Zedige bedenkingen over het aanbod van genade - dewoesteweg.nl

Als we nu veronderstellen, dat de Goddelijke Spreker Zijn aanspraak richt tot diezelfde voorwerpen, die
tevoren in vers 20 genoemd waren “ontkomenen uit de heidenen” (waartoe zij van nature behoorden),
dan vinden we hier zulke mensen, waarin de Heilige Geest Zijn werk reeds begonnen is, wat toch zeker
de aanvankelijke geestelijke levendmaking is. Dan vinden we mensen die de rechte en gepaste
voorwerpen zijn, van wie de Heiland zulke daden eist, die zij uit kracht van hetgeen in hen gewrocht
was, konden beoefenen en van wie de Heiland het ook met alle recht kon eisen.
Wanneer we stellen dat de toestand van zulke mensen noodzakelijk meebrengt, dat zij niet alleen het
gevaar zagen waarin zij zich moesten beschouwen zolang als zij door het geloof in Jezus en Zijne
gerechtigheid geen deel hadden, maar ook dat die toestand hen noodzakelijk deed uitzien naar redding
en ontkoming. En dat daarin zich al een wil en begeerte in hun ziel openbaarde om langs die hun nu
bekend gemaakte weg van behoudenis, behouden te worden. Wat reeds al geloof was. Deze nodiging
dient:
• om hem aan te zetten om uit zichzelf uit te gaan en van alles wat buiten Jezus is af te zien en daar
tegenover tot Hem de toevlucht te nemen, om Hem als de sterkte van Jehova aan te grijpen, om
vrede met God te maken, Jes. 27:5.
• om hen aan te zetten om dat “willen en begeren”, dat zij in zichzelf ontwaren, uit te oefenen in zulke
geloofsdaden, waaruit de echtheid van hun willen en begeren moest openbaar worden, als een
willen dat geen luiaardsbegeerte was, maar een willen dat hen werkzaam maakte, een willen, hetwelk
door de beoefening van zulke daden openbaar maakte, dat het hen waarlijk ernst was. Dus van een
geheel andere natuur dan dat flauwe en harteloze willen, dat wel eens bij mondbelijders plaats heeft.
Ja een willen, waarin bleek dat het een werk Gods in hun was, omdat het hen werkzaam maakte om
dadelijk tot Jezus te komen. Daar toch niemand tot Jezus kan komen, tenzij het hem van de Vader
gegeven en hij van Hem getrokken wordt, Joh. 6:44 en 65.
• om hen de dichtsbijzijnde en kortste weg aan te wijzen, tot de dadelijke vereniging met Hem. Om
op goede gronden te kunnen vaststellen, het deelgenootschap aan Zijn verworven Heil, welke
vereniging toch alleen door het geloof geschiedt, gelijke in het 24 e en 25 e vers duidelijke het één en
ander aan dat komen tot Hem wordt vastgemaakt. Men zal van Mij zeggen: “Gewisselijk in de Heere
zijn gerechtigheden en sterkte; tot Hem zal men komen.” “In de Heere zullen gerechtvaardigd
worden en zich beroemen het ganse zaad Israëls”, vergelijk Filip. 3:8-10.
En als we nu het één en ander samenvatten, dan ligt er in deze nodiging: “Wendt u naar Mij toe”,
meteen opgesloten, een verklaring van de bereidvaardige gewilligheid van Hem, die hen naar Zich
toeroept. Dat is juist een recht gepast woord voor heilbegerige zielen, zoals volgens ons deze voorwerpen
der nodiging moeten gezien worden. Want door zulk een nodiging staat de Heiland, als met uitgebreide
handen en armen en roept: “Ziet op, naar Mij toe, komt en vlucht tot Mij.” Het behouden worden zal er
het onafscheidelijk gevolg van zijn, zoals in de volgende woorden duidelijke gezegd wordt.
Wat een gepast woord is dat voor bekommerde heilbegerige zielen. Te meer omdat er dat “Gij” en “U”
in voorkomt. Hiermee wordt hun de heilige en veilige weg persoonlijk aangewezen. Hiermee worden zij
overtuigd van de gewilligheid van Hem, die hen roept. Hiermee wordt aan alle redeneringen van het
ongeloof de mond gestopt en alle inwerpingen van de leugengeest worden weerlegd. En dat is het juist
dat de Heiland hun moest en wilde bekend maken, nadat Hij zichzelf als de enige Heiland, die alle
volheid bezit, aan hun had bekend gemaakt, vers 21. Opdat zij niet alleen met de beschouwing van Hem
zich zouden vergenoegen, maar ook om door dit zien op, en wenden naar Hem, van Hem gebruik te
maken tot hun eeuwige behoudenis.
De verzekering: Wordt behouden
Zoals blijkt uit de verzekering die de Heiland er bij voegt: “Wordt behouden”, of “Gij zult behouden
worden”. Waarbij we ons ten tweede bij moeten bepalen om aan te tonen dat deze nodiging bijzonder
toepasselijk is op heilbegerige zielen. Ja tot hen alleen gericht is.
Dat in deze woorden een duidelijke verzekering ligt opgesloten, is duidelijk te zien en behoeft daarom
geen bewijs. Maar het is tevens een verzekering, die gebouwd wordt op die voorwaarde dat zij op gezegde
wijze tot Hem moesten komen.
44