Zedige bedenkingen over het aanbod van genade - dewoesteweg.nl

voorstellen, maar ook zich buiten staat stelt om ze staande te kunnen houden en verdedigen tegen de
tegensprekers. Ik meen: de leer van de eeuwige vrijmachtige en onveranderlijke predestinatie en die van
de bijzondere en krachtdadige genade daaruit noodzakelijk en natuurlijk voortvloeiende. Waarvan
verscheide stalen in het werk zelf voorkomen. En bijgevolg wordt door die wijze van prediken geen beter
licht in de kerk ontstoken! Omdat het tegengestelde van die oude predikwijze waarachtig en te aller tijd
bij de stukken gebleken is.
4. Nog een vierde bedenking was of die wijze van prediking wel heel bevorderlijk was tot ware heiligheid?
Ik hoorde daar wel een grote geloofstaal spreken dat veel van deze lieden zo gemakkelijk en zonder de
invloeden van de Geest kunnen oefenen, maar weinig zag men dat het veel invloed had tot heiligheid.
Aangezien een goed aantal van de ijverigste voorstanders van dat nieuwe licht in hun bestaan en gedrag
deden zien dat zij met al dat grote geloof natuurlijke mensen waren en bleven die de Geest niet hebben.
Wat ten duidelijkste bewijst dat hun geloof het hart niet reinigt. Wat opnieuw doet zien dat in dit
gedeelte geen beter licht in de kerk opgaat dan er tot hiertoe plaats had.
5. Ten slotte kon ik ook niet zien dat er langs deze weg een licht van wezenlijke blijdschap voor Gods
ware volk ontstoken werd. Want omdat men in die oude onderscheidenen predikwijze het er altijd op
toelegt om uit de levende bevinding van het ware genadewerk in het hart de kenmerken van de genade
op te maken en uit hetgeen er in het verborgen van het ware geloofswerk omgaat tussen de ziel en de
Heere (waaronder Gods kinderen vaak de wezenlijke blijdschap smaken) het besluit opmaakte van de
echtheid van dat geloofswerk en tot het deelgenootschap aan de door Jezus verworvene weldaden. Daar
heeft men na dat nieuwe licht heel weinig op met de bevinding en zeer zelden hoort men aandringen op
het werk van de binnenkamers en wat daar omgaat en ondervonden werd. Waar zal dan toch de
wezenlijke blijdschap vandaan komen? moest ik mijzelf afvragen!
Uit deze en veel meer andere bedenkingen werd geboren dat ik voor mijzelf enige korte aantekeningen
maakte om mijn gedachten wat onderscheidenlijker te kunnen bepalen. Eerst bij de zaak zelf, die
zogenaamde zuivere Evangelie-prediking, waarvan de inhoud zakelijk hierop uitkomt dat God
welmenende aan allen die onder het Evangelie leven Christus en Zijn heil aanbiedt en in de aanbieding
schenkt, zodat elk die dat hoort verplicht is te geloven dat Christus en Zijn heil hem persoonlijk in de
aanbieding geschonken is of wordt. En dan bij de bewijzen die voor dat stelsel worden opgegeven.
Welke korte aantekeningen ik vervolgens breder uitgebreid heb en zo heeft het die vorm en gedaante
gekregen waarin het nu te voorschijn komt. Wat voor mij van die uitwerking was dat ik de
ongegrondheid van dat nieuwe systeem duidelijk meen ontdekt te hebben en nader ben bevestigd
geworden in de gegrondheid van de oude en beproefde predikwijze.
Aanleiding tot het door de druk openbaar maken
Het tweede dat ik vooraf te berichten heb betreft de weg waarlangs ik er toe gekomen ben om het door
de druk openbaar te maken. Ik had gezien dat dat gemelde korte opstel door enige van mijn vrienden
met vrucht gelezen was, waaraan ik vervolgens kennis gaf van hetgeen ik door verdere uitbreiding over
dat onderwerp geschreven had. Toen bespeurde ik een sterke genegenheid om het gedrukt in handen te
mogen hebben, waartoe ik sterk werd aangezocht. Wanneer ik het geschrevene aan drie leraars (van
welker doorwrochte Bijbelkennis en groot doorzicht in theologische waarheden ik ten volle verzekerd
was) ter lezing en ter examen overgaf, die het niet alleen met hun goedkeuring vereerden, maar twee van
hen zetten mij sterk aan om het door de druk openbaar te maken. Hierbij kwam een zucht om ook met
mijn klein talent voor minder geoefenden van nut te mogen wezen. Bracht ik mij te binnen met welk
een opgewektheid, licht en duidelijkheid ik onder het opstellen ben werkzaam geweest. Welk een
aandrang ik steeds in mij gewaar werd om er mijn ledige uurtjes met alle ijver toe aan te leggen. Bedacht
ik hoe weinig er opzettelijk over was in het licht gekomen. Zo meende ik in het één en ander een
verborgen wenk van de Goddelijke Voorzienigheid te ontdekken! Dat deed mij eindelijk besluiten om
het met ootmoedig opzien tot, en smekingen om de hoge goedkeuring van Sions Koning ter drukpers
over te geven, nadat het ruim twee jaren bij mij afgeschreven had gelegen en het bij herhaling herlezen
en overdacht te hebben.
14