A M P I E N - Acehbooks.org

20
lijk uit de keuken te blijven, wanneer men althans
dezen naam wil geven aan de plaats, waar gekookt
werd.
„In een afgelegen hoek van het huis, en ook wel buiten
het huis, onder een afdakje van atap (blad), waren
een paar zeer vuile vrouwen eenige malen daags bezig
in allerlei onzindelijke aarden voorwerpen te koken.
De potten en pannen staan boven het vuur, dat aangelegd
is in gaten, die gegraven zijn in een hoop hier of
daar in het huis neergeworpen aarde, of in den grond
zelf. De gereed te maken spijzen liggen in zakken en zakjes
om de kookvrouwen verspreid. Het vleesch, aan stokjes
gestoken, die naar het vuur overhellen, roostert langzaam
en stinkt geweldig. Koekjes bakken, visch schoonmaken
en een kip „uithalen" geschiedt nagenoeg gelijktijdig
door dezelfde morsige, bruine, aapachtige vingers.
„Als de dames een oogenblikje kunnen rusten, wanneer
alles staat te koken, te borrelen en te knappen, houden
zij zich onledig met de jacht op klein wild in eikaars
lange, zwarte haren — een handwerkje bij de Atjehsche
schoonen zeer in trek. — Wat het verrichten van arbeid
betreft, in het begin had ik niets te doen dan meê te
loopen bij het werk, waarbij ik genoodzaakt werd tegenwoordig
te zijn. Het bepaalde zich tot visschen in de
kali (rivier), werken op de sawah's (rijstvelden), uitpluizen
en draaien van tabak in den vorm van kabeltouw, afhakken
van vee, nadat het door den hadji (priester) was geslacht,
en meer huiselijk werk. Al deze werkzaamheden, met
uitzondering van het visschen, dat uitsluitend de mannen
deden, werden door mannen en vrouwen verricht ; de
sawah-arbeid dikwijls door oude vrouwen. Meermalen