Help, ik ben een ambtsdrager! (Ambtsdragerscursus CGK Haarlem)

-12-
spreken die de schrijver niet geschreven heeft, laat staan een
inhoud te verkondigen die niet overeenkomt met het
geschrevene. Op een geschreven preek ligt als het ware een
copyright van de auteur.
Hij geeft ook een aantal adviezen voor het preeklezen:
1. Spreek duidelijk, niet te snel of te zacht, en probeer na te
gaan hoe de gemeente reageert.
2. Probeer regelmatig de gemeente aan te kijken.
3. Probeer variatie van toon aan te brengen.
4. Probeer de kern van de preek te benadrukken. Sommige
predikanten delen hun preek in in punten; benoem ze
dan duidelijk. Ook is het goed soms iets te herhalen.
5. Vermijd te lange zinnen. Als in de geschreven preek de
zinnen te lang zijn, knip de zinnen dan in delen, zodat
het duidelijker wordt. Ook ouderwetse taal mag
vereenvoudigd worden, of een ouderwets voorbeeld
vervangen door een vergelijkbaar voorbeeld.
6. Preeklezers mogen weten brengers van het Woord te zijn
en daarom moed van spreken hebben.
Literatuur:
Bucer, M., Over de ware zielzorg (vert.: H.J. Selderhuis), Kampen
1991
Dijkstra-Algra, N., Huisman, P. (e.a.), Help, ik ben ambtsdrager. Een
praktische cursus voor het werk, Kampen 1994
Velema, W.H., Koole, D. (red.), Uit liefde voor Christus en Zijn
gemeente. Een handreiking voor de ouderling, Kampen 1982
Velema, W.H., Koole, D. (red.), Verricht uw dienst ten volle. De
ouderling in de praktijk, Kampen 1985
Winter, J., Ouderling, waar begin je aan? Handreiking voor de
beginnende ouderling, Amsterdam 1998