Klik hier om deze publicatie te downloaden (pdf-document).
Klik hier om deze publicatie te downloaden (pdf-document).
Klik hier om deze publicatie te downloaden (pdf-document).
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
24<br />
Herkenrode, oude abdijsi<strong>te</strong><br />
opnieuw in bloei<br />
In 1998 kocht het Vlaamse<br />
Gewest het d<strong>om</strong>ein Herkenrode<br />
aan. Sindsdien is er hard gewerkt<br />
aan het hers<strong>te</strong>l van <strong>deze</strong> prachtige<br />
abdijsi<strong>te</strong>. Terwijl het ANB zich<br />
ontfermt over de gronden en het<br />
natuurhers<strong>te</strong>l, zijn de gebouwen in<br />
erfpacht van Erfgoed Vlaanderen<br />
vzw. “Zowel met het hers<strong>te</strong>l van<br />
het landschap als de restauratie<br />
van de gebouwen willen we <strong>te</strong>rug<br />
naar het Herkenrode van de zeventiende<br />
eeuw. Toen was <strong>deze</strong> si<strong>te</strong><br />
het kloppend hart van de regio”,<br />
ver<strong>te</strong>lt Jan Wellekens van het ANB.<br />
Hers<strong>te</strong>l van erfgoed én natuur<br />
“De abdij van Herkenrode heeft een boeiende<br />
geschiedenis. De adellijke dames die de<br />
abdij eeuwenlang bestuurden, hebben hun<br />
s<strong>te</strong>mpel op de regio gedrukt. De abdijkerk,<br />
de kloos<strong>te</strong>rgang en een groot deel van de<br />
oorspronkelijke kloos<strong>te</strong>rgebouwen werden<br />
eeuwen al verwoest door brand en afbraak.<br />
Maar er bleven nog heel wat gebouwen<br />
gespaard. Hoeves, stallingen, schuren en<br />
wa<strong>te</strong>rmolens worden nu gerestaureerd, de<br />
werken zijn in de laats<strong>te</strong> fase. Spraakmakend<br />
is de immense Tiendenschuur - de<br />
tweede groots<strong>te</strong> van Vlaanderen. Erfgoed<br />
Vlaanderen laat de restauratiewerken op<br />
Herkenrode uitvoeren met financiële s<strong>te</strong>un<br />
van de Vlaamse overheid, de provincie Limburg<br />
, de stad Hasselt en het mecenaat Herkenrode.”<br />
Ook het landschap rond de abdijsi<strong>te</strong> werd<br />
hers<strong>te</strong>ld naar zeventiende-eeuws model.<br />
“De populierenrijen hebben we gekapt <strong>om</strong><br />
het landschap opnieuw open <strong>te</strong> maken, zoals<br />
het vroeger was. Vogels voelen zich veiliger<br />
in zo’n open landschap. Wel zorgden<br />
we voor een afwisseling tussen laag gras<br />
en brede stroken met ruig<strong>te</strong>s. Die stukken<br />
met hoger gras bieden nestbescherming<br />
en lokken soor<strong>te</strong>n als torenvalk en kerkuil,<br />
die zich opnieuw <strong>te</strong> goed kunnen doen aan<br />
muizen”, aldus Jan Wellekens.<br />
Wa<strong>te</strong>r vroeger en nu<br />
“Vernatting is een tweede pijler van ons<br />
hers<strong>te</strong>lproject. In het hele reilen en zeilen<br />
van de vroegere abdijsi<strong>te</strong> speelde wa<strong>te</strong>r een<br />
cruciale rol. Het <strong>te</strong>rrein was namelijk een<br />
buffergebied voor de Demer bij overvloedige<br />
regen. De kloos<strong>te</strong>rzus<strong>te</strong>rs maak<strong>te</strong>n<br />
trouwens ook dankbaar gebruik van het Demerwa<strong>te</strong>r.<br />
Eén à twee maal per jaar werden<br />
de graslanden onder wa<strong>te</strong>r gezet met behulp<br />
van de wa<strong>te</strong>rmolens: dat zorgde voor<br />
vruchtbare gronden. Tot drie keer per jaar<br />
kon hooi worden geoogst, ook in het droge<br />
seizoen. De laats<strong>te</strong> decennia werden <strong>deze</strong><br />
gronden gebruikt <strong>om</strong> er maïs en suikerbiet<br />
op <strong>te</strong> verbouwen. Deze in<strong>te</strong>nsieve akkers<br />
hebben we <strong>om</strong>gevormd tot natuurlijke nat<strong>te</strong><br />
graslanden, die door enkele koeien worden<br />
begraasd. Her en der liggen gro<strong>te</strong> poelen,<br />
waar wa<strong>te</strong>rinsec<strong>te</strong>n en amfibieën zich goed<br />
thuis voelen”, aldus Jan Wellekens.<br />
“De nat<strong>te</strong> gronden lokken ook trekvogels.<br />
Ieder jaar houden <strong>hier</strong> grutto’s en tal van<br />
andere s<strong>te</strong>ltlopers halt. De vochtige graslanden<br />
zijn ideaal <strong>om</strong> uit <strong>te</strong> rus<strong>te</strong>n en e<strong>te</strong>n<br />
<strong>te</strong> zoeken. In het riet verschuilen zich soor<strong>te</strong>n<br />
als bosrietzanger en kleine karekiet. De<br />
opk<strong>om</strong>st van al <strong>deze</strong> soor<strong>te</strong>n is een mooi<br />
resultaat van het natuurhers<strong>te</strong>l.”<br />
Hoe bereiken? Herkenrode ligt op<br />
een boogscheut van Hasselt en is <strong>te</strong><br />
bereiken met de auto of met de fiets.<br />
Herkenrode ligt tussen knooppunt 94<br />
en 95 van het Limburgse fietsrou<strong>te</strong>netwerk,<br />
dat de hele regio doorkruist.<br />
Wandelen langs<br />
hoogstambo<strong>om</strong>gaarden<br />
Op de archeologische si<strong>te</strong> waar vroeger de<br />
abdijkerk stond, liggen nu met meidoornhaag<br />
<strong>om</strong>zo<strong>om</strong>de akkertjes waar oude gewassen<br />
zoals spelt, eenkoren en boekweit<br />
groeien. Ze helpen de akkervogels <strong>om</strong> de<br />
win<strong>te</strong>r door <strong>te</strong> k<strong>om</strong>en. Het ANB heeft ook<br />
hoogstambo<strong>om</strong>gaarden aangelegd met<br />
diverse fruitvarië<strong>te</strong>i<strong>te</strong>n zoals kersen, peren<br />
en appels. Rond de abdijsi<strong>te</strong> is het aangenaam<br />
wandelen. De dreven zijn hers<strong>te</strong>ld<br />
tot mooie wandelpaden, geflankeerd door<br />
es en z<strong>om</strong>ereik. De wandelrou<strong>te</strong>s voeren je<br />
langs bo<strong>om</strong>gaarden, vochtige graslanden,<br />
hagen, poelen en een historische houtwal.<br />
Een prachtige dreef leidt je recht naar het<br />
Poortgebouw van de abdijhoeve.<br />
Meer info: www.natuurenbos (rubriek d<strong>om</strong>einen),<br />
www.herkenrode.be<br />
Foto: Abdij van Herkenrode - Marc De Vos