Zedige bedenkingen over het aanbod van genade - dewoesteweg.nl

onder het Evangelie leven, die, die Jezus en Zijn heil in de aanbieding geschonken is? Maar Jezus zegt er
van dat Hij ze nooit gekend heeft. Hoe sluit dat op Jezus te hebben tot een Zaligmaker? Kan men niet
duidelijk daaruit zien dat zulken, al leven zij onder het Evangelie, in de gevolgen beschouwd niets voor
hebben boven de heidenen en ongelovige Joden? Men lezen met aandacht Matth. 7:21-23 vergelijk
Lukas 24:28.
Ik vind daar wel dat er zijn die hun huis op een zandgrond bouwen dat eenmaal ongelukkig instort. In
tegenstelling van hen die het op een steenrots bouwen en tegen alles onwankelbaar blijft staan. Leert
Matth. 7:24-27 niet dat zulken die door een levend geloof met Jezus als het enige fundament verenigd en
in Hem gegrondvest worden alleen gelukkig zijn? Maar ook, dat zij die zich vergapen aan een
aangeboden zaligheid en zich daarmede vleien, (de Heere weet hoeveel er van de zodanigen zijn, onder
ons genaamd Evangelies Christendom) rampzalig bedrogen zullen uitkomen. Zie wat we gezegd hebben.
Hierin kan ik tenminste zulk een algemene Evangelieprediking niet vinden.
Zeven gelijkenissen
Gaat men eens na wat we vinden in Matth. 13, waar deze grote Leraar der gerechtigheid voorkomt en
zeven gelijkenissen tot de schare heeft gesproken. Men ga ze alle één voor één na. Zal men er ook iets in
vinden dat zweemt naar zulk een algemene aanbieding? Het tegendeel is gemakkelijk uit elk in het
bijzonder te tonen. Maar dit is te omslachtig. Laat ik er maar dit weinige hierover opmerken.
Wie zijn het toch die in de steenachtige aarde en onder de doornen gezaaid zijn? Zijn dat niet diegenen
die onder de genademiddelen verkeren, maar waar de ware hartveranderende genade ontbreekt? Past dat
niet eigenaardig op zulken, die met het Evangelie van een aangeboden zaligheid hun zielen gerust
stellen? Heeft Jezus daar niet duidelijk geleerd dat het woord alleen daar vruchten voortbrengt, waar de
grond van het hart verandert en tot een goede aarde gemaakt wordt? Zulk een verandering van het hart
veronderstelt Jezus in dit gedeelte van de gelijkenis, dat gewrocht wordt door de Heilige Geest onder en
door middel van de prediking, zowel van de Wet als van het Evangelie. Dat is te zien in de mannen op
het Pinksterfeest. Hand. 2:37 en in Lydia welker hart de Heere opende onder de prediking van Paulus,
hoofdstuk 14. En dit is volstrekt noodzakelijk, omdat er na de zonden geen vruchtbare akker gevonden
wordt zonder de bearbeiding van de Landman, volgens Genesis 3:17 en 18. Alzomin is het hart van de
mens een goede en vruchtbare aarde zonder de bewerking van de Heilige Geest, waardoor het wordt
toebereid om het zaad van het Woord in zich te ontvangen en vervolgens vruchten te dragen. Men
vergelijke hierbij Jeremia 4:3 en Hosea 10:12. Uit het beloop van deze gelijkenis bleek dat er maar een
vierde, dus het kleinste gedeelte van hen die onder de prediking van het Evangelie verkeren, dit
deelachtig worden en bijgevolg ook maar van God bedoeld worden om ze zalig te maken door middel
van die prediking. Is daar enige zweem in van zulk een algemene Evangelieprediking, omdat men zulke
grote dingen zegt van die allen die onder het Evangelie leven? Omdat het toch blijkt dat onder de vier
soorten van hoorders er maar één soort is waar het Evangelie van wezenlijk nut is. Moest men niet op
deze dingen met alle ernst wijzen? Zou het dan wel mogelijk zijn zo ruim te spreken tot degenen die
onder het Evangelie leven?
Maar vooral is opmerkelijk wat we lezen in het 13 e hoofdstuk van Mattheüs vers 10-16. Daar vindt men
Jezus, op de vraag van de discipelen, “waarom spreekt Gij tot hen door gelijkenissen?”, dit opmerkelijke
antwoord geven, “omdat het u gegeven is de verborgenheden van het Koninkrijk der hemelen te weten,
maar dien is het niet gegeven.” In het 10 e en 11 e vers en in het 13 e vers zegt Hij, “daarom spreek Ik tot
hen door gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien en horende niet horen noch verstaan.” Dan wijst Hij
aan dat daarin vervuld wordt wat Jesaja voorzegd heeft aangaande het oordeel van de verblinding en
verharding dat over het merendeel van het Joodse volk komen zou, vers 14 en 15, vergelijk Jesaja 6:9 en
10.
Wanneer men nu deze dingen maar met een weinig aandacht gadeslaat, zo meen ik dat het onmogelijk
is te stellen dat Jezus, die ook in gelijkenissen het Evangelie gepredikt heeft, zulk een algemene
aanbieding doet. Want de Heiland spreekt hier opzettelijk duister en ingewikkeld door gelijkenissen,
omdat Hij niet wilde dat het door allen zou verstaan worden volgens vers 11,13. Wat onmogelijk is
overeen te brengen met zulk een algemene aanbieding. Tenzij men wil stellen dat de Heiland wilde dat
zij, voor wien het verborgen werd gehouden, een blind geloof zouden oefenen omtrent zaken waarvan zij
niets verstonden.
28