Zedige bedenkingen over het aanbod van genade - dewoesteweg.nl

Eerste hoofddeel
I. Inleiding
Wij bepalen onze aandacht eerst bij de zaak zelf waarvan wij ondernemen te handelen, namelijk de
algemene welmenende aanbieding in het Evangelie. Deze aanbieding wordt door de voorstanders
daarvan doorgaans zo voorgesteld dat God welmenende aan alle mensen die onder het Evangelie leven
Christus en Zijn verworven heil aanbiedt en dat elk die het hoort, verplicht is te geloven dat Christus en
Zijn heil hem persoonlijk geschonken is of wordt in die aanbieding. Men meent dat de leraars in Gods
Naam zo moeten prediken, en dat in deze wijze van prediken het ware en echte Evangelie prediken
eigenlijk bestaat. Hierin komen drie bijzonderheden voor die een weinig nader onderzocht en getoetst
moeten worden.
II. De algemene welmenende aanbieding
De eerste bijzonderheid is die hiervoor genoemde algemene aanbieding zelf. Men beschrijft die
aanbieding doorgaans zo dat God welmenende Christus en Zijn heil aanbiedt aan allen die onder het
Evangelie leven. Hierover maak ik de volgende opmerkingen:
1. Het is mij niet bekend dat Gods Geest die in het Woord spreekt Zich ooit bedient van het woord
aanbieden, maar wel van andere woorden als Christus voorstellen, Christus verkondigen en (om geen
andere meer te noemen) voornamelijk en wel het allermeest: nodigen en roepen of roeping tot Christus
en Zijn heil. Ik wil daar echter niet op blijven staan, omdat ik heel goed weet dat men wel woorden mag
gebruiken die juist niet zo letterlijk in de Bijbel staan om één of ander leerstuk daarmee te benoemen of
te beschrijven. Hoewel het altijd allerveiligst is zich hierin te houden aan zulke woorden, waarvan Gods
Geest Zich bedient, die er toch in het stuk waarvan wij nu handelen genoeg voorhanden zijn.
2. Het is genoeg bekend dat vroegere en latere godgeleerden zich wel bediend hebben van het woord
aanbieden om daarmee aan te duiden dat God in Zijn Woord verklaart waarlijk zondaars in Christus te
willen zaligen. En dat dit inderdaad de ernstige mening van God is. Dat mensen die uit een gezicht van
hun ellendestaat het behouden worden begint ter harte te gaan met vrijmoedigheid tot God in Christus
de toevlucht mogen nemen en zo langs de van God verordineerde en geopenbaarde weg ten leven hun
behoudenis zoekende, verzekerd kunnen wezen nooit van de hand te zullen gewezen worden.
3. Maar waar het hier eigenlijk op aankomt - en wat met reden vreemd in de oren klinkt, niet alleen van
vele verstandige en godvruchtige leden van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, maar ook van
een goed aantal leraars - is dat men het noemt een welmenende aanbieding die God doet aan allen die
leven onder het Evangelie. Niet zelden wordt daar bijgevoegd dat een iegelijk die het Evangelie hoort
prediken, verplicht is te geloven dat Christus in Persoon niet alleen van God Zelf wordt aangeboden,
maar ook als zijn Zaligmaker in de aanbieding geschonken wordt en geschonken is. Dit is het, zeg ik,
waartegen de genoemde leraars en lidmaten met reden bezwaar hebben en daarom onmogelijk daaraan
hun toestemming kunnen geven. Daarom is het wel nodig hierbij een weinig te blijven stilstaan. Deels
om aan te wijzen wat eigenlijk ligt opgesloten in die gezegden waarmee die genoemde aanbieding wordt
voorgesteld. Deels om de ongegrondheid daarvan aan te tonen.
De betekenis van de algemene welmenende aanbieding
Wat ligt opgesloten in de woorden waarmee die genoemde aanbieding doorgaans wordt voorgesteld, kan
volgens de werkelijke betekenis van de woorden niet anders zijn dan dat God in Zijn Woord verklaart
dat Hij iedereen die onder het Evangelie leeft in en door Christus wil zalig maken, want:
• het is geen menselijke, maar goddelijke aanbieding. God, zegt men, biedt het aan;
• het is een aanbieding die gedaan wordt aan allen die onder het Evangelie leven. Dit laat niet de
minste uitzondering toe van deze mensen;
• het is een aanbieding van Christus en al Zijn heil. Dit sluit volgens de aard van de zaak alles in wat de
mens voor tijd en eeuwigheid gelukkig maken kan;
• het is een welmenende aanbieding. Dit kan niet anders betekenen dan dat het waarlijk de wil en het
oogmerk van God is, om dat alles, aan die allen, aan wie Hij het aanbiedt te geven. En dit laatste is
zoveel te meer waarachtig, als men de mensen verplicht, of althans op die verplichting aandringt van
20