nu
verkondigen dat een ezel zich nooit tweemaal
aan dezelfde steen stoot.
Vier dagen en 2 grote overwinningen voor
Hubert. Men zou denken dat zijn carrière nu
wel definitief gelanceerd zou zijn. Hubert was
nog maar 24 jaar oud. In de fleur van zijn leven
en zijn sportloopbaan. De sportdirecteurs
zouden nu toch wel zijn deur plat lopen om
hem in 1973 in de ploeg te krijgen. Helaas.
Wat is er gebeurd met Hubert? Hij reed nog
alle voorjaarskoersen. Hij startte ook nog in de
Vuelta, hij komt voor in de najaarskoersen.
Maar verder is er niks terug te vinden over een
ploeg voor 1973. Wat is er gebeurd Hubert?
Hebben ze het je niet vergeven dat je
tweemaal won. Er was toch niks af te dingen
op je overwinningen.
Was het misschien omdat je de “looks” niet
had en dat je, zoals ik ergens gelezen heb,
soms je benen niet schoor. En dan? Bernard
Hinault heeft het in elk geval opgemerkt en
heeft je gekopieerd om op die manier Paris-
Roubaix te winnen. Dus als zo een grote
kampioen dat mag, waarom jij niet? Of had je
je buik vol van het wereldje. Misschien was je
ondertussen wel getrouwd, ik weet het niet.
Was er een kindje in aantocht en moest er
voldoende brood op de plank komen. Kreeg je
een andere job aangeboden. Een die minder
fysieke inspanningen vergde. Alhoewel ik er
zeker van ben dat jij nooit een man was die om
een extra inspanning verlegen zat.
Of was je gewoon een groot kampioen die
afscheid nam op zijn hoogtepunt. Laat het ons
daar bij houden Hubert. En laat mij van jou een
voorbeeld maken voor de vele renners die nu
aan het begin van het seizoen staan en
denken dat ze de grote kampioenen of wouldbe
kampioenen niet kunnen verslaan. Laat hen
een Hutsebautje of Huberke doen. Laat ons
deze nieuwe term invoeren in het wielrennen
zodat de “mindere” renners iets hebben om
naar uit te kijken. Kortom, voor mij ben jij,
Hubert Hutsebaut, een kampioen. Weliswaar
met een kleine k want anders zou ik mijn
indeling die ik hier ergens anders op de blog
gezet heb verloochenen. Maar je bent een
naam in het wielrennen. Ere wie ere toekomt.
Hubert Hutsebaut je hebt je plaats in de
geschiedenisboeken van het wielrennen.
Inwoners van Lendelede dit verdient een
standbeeld.

Rondje Zuid Frankrijk
Na de Franse Alpen van 2 jaar geleden en Zwitserland/Oostenrijk vorig jaar, ging de vakantie
dit jaar richting de Pyreneeën. Aangezien de reisafstand van en naar Nederland te groot is om
dit in één dag te doen, werden twee tussenstops uitgezocht. Op de heenreis kwam ik in
Meyrueis terecht (noordzijde Mont Aigoual, 100 km NW van Montpellier) en op de terugreis ben
ik via de oostzijde van Frankrijk gereden en gestopt in Yenne (20 km NW van Chambéry).
Meyrueis
Meyrueis is een oud stadje dat aan de
noordzijde van de Mont Aigoual ligt. Meyrueis
wordt al vlak na het begin van de jaartelling
vermeld. Het vestingstadje was lange tijd de
meest noordelijk gelegen plaats van de
Languedoc. Tot de 19e eeuw had Meyrueis een
grote wolindustrie en stond bekend om de
productie van hoeden van vilt. Vlak voor en
tijdens WO 1 stortte deze industrie volledig in.
Tegelijkertijd kwam het toerisme opzetten,
mede door de opening van de grotten van
Dargilan in 1890. In de hoofdstraat van
Meyrueis zie je nog steeds veel hotels. In het
kader van de 100-Colstocht was ik in 2004 in
deze streek geweest en had mij toen al
voorgenomen een keer terug te keren.
De Jonte in Meyrueis
Gorges du Tarn en de la Jonte
De eerste dag probeer ik een „inrijdag‟ te
nemen, dus niet direct een zware beklimming.
Aangezien het zwaar bewolkt was, was een
rondritje door de Gorges een goed plan. Rustig
peddelend langs de rivier werden de kilometers
weggetrapt. Ik heb mij tot na de middag niet
laten verleiden om een afslag naar de
hoogvlakte te nemen. Dat zijn smalle, steile
weggetjes waarbij zo‟n 400 hm overbrugd moet
worden. Het mooiste stukje van de Gorges vind
ik het deel langs Ste.Enimie. Door de vlakke
etappe was ik vroeg in de middag bij Florac.
Met alleen de Col de Perjuret voor de boeg zou
ik vroeg bij het hotel zijn. Daarom werd vanaf
Florac een extra lusje over een aantal colletjes
gemaakt, waarbij ik op de route van de 100-
Cols terecht kwam.
Mont Aigoual
De belangrijkste berg in de buurt is de Mont
Aigoual. In 4 dagen tijd ben ik 3x naar de top
gereden. Dat was 1x vaker dan het oorspronkelijke
plan had voorzien. De zwaarste beklimming
is vanaf de zuidoost kant vanaf Le Rey. Ik
had niet goed op de kaart gekeken en was op
de tweede dag van Pont d‟Hérault over de
D986 naar de top gereden. Ik had echter de 2
km verderop gelegen D329
moeten hebben. Deze route is
11,5 km(!) korter en door een
tussencol moest je ca 80 extra
hoogtemeters overwinnen. De
zware versie heb ik op de
vierde dag alsnog genomen.
Deze dag kwam ik op de Col de
l‟Espinas een echtpaar tegen.
Zij waren fanatieke
collenjagers. Zij hadden al zo‟n
900 cols beklommen. Ik heb
ruim 700 buitenlandse
beklimmingen op de lijst staan,
maar het zijn niet allemaal cols.
Er zitten ook ca 50 Belgische
cotes tussen.
Ax-les-Thermes
Door allerlei routewijzigingen
had ik de eerste 4 dagen al 585
km gereden. Dat daggemiddelde moest in Ax
wel naar beneden. Ax-les-Thermes ligt in de
Pyreneeën, aan de weg naar Andorra. Ax staat
bekend om de warme bronnen en baden. Het
water heeft een geneeskrachtige werking. De
Tour de France doet ook vaak Ax of
nabijgelegen finishplaatsen aan. Vorig jaar lag
een finish op Ax-3-Domaines, dit jaar Plateau
de Beille. De Plateau de Beille had ik in 2003
reeds gereden en paste dit jaar niet goed
opnieuw in het schema. Ax-3-Domaines had ik

nog niet beklommen en kon de derde dag ook
afgevinkt worden. Opvallend is dat je dan over
een viaduct komt zonder een weg er onder. In
2002 zijn ze begonnen met een rondweg om Ax
dat het verkeer tussen Andorra en Tarascon
buitenom Ax moet leiden. De viaducten liggen
er en er is een groot gat in de bergwand
gemaakt, maar de weg is er (nog) nooit
gekomen. Op het informatiebord is de
einddatum van het project verwijderd.
Andorra
Hoog op het verlanglijstje stond de klim naar de
Port d‟Envalira, de col die net in Andorra ligt.
Vanuit Ax is dat een klim van 35 km.
Gedurende het laatste deel van de klim heb ik
weinig van de omgeving gezien; ik reed in de
wolken. Duidelijk is wel dat de benzine
goedkoop is in Andorra. Op de col staan 4
benzinestations naast elkaar. Op de grens bij
Pas de la Casa kun je bij de vele winkels
bepaalde goederen, zoals sigaretten, erg
goedkoop kopen. Gezien het dreigende weer
ben ik hier niet te lang blijven rondhangen.
Port de Pailhères
Vanaf de kust is de Port de Pailhères de eerste
(en enige) 2000m-col die je tegen komt op weg
naar Ax. Dit was de eerste 2000m-col die ik in
mijn carrière reed. In 1988 reden Henk en ik
met de Oad fietsvolgbus door de Pyreneeën en
kwamen deze col op de eerste dag tegen. Door
onervarenheid en jeugdig overmoed reed ik mij
toen volledig aan gort en moest een paar km
voor de top in de bus. In 2003 reed ik de col
nogmaals van dezelfde kant en werd de top wel
gehaald. Dit jaar werd de col van beide kanten
bedwongen. Ondertussen begin ik de col
redelijk te kennen en leverde de overtocht
relatief weinig problemen op.
Andere klimmers
Uiteraard kom je onderweg ook
andere fietsers tegen. Twee
nachten zat een groep van 30
Spanjaarden bij mij in het hotel.
Het betrof een georganiseerde
fietsvakantie van 5 dagen door
de Pyreneeën. De fietsers
werden gevolgd door 2 auto‟s en
2 busjes. Eén van de busjes was
volledig gevuld met
voedingswaren. Ik zag in één van
de auto‟s een fiets liggen met
een groot achtertandwiel. Mijn
schatting kwam uit op een 34‟er!
De volgende dag zag ik de fiets
uitgeladen worden. De fiets bleek
een triple te hebben. Deze renner
kon kleiner dan 1 op 1 trappen.
Niet alle Spanjaarden zijn dus
goede klimmers! Mijn Spaans is
niet zo erg best, dus ik had weinig contact met
deze groep. Ik heb één col, de Col de Marmare,
beklommen met een groepje Duitsers. Daar kon
ik tenminste mee praten. Al klimmend werd
informatie uitgewisseld. Het eerste stuk van hun
meerdaagse tocht gaf de nodige verwarring. Zij
waren gisteren gestart in Prades en waren over
de Col de Jau gekomen. Prades lag maar een
paar km van de plek waar wij op dat moment
reden. De Col de Jau ligt bijna 40 km verderop.
Aan de andere kant van de Jau blijkt echter nog
een plaats met dezelfde naam te liggen.
Langzaam maar zeker begonnen de voorste
het tempo op te voeren. Volgens hun
hoogtemeter waren zij bijna op de col. De
luchtdruk was echter veranderd waardoor zij de
verkeerde info kregen. Ik had de bordjes langs
de weg in de gaten gehouden. Toen de
kopmannen licht begonnen te kraken, kon ik
melden dat het nog 1 km tot de top was. Toen
moesten zij het tempo toch maar vast zien te
houden. Op de col kreeg ik een cola
aangeboden uit hun volgauto. Zelf namen zij
een pilsje (om 11:15 uur)! Zij gingen naar Ax
voor hun lunch, ik ging de andere kant op voor
de rest van mijn rit.
Het bos met de vele colletjes
De dag dat ik met de Duitsers reed was het
weer niet al te best. De bewolking hing op 900
tot 1300 meter, maar het was wel droog. Ik had
er voor gekozen om niet te ver van Ax weg te
rijden. Na de Col de Marmare had ik een aantal
cols rond Belcaire op het oog. Vanaf Comus
kon ik de Col du Boum op. Daar achter zaten
nog een aantal cols, maar de kaart gaf aan dat
het wegdek wel eens slecht kon zijn. Vlak voor
de Col de la Gargante hield het asfalt op, maar

het was nog redelijk goed te fietsen. Het was op
de col zo mistig dat ik mensen aan de andere
kant van de kruising hoorde praten, maar hen
niet kon zien. Twee km verder lag nog een col.
Deze kon ik ook nog wel meepakken. Het
wegdek werd wel steeds slechter. Op de Col de
Lancise kwam de keuze; doorrijden over
onbekend terrein of dezelfde weg terug. Ik heb
niet zo‟n groot probleem om met de racefiets af
en toe een zandweg te pakken, dus ik ging
voorwaarts. Het werd wel wat minder leuk toen
ik tussen de stenen door een afdaling in werd
gestuurd. Door de mist kon ik mij ook niet goed
oriënteren in het bos. Uiteindelijk kwam ik bij
Belcaire uit het bos waarbij ik nog een extra col
passeerde. Vanaf Belcaire werd weer koers
gezet richting Ax. Het weer was er niet naar om
er een lange dag van te maken. De
Spanjaarden zouden een rondrit maken over de
Pailhères, maar zijn niet verder dan 50 km
gekomen.
Spaanse enclave
De voorlaatste dag in Ax ging het over de
Puymorens waarna je langs de Spaanse grens
rijdt. Na de afdaling kom je bij een Spaanse
enclave in Frankrijk. Daar ben ik buiten om
heen gereden. Je komt door een
wintersportgebied. Bij Mont-Louis kun je aan de
grote vestingwerken wel zien dat je in het
grensgebied zit. Een zuidenwind blies mij snel
terug naar de voet van de Port de Pailhères. Na
een stop aan de voet, leverde de klim niet veel
problemen op.
Het centrum van Yenne
Yenne
Na 6 dagen fietsen vanuit Ax werd het eerste
deel van de thuisreis aanvaard. Als tussenstop
had ik Yenne uitgezocht. Yenne lag gunstig om
de Grand Colombier en de Mont du Chat te
gaan beklimmen. In Yenne kun je nog steeds
de oude binnenstad zien. Overal in het dorp
hangen informatiebordjes met wetenswaardigheden
van de betreffende plek. Yenne is een
mooi dorp om ‟s avonds door heen te
wandelen.
Grand Colombier en Mont du Chat
Ik had 3 fietsdagen vanuit Yenne gepland
waarbij deze cols centraal zouden staan. Een
belangrijk verschil met de voorgaande dagen
was het weer. Hoewel het de voorgaande
dagen soms best wel warm was, had ik van de
warmte weinig last gehad. Yenne bleek deze
dagen in het warmste deel van Frankrijk te
liggen. Ik heb ‟s nachts nog een bidon met
water leeg gedronken. De Grand Colombier zou
vanuit Talissieu beklommen worden. Deze zijde
wordt bepaald door 4 zeer steile km‟s vlak na
Virieu-le-Petit. Het stijgingspercentage kan hier
oplopen tot bijna 20%. Het voorwiel kwam soms
los van de weg, de snelheid liep terug tot 4,7
km/u. Eenmaal op de D120 heb je het ergste
gehad. De volgende dag kon ik in Yenne direct
beginnen aan de Mont du Chat. De laatste 7 km
gaat gemiddeld zo‟n 10%. De andere zijde is
nog iets zwaarder. In de klim werd ik
opgejaagd door twee Fransen. Eén van de
beiden dacht mij te kunnen achterhalen, maar
ik had een langere adem dan hem. Op het
laatste stuk verloor hij weer terrein. De derde
fietsdag is komen te vervallen. Op 13 juli leek
het in heel Europa te regenen. Ik ben toen maar
naar huis gereden. Volgens mij heb ik tot Goor
slechts 10 km droog wegdek
gehad.
Statistieken
In 12 fietsdagen heb ik 1523
km afgelegd (127 km per dag).
Vooral de eerste dagen
verliepen erg gemakkelijk.
Tijdens deze 12 dagen
passeerde ik 80 cols en bijna
30.000 hoogte-meters. Een
groot deel van de cols valt in de
categorie “meeneemcols”. Als
je de Mont Aigoual op rijdt, kom
je al gauw over 2 tot 4 van die
cols. De hoogste col was de
Port d‟Envalira (2408m).
Gerrit Luggenhorst

Meerdaagse 2011 weer erg mooi en gezellig
De meerdaagse van dit jaar viel op door een nogal matige bezetting. Zal het een samenloop van
omstandigheden zijn? Ondanks dat men tevoren best wel geïnterreseerd is, reist men toch niet
af naar Niedersfeld. In totaal waren we met ons twaalven. Twee “nieuwelingen” waren erbij, nl.
Egbert en Saskia van den Brink uit Dijkerhoek. Egbert met de ATB en Saskia is een verwoed
wandelaarster. De bezetting was dus als volgt: Zes op de weg; vijf in de modder en één
wandelaarster.
Op donderdagavond klokslag 6 uur werd ik
thuis opgepikt door Bert Flierman. Exact op
tijd. Het lijkt de -NS op z‟n best- wel!
Halverwege, in de buurt van Munster ons
traditionele (meegenomen) kopje koffie
opgedronken. Ondertussen konden we goed
zien hoe hard er door sommige autofanaten op
de Autobahn gereden wordt. Snelheden tegen
de 200 kmh zijn geen uitzondering. Zo snel
reden wij dus niet en we kwamen veilig en op
tijd in Niedersfeld aan. We waren niet de
eersten. Egbert en Saskia van den Brink en
Herman, Jan en Reind waren al aanwezig. In
de loop van de avond kwam de rest
binnendruppelen. Na Hans kwam er
nog een viertal binnen en dat mag
best vermeld worden. Ik begon hem
al te knijpen. Hans is de week
tevoren op de Holterberg
gesignaleerd en nu vroegtijdig in
Sauerland. Mijn conditie, als gevolg
van een bijna fietsloos wegseizoen, is
niet in orde, dus de onderlinge
krachtsverhouding wordt dan vanzelf
al kleiner.
Na een gezellig avondje. een goede
nachtrust en een stevig ontbijt
scheiden de wegen van de ATBers
en de Racers zich. De verhouding is
dit jaar 5 : 6 : 1 Dat wil zeggen Vijf ATBers, zes
wegfietsers en 1 wandelaarster. Saskia
verkent dit jaar Winterberg en omgeving te
voet, en Egbert versterkt de ATB-ploeg waar
de rest van onze dames nl. Annemarieke en
Cristel zich in bevinden. Jan en Bert V.
completeren de drekkloetenploeg. Ikzelf hoor
net als andere jaren bij de wegploeg. Mijn
lotgenoten zijn Bert F.,Hans, Gerrit
(LOH),Reind en Herman (de snelste afdaler).
We wensen elkaar die dag veel plezier en
iedere ploeg gaat zijn eigen weg. Het weer is
prima en de etappe tot de eerste koffiestop
verloopt goed. Het is wel even wennen, -
heuveltje op, heuveltje af- maar al snel krijgen
we smaak te pakken. Dit jaar rijden we, voor
het eerst sinds lange tijd, zonder “onze Dinie”
Arfman en dat is wel even wennen! Zij had in
dat weekend wad anders te doen. Kuieren in
de Waddenzee is een andere sport dan fietsen
in de heuvels! Ook Jan Scheperman verkoos
een verblijf in Holten boven het vertoeven in
Niedersfeld. Een verjaardagsfeestje, door
hemzelf gegeven, was de oorzaak. (nog
gefeliciteerd Jan). Dus wij toerden daar rond
zonder enige vorm van begeleiding Met een
rugzak op fietsen is af en toe toch wel zweten!
Bij de eerste koffiestop gingen we, omdat het
mooi weer was buiten zitten. Na en kwartier
wachten hebben we ons maar eens gemeld
anders hadden we nu nog gezeten. Maar na al
dat wachten smaakte de Hühnesoepe toch wel
lekker.
Tot de volgende (koffie)stop volgden de
klimmetjes en afdalingen zich in vlot tempo
op.Wat kenmerkend van zo‟n weekend is, is
dat gezelligheid, boven op elkaar wachten en
sportiviteit in elkaar verweven zijn. Daarom is
het eigenlijk jammer dat er niet meer WVHers
naar het Sauerland gaan. Het is een
fantastische omgeving om te fietsen. De
meeste wegen zijn heel rustig en de route is
voor iedereen goed te doen. Onze tweede stop
die dag was in Ederbringhausen. Helaas was
de bakkerij annex koffiebar op vrijdag gesloten.
Maar dankzij het mooie weer hebben daar op
het terras onze eigen proviand maar
opgegeten. Het laatste gedeelte voerde ons
met een omweg naar Medebach, waar in het
centrum langzaamaan de beklimming van de
Schlossberg, naar Kustelberg, begint. Een
traject van zeven kilometer waarvan de laatste
twee echt klimmen is. Die beklimming werd
gewonnen door Gerrit(LOH) Tweede op enige

afstand werd Bert. Het brons was voor Reind
en Herman was the best of the rest. Hans en ik
reden op gepaste afstand. Wij hadden het
langst van de klim genoten! Vorig jaar telde ik
de stoepranden tijdens het klimmen. Dit
moesten de bermpaaltjes er aan geloven.
Vijfenveertig in totaal. Dat is makkelijker dan
vorig jaar. Toen heb ik ongeveer 2000 bandjes
geteld..Eenmaal boven smaakt de traditionele
yoghurt wel erg lekker! Vanaf de top van de
Schlossberg is alleen maar afdalen naar
Niedersfeld. Voor de vrijdag zat het fietsen er
op.
„s Avonds na het eten en de sterke verhalen
met een groep naar Willingen om te zwemmen
en de sauna bezichtigen. Goed voor de
spieren en het moraal.
Op de zaterdag heb ik niet gefietst omdat m‟n
knie een beetje ging opspelen. Een beetje
teveel belast? Misschien. Ik volg de raad van
mijn fysio op en neem het zekere voor het
onzekere met een dag rust en toer met de
bolide van Hans de groep achterna. Onderweg
in Wiemeringhausen pikken we Joop
Bruggeman op die daar in een hotel resideert.
We hebben dus een nieuwe kopman d.w.z.
Joop moet boven wat langer wachten op de
rest. Toch vindt hij dat geen probleem en
geniet van de tocht. Onderweg pakken we de
voor ons aansprekende helling Am Dornberg in
het plaatsje Andreasberg. Het is niet lang maar
verrekte steil. Ongeveer 20%. Op tijd voor
zorgen dat het goede verzet op staat anders
val je van de fiets.
Na twee uur fietsen komen we in suizende
vaart Meschede binnen en wacht de koffie in
het bij ons bekende Gasthof. Joop heeft hier
afscheid van ons genomen en is weer terug
gefietst naar Wiemeringhausen om zich weer
bij Beja te melden. Wij vervolgen onze
koniginnerit langs de Möhnesee richting
Fredenburg waar we in een Conditorei koffie
met gebak nuttigen. Was dit tot en met vorig
jaar nog een zaak die geleid werd door een
dame op leeftijd met enorm veel stress, dit jaar
werden we geholpen door een dame die
relaxed ons te woord stond. Een verschil van
dag en nacht. Na deze stop zat iedereen weer
relaxed op de fiets en ging het richting het
Sorpetal. Voorbij Holthausen stond een
afzethek op de weg dat de weg bij Rehsiepen
is afgesloten. Op goed geluk zijn we toch
doorgereden. De werkzaamheden waren al zo
ver gevorderd dat de weg toch open was. Men
had waarschijnlijk de hekken vergeten weg te
halen. Zo konden onze fietsers ongestoord aan
de beklimming naar Altastenberg beginnen.
Boven in Altastenberg lekker in het zonnetje
gezeten. Andere jaren woei er een koude wind,
dit jaar een zwoel briesje. In één woord:
Prachtig weer. Ook nu weer een lange
afdaling, via Winterberg, naar Niedersfeld.
Onderweg nog enig oponthoud gehad
vanwege een zwaar ongeval van een
personenauto met een motorrijder. Ik heb de
auto gekeerd en ben via Winterberg en
Elkeringhausen naar Niederfeld gereden. De
fietsers zijn afgestapt en via een bospaadje
voorbij de plaats van het ongeval gelopen. Zo
kwamen wij wat aan de late kant aan bij het
hotel. ‟s Avonds hebben we, na bezoek aan
het zwembad, tot één uur buiten gezeten.
Toen kwam Rosenstengel ons vriendelijk
verzoeken om naar binnen te gaan want voor
hem was het morgen weer vroeg dag (5.30
uur!)
De zondag begon bewolkt maar het bleef
gelukkig droog. Ik had er weer zin in dus:
fietsen! De temperatuur was prima, ongeveer
21 graden. Weinig wind, dus uitstekend
fietsweer. Het is een tocht met en lengte van
65 km, dus dan zijn we op tijd terug in het
hotel. Onderweg moet de Schlossberg wel
weer beklommen worden. Dat is de finale van
de meerdaagse. De beklimming vindt van de
andere kant plaats dan op vrijdag. Vanaf
Oberschledorn gaan we linksaf richting
Winterberg en zo komen we in Kustelberg uit.
Vooral het stuk net voorbij Wissinghausen is
het steilst. Zaterdag heb ik rust gehad en heb
daarom nu goeie benen. Ik kom na Gerrit en
Bert boven (brons) en voel me niet leeg. De
afdaling via Grönebach naar Niedersfeld gaat
prima. Nog steeds goeie benen. Af en toe een
spatje regen (Schepermanweer) deert ons niet.
Het einde van de meerdaagse is in zicht. We
hebben ontzettend genoten. Ideaal weer, geen
lekke banden of zo.
Na het (vroege) avondeten de auto‟s ingeladen
en richting Niederlande. Op dat moment begon
het te regenen. Een perfecte timing, zo leek
het. We hebben, wat het weer betreft, enorm
getroffen. De Meerdaagse 2011 gaat in de
boeken als een topper! Voor elke WVH-er een
aanrader. Om half acht heeft Bert me weer bij
huis afgezet en toen was voor mij de
meerdaagse echt voorbij. Het nagenieten dat
blijft. Dit pakken ze ons niet meer af.
Alle Meerdaagsegangers van dit jaar:
Hartstikke bedankt voor de gezelligheid en pret
die we hebben gehad en tot volgend jaar!
Ook WVH-ers die nog twijfelen om eens mee
te gaan, informeer eens bij
REIND-HERMAN-JAN-HANS-BERT-GERRIT-
BERT-ANEMARIEKE-CHRISTEL-EGBERT-
SASKIA-HENK. Henk Markvoort

‘Vans’
De echte wielerfans vormen een bijzonder slag mensen dat deze aardkloot bevolkt. Iedereen
die professioneel actief is in het metier en vanuit de sport naar buiten kan kijken, weet precies
welke mensen ik bedoel. Ik kan diverse categorieën fans onderscheiden.
Door Theo de Rooij
Zo zijn er de supporters die al sinds jaar en
dag anoniem langs de diverse parcoursen
staan. Sommigen beperken zich tot een
bepaald land, anderen reizen met het circus
mee. Een van deze fans stond in het peloton
bekend als ‘Het Beest’. Vooral in de Belgische
koersen maar ook tijdens de Tour stond deze
opvallende, fors geschapen blondine van
middelbare leeftijd vaak op een plek
geposteerd waar je haar niet kon missen. In
haar volle glorie stond zij daar op haar manier
te pronken. Ik heb nooit iemand rond het
peloton getroffen die iets meer kon vertellen
over haar achtergrond.
Ook is er ooit een pro-actievere Franse dame
geweest die zich in Frankrijk ophield in de
buurt van de ravitailleringen en rond de
ploeghotels. Ze had zelfs een bijnaam: La
Nantaise. Naar verluid verleende zij gratis en
voor niets ‘servicebeurten’ aan
ploegbegeleiders in maisvelden en
hotelkamers. Zij zou een boekje hebben
bijgehouden waarin zij al haar veroveringen
noteerde. Tijdens mijn laatste jaar ‘in het
peloton’ wees een collega haar aan, ik had
haar nog nooit gezien. Volgens mij had ze een
stagiaire bij zich..
Anderen dossen zich uit als duivels of engelen,
rennen voorzien van een drietand met de
renners mee, dansen op een bestelbusje. Of
fladderen verkleed als kip tijdens een
bergetappe even naast hun favoriete renner.
Deze praktijken worden gekopieerd door
bijvoorbeeld in het oranje geklede Baskische
nationalisten die bergop soms wel honderden
meters schreeuwend met de renner proberen
mee te rennen en in de huiskamers hun
‘moment of glory’ proberen te scoren. Dit is het
meest irritante slag fans, je hoopt steeds weer
dat er eens eentje op zijn platte bek valt,
zonder gevolgen voor de koers.
De echte diehards zijn de mannen die
etappekoers na etappekoers met hun tot
simpele campers verbouwde busjes langs het
parcours te vinden zijn. Mannen als de gezette
Fransman Yves en de oude Belg Lucien. Yves
was een lijvige zestiger, bouwvakker en al zijn
spaargeld stak hij in zijn hobby: de Raboploeg
volgen door Europa. Vriendelijk, behulpzaam
en nooit opdringerig. Yves was ooit supporter
van Frans Maassen en toen Frans stopte werd
hij fan van de ploegen van Jan Raas. En dus in
1996 automatisch van de Raboploeg. Als Yves
de nacht voor de Ronde van Piemonte zijn
oude afgetrapte busje bij het hotel in het
centrum van Turijn naast de voertuigen van de
ploeg parkeerde, dan kon je er zeker van zijn
dat geen enkele Italiaan ook maar in de buurt
van het wagenpark kwam. De zware
klauwhamer lag altijd binnen handbereik. In de
bergetappes stond hij op vaste plaatsen om de
Raborenners flesjes water aan te reiken.
Tegenwoordig is hij nog steeds Rabofan en
rijdt trots als een pauw rond een in volledig in
de Rabokleuren gespoten, opgeknapt busje.
Zijn busje op kleur brengen was van de laatste
dingen die ik bij de Raboploeg voor hem heb
kunnen regelen.
Lucien was een kwieke tachtiger die zijn hand
er niet omheen draaide om in één dag dwars
door Frankrijk te rijden. Ooit was hij fan van
Claude Criquelion en zijn verschoten spandoek
draagt nog steeds de sporen van de oude
slogan. ‘Allez Criquelion’ is verbasterd naar
‘Allez Criqui? les lions, les Belges’. Bij leven en
welzijn zal ook deze krasse grijsaard dit jaar
weer langs de Tourparcoursen te bewonderen
zijn.
Een zeer bijzonder slag fans zijn de
podiumstalkers. Zij hebben als ambitie om met
de winnaar van de koers in beeld te komen

tijdens de TV interviews en om op de foto te
komen tijdens de huldiging. De toegang tot de
finishzone wordt doorgaans streng
gereglementeerd en gecontroleerd.
Desondanks slagen zij er in sommige gevallen
al decennialang in om zich keer op keer in
beeld te wurmen. Het lijkt erop dat zijn op den
duur deel zijn gaan uitmaken van de inventaris
In België zijn er twee mannen die er alle
Belgische koersen in slagen in beeld te komen,
zonder dat zij ook maar enige rol rond de koers
vervullen. Ik heb mijzelf dan ook vaak
afgevraagd wat die mannen bezielt en waar zij
vandaan zouden kunnen komen. Enkele jaren
geleden zocht ik als Rabomanager het
Continental Team op tijdens een winter
trainingsstage in een sporthotel in de
Belgische grensstreek. Liep ik daar de twee
bewuste mannen zomaar tegen het lijf! Het
bleken de uitbaters van het sporthotel te zijn.
Onlangs kreeg ik een heel aardig boekje in
mijn handen gedrukt over de eerste Tourstart
ooit in Nederland: Amsterdam 1954. Wout
Wagtmans won de eerste etappe Amsterdam-
Brasschaat. Er was een mooie foto in het
boekje geplaatst van de winnaar Wagtmans,
omringd door diverse celebrities en een jonge
man die ik tot mijn verbazing herkende als de
Belg Alphonse Boon. Zwarte, strak naar achter
gekamde haren, laag ingeplante, breed
uitstaande oren, massief voorhoofd.
Onmiskenbaar Boontje, zijn bijnaam. Tijdens
mijn actieve wielercarrière, deels in Belgische
dienst, had ik de man met een ietwat
aristocratische uitstraling eens aangesproken.
ikfietsvriendelijk.nl
Hij bleek eigenaar te zijn van een aantal
Mercedesgarages in het Brusselse en had ooit
besloten dat er op zijn manier voor hem een
hoofdrol zou zijn weggelegd in het wielrennen.
Overal stond hij gesoigneerd aan de finish en
hij ontbrak op vrijwel geen foto; vanaf begin
jaren ’50 zo bleek nu. Alphonse zal ergens in
de jaren ‘90 overleden zijn, een beetje
wielerfoto archivaris kan zijn sterfdatum
uitvogelen.
De laatste figuur die ik wil noemen is ‘Marc
Visboer’ uit Diksmuide. Een olijke, wat
onzekere, over zijn sappige Vlaamse woorden
struikelende Belg. Ook hij wilde toetreden tot
het rijk der onsterfelijke finishfotogeniën en hij
was goed! Tientallen jaren lang kon je zijn
verbaasde gezicht op winnaarsfoto’s vinden,
de laatste tijd minder. Vorig jaar deed ik in
Goes mee met de Pre Ride for the Roses. Tot
mijn verbazing bespeurde ik Marc tussen de
vele aanwezige toeschouwers en sprak hem
aan. Hij werd emotioneel omdat ik hem
herkende. Onmiddellijk werd ik voorgesteld
aan zijn vrouw en twee kleindochters van
tussen de vijf en tien jaar oud. Ze gingen een
dagje uit met de kleinkinderen en hadden
besloten om de Ride bij te wonen. Met veel
plezier liet ik de hakkelende, Vlaamse
woordenstroom over mij heen komen en dronk
een frisdrankje met Marc en zijn familie.
Mensen als Marc en Yves met zijn busje
maken deel uit van de wielerfamilie, zijn ván
het wielrennen. Daarom noem ik ze ook ‘vans’.
Theo de Rooij, juni/juli 2011
Dit jaar is tijdens Limburgs Mooiste de Stichting Ik Fiets Vriendelijk van start gegaan. Een prachtig
initiatief om het imago van de wielersport te verbeteren.
Je ziet regelmatig dat een kleine groep fietsers verkeersregels en fatsoensnormen aan haar laars
lapt. Met het vervelende gevolg dat de hele recreatieve fietssport daarop wordt afgerekend.
Stichting Ik Fiets Vriendelijk wil daar iets aan doen. Zij heeft een symbool van de vriendelijke fietser
op de markt gebracht. Met twee groene ventieldopjes laat je zien dat jij je wel aan de regels wilt
houden. Dat je oog hebt voor de andere weggebruikers, voor de omgeving en het milieu.
Wij bevelen deze actie van harte aan.
Ga naar www.ikfietsvriendelijk.nl en word lid. Met de aanschaf van de groene ventieldopjes steun
je dit initiatief, want de hele opbrengst gaat in de campagne-pot. Kortom, met twee groene
ventieldopjes laat je zien dat je een vriendelijke fietser bent.

Quatre-vingts ans is ook 80 jaar,
maar … het klinkt zoveel vriendelijker. Toon Hermans heeft ons er, jaren geleden, al op attent
gemaakt dat de Franse taal zoveel charmanter is dan de onze. Hij zei: een oeuf klinkt veel
lieflijker dan een ei en de Franse hennen zijn wel bevoorrecht, want een oeuf legt wel even
gemakkelijker dan ons harde ei.
De vier maal twintig geeft ook de levensfase
weer die we allemaal eens zullen doorlopen.
De eerste twintig jaren leerde ik met vallen en
opstaan zelfstandig te worden. Ik wisselde van
tanden, van school, van sportvereniging en
van vriendinnen, maar toen moest ik toch na
twintig jaar van experimenteren op eigen
benen staan.
De tweede periode was een tijd van studie en
van - toen nog – militaire dienst. Daarna
begon ik als jonge leraar, jonge vader en
reserve-luitenant te bouwen aan mijn
toekomst. In Leiden, Oegstgeest en
Wassenaar werden de fundamenten gelegd en
het gebouw kreeg meer gestalte.
De derde periode van twintig jaar begon met
grote veranderingen. Als rector van een
scholengemeenschap, als vader van twee
stadse schoffies, als echtgenoot van een
lerares Spaans en als reservekapitein vertrok
ik met mijn gezin naar Holten. De scholen
eisten onze aandacht op. We werden
geconfronteerd met schoolgrenzen voor de
kinderen, een woord dat wij niet kenden,
kortom, het was een zoeken en tasten. De
WVH was nog in geen velden of wegen te
bekennen. Een zware baan en niet sporten
bleken geen goede combinatie te zijn. In 1985
ontmoette ik de toenmalige voorzitter van de
WVH en hij heeft mij als 34 ste lid ingeschreven
en … uitgeschreven. Mijn eerste tocht met de
WVH startte in Haaksbergen. Ik zat bij Jan
Scheperman in de auto en de tweede auto trok
de kleine fietskar. Af en toe gingen we kop
over kop en passeerden we luid roepend
andere groepen. Toen we terugkwamen bij de
fietskar greep een van de leden zich vast en
moest van pure ellende overgeven. Diezelfde
avond heb ik de voorzitter gebeld en me
afgemeld als lid van deze WVH. Dit incident is
onderwerp geweest van de eerstvolgende
ledenvergadering en daarna heeft diezelfde
voorzitter mij weer ingeschreven als lid.
Nooit heb ik overwogen om mijn lidmaatschap
om welke reden dan ook te beëindigen. Ik
mocht veel vriendschap en warmte
ondervinden en daarvoor mijn dank, maar als
je tachtig jaar wordt, mag je echt wel bedanken
voor een mooie fase in je leven.
Ik wens de WVH, maar bovenal de leden van
de WVH alle goeds.
Piet Bakker
PS: Ik wist niet dat het zo moeilijk is om tachtig
te worden!

Zoek de 11 verschillen
Een man loopt op een mooie dag over het weiland, te genieten van de rust en de verse geuren van het
landschap, ziet ie plots in de verte een meisje van 6 jaar met moeite een koe voort trekken. Eenmaal dichterbij
gekomen zegt ie: ''Dat is een grote koe voor z?n klein meisje, waar ga je met die koe naar toe?'', vraagt de man.
''Nou'', zegt het meisje, ''ik breng haar naar de stier zo dat ze gedekt kan worden.'' Een beetje verbouwereerd
zegt de man: ''hoort je vader dat niet te doen?'' ''Nee'', zegt het meisje, ''dat moet de stier doen!''
Het knechtje van de boer gaat het land op en kijkt naar een koe. Hij denkt bij zichzelf: ''Die koe kijkt scheel.'' De
boer komt eraan en zegt: ''Verrek die koe kijkt echt scheel.'' Ze bellen de dierenarts die ogenblikkelijk komt. De
dierenarts haalt uit zijn tas een PVC buis en stopt het in de kont van de koe. Dierenarts tegen de boer: ''Kijk jij
even of hij weer goed kijkt.'' ''Ok,'' zegt de boer. De dieren arts blaast zo hard hij kon in de PVC buis. ''Ja,'' zegt
de boer, ''de ogen staan weer recht.'' De volgende ochtend gaat het knechtje weer het land op en ziet dezelfde
koe weer scheel kijken. De boer komt naar buiten met een PVC buis. Ze proberen het nou samen. Het knechtje
begint te blazen en de boer kijkt weer. ''Het lukt niet,'' zegt de boer, ''laat mij maar even blazen!'' Opeens haalt
de boer de PVC buis uit de kont van de koe. Zegt het knechtje verontwaardigd: ''Waarom haal je die buis uit
haar kont.'' Zegt de boer: ''Je denkt toch niet dat ik aan dat stukje PVC ga blazen waar jij aan heb gezeten. Ik
draai hem om.''

Dag Datum Plaats
Veldritkalender WvH seizoen 2011/2012
ELKE ZONDAG OM 9.00 UUR VERTREKT ER EEN CLUBRIT VANAF DE SPORTHAL, TENZIJ ER
EEN CLUBAKTIVITEIT OF TOCHT NABIJ GEPLAND STAAT (ZIE OVERZICHT) op
woensdagochtend vertrekt er ook een groep om 9.00 vanaf de sporthal op de ATB
Vertrek vanaf
Lokale
Start tijd Sporthal Lengte Opmerking
auto fiets
zo 2 oktober 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 9 oktober 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 9 oktober 11 Haaksbergen 9.00 8,15 35-45-55
za 15 oktober 11 Rijssen 9.00 8.30 8.15 25, 45
zo 16 oktober 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 23 oktober 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 23 oktober 11 Denekamp 9.00 8.15 35-50
za 29 oktober 11 Epe 9.00 8,00 25-45-60
zo 30 oktober 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 6 november 11 Gorssel 9.00 8.30 8.15 35, 45
za 12 november 11 Nijverdal (9.00) 8.45 35, 55 oppikken bij Holten
zo 13 november 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 20 november 10 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 27november 11 Nijverdal 9.00 Rotary tocht 30, 50, 85 Camping Noetselerberg
zo 27 november 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 4 december 11 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 4 december 11 Nutter (Vasse) 9.00 8.15 30-45
zo 11 december 11 Holten 9.00 Voorrijden Beemd&Berg tour vertrek bij Sporthal
zo 18 december 11 Markelo 9.00 8.30 8.15 30, 45
za 31 december 11 Holten 14.00 Oliebollentocht vertrek bij Sporthal
za 7 januari 12 Holten zie Organisatie Beemd&Berg tocht
zo 8 januari 12 Holten draaiboek Organisatie Beemd&Berg tocht
zo 15 januari 12 Borculo 9.00 8.15 35-50
zo 15 januari 12 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
za 21 januari 12 Apeldoorn 9.00 8.30 30, 50
zo 22 januari 12 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 29 januari 12 Nieuw Heeten 9.00 8.30 8.15 35-50
zo 29 januari 12 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
za 4 februari 12 Nijverdal (9.00) 8.45 35, 55 oppikken bij Holten
zo 5 februari 12 Losser 9.00 8.15 45, 60 via kasteel Bentheim
zo 12 februari 12 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 19 februari 12 clubrit vanaf Sporthal om 9.00 uur ca. 50
zo 26 februari 12 Holten 9.00 Potrit, afsluiting ATB seizoen vertrek bij Sporthal

alles voor fietsen,
schaatsen en skeeleren
Dealer van
American Eagle
Basso
Batavus
Brompton
Cannondale
Colnago
Concorde
Gazelle
Multicycle
Idworx
Principia
Ridley
Stevens
Trek
Wilier
Viking
Raps
Finn
Bont
Zandstra
Campagnolo
Shimano
Sram
Oldenzaalsestraat 340
7523 AJ Enschede
tel 053 - 4358219
fax 053 - 4340001
www.tentusscher.nl
Fietsenwinkel Ten Tusscher

Het idee is dat dromen
een kans krijgen.
Rabobank is de bank van de Nederlandse sport. We brengen sporters en supporters bij elkaar. We maken
succes mogelijk door de top en het talent structureel te ondersteunen. En natuurlijk zijn we fanatiek
aanhanger van de recreatieve en de jeugdsport bij u in de buurt. Zo helpen we talent om te scoren en
om hun dromen te verwezenlijken. Want succes begint bij de start. Dat is het idee.
Volg onze Rabo sporters op Rabosport.nl
Rabobank West Twente
sponsor van Wielervereniging Holten
Rabobank. Een bank met ideeën.