Liever PDF? - Zilt Magazine

is boer noch schipper, een rusteloze vent zonder geld, maar met een kind
in Alkmaar.
Op een dag, voorjaar 1794, komt Neel terug op Texel en verstopt zich op
de Hendrika. David vermoedt dat Neel is gedeserteerd uit het Brabantse
leger. Levert hij zijn lapzwans van een broer uit? Nee.”
Jan schuift zijn glaasje naar voren.
“Dank je.”
“Goed. Die oorlogszomer varen de broers noodgedwongen samen. Maar
ze lusten mekaar niet. Stille strijd. David veroordeelt Neel, Neel benijdt
David. In december ligt de kof leeg voor Texel, daar, achter de Hors, met
beide broers aan boord.”
Jan wijst met zijn glaasje door de scheepshuid naar de Mok op Texel.
“Die maand vriest het dat het kraakt. In Brabant valt generaal Pichegru
binnen over de bevroren rivieren. Hier op de rede knipt drijfijs de
ankerkabels van meerdere schepen door. Ook de Hendrika gaat aan de
haal. Eerst met de eb tot in de Helsdeur, dan over de vloed in het Malzwin.
Het ijs knijpt, het schip kraakt en lekt. Toch raakt Hendrika in open water,
hier, voor het toen brede Amsteldiep. David wil het tweede anker uit-
gooien voor ze stranden op de Lutjewaard. Maar Neel verspert hem bij de
grote mast de weg. Hij roept: ‘Ik mocht de boerderij niet, ‘k kreeg geen deel
van ’t skip, jij kreeg alles, waarom zou ik ‘t redden?’
‘Om je eigen huid en je bastaardkind, kloothannes, wil je verzuipen dan?’
Neel spuugt.
‘Wel als jij meegaat, trotse kapoen!’
Dan vallen er klappen en trappen. Tot Davids woede krijgt hij zijn schriele
broer er niet onder. Met bebloede kop staat Neel pal voor het anker dat
moet vallen. Bij David wint als altijd de rede. Hij hijgt: ‘Een kwart kof voor
het anker, de helft van mijn deel.’