De Grootste Zondaar Ooit

aarmoederhals, die tijdens elke zwangerschap goed samengetrokken is,
ging nu steeds wijder openstaan. De wonderlijke nieuwkomer vocht alsof
zijn leven ervan afhing en de uitdrijvingsfase verliep uitputtend. De
ontsluiting zou wel liefst tien uur in beslag nemen. Uiteindelijk kwam het
hoofdje als eerste tevoorschijn en zijn opengesperde oogjes namen de
wereld kritisch in beschouwing. Jean en Jacques wisten niet wat ze zagen
en keken elkaar lachend aan. De schouders waren nu aan de beurt, waarna
de rest van het lichaampje probleemloos naar buiten gleed.
‘Michel!’ verwelkomde de moeder het natte hoopje vol trots. Jean pakte
voorzichtig het ietwat bloederige kindje op, dat nog aan de navelstreng
vastzat, en legde het op de buik van de moeder neer. De jongen was met
de helm op geboren. * Michel de Nostredame kwam precies op het
middaguur op veertien december in het jaar 1503 tevoorschijn, met op de
achtergrond het luidruchtige klokkengelui van de kerk van Saint Rémy.
Zijn ouders waren dolblij met hun eerste kind, dat als katholiek een veilige
toekomst tegemoet zou gaan. Jacques en Reynière stamden allebei uit een
oud joods geslacht, maar enkele jaren daarvoor werden alle joden op
straffe van de dood verplicht zich te bekeren tot het katholicisme. Op tafel
brandde echter nog steeds de Chanoeka-kandelaar, kenmerkend voor het
joodse lichtfeest, dat die maand gevierd werd. Bij dergelijke feesten werd
de traditie heimelijk in ere gehouden en Jacques las dan altijd uit de
Talmoed voor. Ditmaal richtte hij zich plechtig tot hun pasgeboren zoon
en vertelde te midden van de hele familie dat de Talmoed over het wonder
van Chanoeka spreekt. Michel lag in doeken gewikkeld en hoorde slechts
de vaderlijke klanken.
Toen de kleine in de navolgende jaren kruipend en later lopend de wereld
ontdekte, bleek dat hij een zeer nieuwsgierig ventje was. Hij wilde
werkelijk alles in huis onderzoeken dat maar los of vast zat en elk
voorwerp werd aandachtig op waarde geschat. Geestdriftig stortte hij zich
ook op bezoekers en zat soms van achteren in hun haren te wroeten. Al
snel verlegde hij zijn grenzen buitenshuis, waar hij zijn leeftijdsgenootjes
links liet liggen. Zij speelden volgens hem nutteloos in de rondte. Eenmaal
bluste hij midden in de winter het brandende haardvuur met water en zat
dan gefascineerd naar de stoomwolken te kijken. Bij zijn eerste bezoek aan
de markt kwam zijn gave tot voorzien aan het licht. De familie wandelde
die dag langs de kraampjes met uitgestalde waren. Michel hield zich door
zijn beperkte lengte alleen bezig met wat zich onder de houten stallen
afspeelde: visresten, rottend fruit, afvalbloed, kapotte jute zakken, hier en
daar een knagende rat en talloze schuifelende voeten. Dit onder
nauwlettende blik van zijn moeder. De familie De Nostredame bleef bij
een kraam met glaswerk stilstaan en wilde er iets moois voor de
feestdagen aanschaffen. In de vorige eeuw kwamen drinkglazen alleen bij
de sociale elite voor, maar tegenwoordig werd glas massaler
geproduceerd, waardoor het betaalbaar werd. De gewiekste marktkoopman
* met vlies om het hoofdje: helderziende kinderen
4