Help, ik ben een ambtsdrager! (Ambtsdragerscursus CGK Haarlem)

-1-
1. NIEUWTESTAMENTISCHE GEGEVENS IN VERBAND MET DE
OUDERLING
De NTe woorden voor ouderling zijn episcopos (opziener) en
presbyter (oudste). Deze twee worden synoniem gebruikt.
Een belangrijke tekst voor het werk van de opziener of oudste
is Hand. 20:28: "Ziet dan toe op uzelf en op de gehele kudde,
waarover de Heilige Geest u tot opzieners gesteld heeft, om de
gemeente Gods te weiden, die Hij door het bloed van zijn Eigene
verworven heeft". Uit deze tekst kunnen we als centrale term
voor het werk van de oudste afleiden: het weiden van de
kudde. Daarmee zitten we midden in een Bijbels beeld: dat
van de herder. De herder zorgt voor de kudde, verzorgt
gewonde schapen, jaagt roofdieren weg en leidt de kudde naar
'grazige weiden'. Het beeld van de herder kom je in de Bijbel
tegen van God (Ps.23), maar ook van mensen die namens Hem
'herder' mogen zijn voor het volk (Ez.34). In Joh.10 lezen we
dat Jezus de Goede Herder is. Het weiden van de kudde dat
de oudsten mogen doen gebeurt in zijn naam.
Het weiden vindt plaats doordat de ouderlingen toezien op
zichzelf en de gehele kudde. Daarom wordt een oudste ook
'opziener' genoemd. De woorden 'toezien' en 'opziener' spreken
van het leidinggeven aan de gemeente. Maar ook van het verzorgen
van de gemeente. Toezien op de gemeente is een omzien
naar de gemeente.
Over het weiden van de kudde spreekt ook 1 Petr.5:1-5.
Petrus zegt daar de oudsten iets over de manier waarop dat
weiden moet gebeuren; ouderlingen hebben gezag, maar
moeten in ootmoed dat gezag uitoefenen: "De oudsten onder u
vermaan ik dan...: hoedt de kudde Gods die bij u is, niet
gedwongen, maar uit vrije beweging, naar de wil van God, niet
uit schandelijke winzucht, maar uit bereidwilligheid, niet als
heerschappij voerend over hetgeen u ten deel gevallen is, maar
als voorbeelden der kudde. En wanneer de opperherder verschijnt,
zult gij de onverwelkelijke krans der heerlijkheid
verwerven. Evenzo gij, jongeren, onderwerpt u aan de oudsten."
Op twee plaatsen spreekt Paulus over de voorwaarden om
ouderling te mogen zijn: 1 Tim. 3:2-7 en Tit.1:6-9. Het gaat
vooral om de voorwaarde van het onbesproken en
onberispelijk zijn. Paulus wil ermee zeggen dat een oudste in
geen enkel opzicht iemand mag zijn die anderen een argument
in handen geeft om zich tegen het evangelie en tegen de gemeente
te keren. Wat verder opvalt is de geschiktheid om de
christelijke leer te onderwijzen en te verdedigen. De ouderling
moet 'bekwaam zijn om te onderwijzen' 1 Tim.3:2 en hij moet