Zedige bedenkingen over het aanbod van genade - dewoesteweg.nl

geest te kennen en bijgevolg nog nooit recht aan zichzelf zijn bekend gemaakt, waardoor zij hun
vloekwaardige onreinen en ten enenmale bedorven uit- en inwendige staat hebben leren kennen en
daardoor recht voor God verootmoedigd zijn geworden. Dat wordt toch bij alle ware gelovigen en vooral
bij zulken die een verzekerd geloof oefenen, bevindelijk gekend. En mag men uit het bestaan en gedrag
naar buiten oordelen over de inwendige gesteldheid van het hart, dan zou men moeten zeggen dat er
velen zijn die in de grond nog dezelfde zijn die zij altijd geweest zijn, omdat er niets aan hen gezien
wordt van het echte beeld van Jezus bestaande in ware nederigheid, zelfverloochening en verloochenheid
aan, en afgescheidenheid van de wereld en in een ware heilige wandel. Om nu niet te melden dat zij hun
genaamd geloof zo gemakkelijk kunnen oefenen, zonder dat zij er de invloeden en de bewerkingen van
de Geest voor nodig hebben, tenminste daar hoort men hen nooit van spreken. Ondertussen wil ik dit
niet toegepast hebben op de ware begenadigden, die daaronder vermengd zijn. Maar of zij door dit
stelsel aan te kleven ook wel veel voortgang maken in ware nederigheid, armoede en kleinheid voor de
Heere en vooral in een verborgen leven voor en met de Heere en in het werk van de binnenkamers,
waarin dagelijkse onderhandelingen en gemeenschapsbeoefeningen met de Heere het voornaamste werk
uitmaken en waarin van hen die er zich aan gewennen zo menigmaal gesmaakt en gezien wordt dat de
Heere goed is, zal ik voor hun eigen geweten overlaten om het te bepalen. Hoewel het mij niet
waarschijnlijk voorkomt, daar men volgens zulk een leiding zeer weinig ja niets met de bevinding
opheeft.
Maar beschouwt men het eens aan de andere zijde, bij dat veel kleinere getal dergenen, die de van de
oude dagen af bevestigde en van God zelf duizend malen goedgekeurde predikwijze volgen en aankleven
en daarbij leven (waar het niet te nauwkeurig kan beschouwd worden). Dan zal het moeten blijken dat
de vruchten veel echter en van betere kwaliteit zijn dan de voorgaande. Want hoewel wij niet ontkennen
dat er daar ook onder zijn waar zich geen ware blijken van hartveranderende genade opdoen, zo is het
toch zeker dat er zich niet zulk een grote aanhang van dezen zal voordoen. Die grote menigte van
zogenaamde belijders die in een diepe zorgeloosheid leven en met dat alles volslagen wereldse mensen
zijn, die komen hierin eigenlijk niet in aanmerking. Maar alleen zij die en met woorden en met daden
blijk geven van die leer aan te kleven en met nut en zegen ervan spreken en er verdedigers van zijn.
Want het is onmogelijk dat zij het er onder kunnen uithouden, zo zij niet als volslagen geveinsden
daaronder verkeren. Terwijl van diegenen die er worden toegebracht echte blijken van het werk Gods,
niet slechts aan, maar in hen worden gezien en moeten gezien worden, zullen zij erkend worden voor
ware gelovigen. Dit durf ik met alle vrijmoedigheid aan het allerstrengste onderzoek overgeven.
Beschouwt men het bovendien eens van de zijde van de ware gelovige, dan vergenoegt men zich niet met
een aangeboden Christus en zaligheid, maar met een Christus waarmee men door het geloof verenigd is,
die men waarlijk tot zijn eigendom en in het bezit heeft. Daar vergenoegd men zich niet met een
aangeboden verzoening door het Evangelie, neen maar men moet een waarachtige verzoening in het
bezit hebben, een verzoening die door de Heilige Geest aan de ziel bevestigd wordt. Daar houdt men
geen geloof voor echt, dan alleen dat geloof hetwelk bevindelijke blijken oplevert van dat werk dat
voorkomt uit een nieuw levensbeginsel, waarvan de Heilige Geest de Werkmeester is en tot uitwerking
heeft: kleinheid des harten, ware zelfverloochening, verloochening aan en afscheiding van de wereld en
in en door dat alles zich vruchtbaar betoont in een heilige wandel, volgens hand. 15:9. Daar heeft men
tot de oefening van het geloof en alle andere Gode-welbehoorlijke plichten, de onmiddellijke invloeden
en bewerkingen van de Heilige Geest volstrekt nodig. Daar wordt het verborgen leven voor en met de
Heere, in en onder het werk van de binnenkamer, dagelijks beoefend, dat als de ademtocht der ziel is.
Hun zinspreuk en schibbolet is: “Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar
Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons Gods”, Gal.
2:20. En als het al met enkelen nog niet tot die hoogte is gekomen, of indien zij zo ruim niet durven
spreken, toch staan zij er met alle ernst naar. Eerder kunnen zij zich niet gerust stellen. En tot dat einde
zijn zij steeds aanhoudend werkzaam in gedurige geloofsoefeningen, zowel omtrent de ware levensweg,
als omtrent Jezus, terwijl zij achterdochtig zijn over hun eigen bedrieglijk hart. Nergens meer voor
schrikken dan voor zelfbedrog, waarom zij duizendmalen hun hart, hun grondstaat en hun
werkzaamheden van alle zijden beschouwen en de Heere ter beproeving voordragen; tot zolang dat zij er
de Goddelijke goedkeuring, als op Zijn eigen genadewerk in hen, op mogen ondervinden.
34