A M P I E N - Acehbooks.org

42
kende Atjehsche broek, rijkelyk geborduurd onder aan de
beenopeningen, eindelijk een hoofddeksel, dat scheen
samengesteld uit een tulband en een hoog, stijf mutsje,
nogal veel gedragen en op de Atjehsche „kappia"
gelijkende. Tal van volgers, die achter hem neergehurkt
waren, droegen pajong, wapens en de sirihdoos. Het
meest viel my op de witheid van zijn onderkleeding ;
zoo'n wit hemd had ik op Atjeh nog niet gezien, hoewel
ik er toch zeker van ben, dat het by ons, met een bijzondere
aanbeveling voor een extra kluitje zeep, terstond
naar den waschbaas zou zijn teruggebracht.
„Toen ik Zyn Hoogheid op my'n gemak bekeken had,
en nog in twijfel verkeerde, of ik inderdaad met een
levende of met een „geprepareerde" te doen had, werd ik
in dit opzicht eensklaps uit den droom geholpen.
„Vriend Ibrahim, dicht in zijn nabijheid zittende,
zag onderzoekend den kring rond, tot zijn blik op mij
rustte, en fluisterde toen den Oeloebalang iets toe. Deze
richtte langzaam het hoofd op, wendde het terzijde
en ontlastte zich van een vervaarlijken straal rood
sirih-speeksel. Tegelijkertijd echter met deze nette verrichting
nam hij mij van top tot teen met een enkelen
blik op. Zoo iets listigs en sluws, als uit dien blik sprak,
had ik nog niet in Atjehsche oogen gezien. Na eenige
oogenblikken werd mij beduid uit den kring te komen
en tegenover den Toekoe, op een tiental passen
afstand van hem, op den grond te gaan zitten. Ik dacht
nu eens nauwkeurig opgenomen te zullen worden, of
wel een ondervraging te ondergaan omtrent de Blanda's
en hun leger, of naar de redenen van mijn desertie.
Noch het een noch het ander had echter plaats. De
Oeloebalang, nu eens in gesprek met den Ketjik, dan