Help, ik ben een ambtsdrager! (Ambtsdragerscursus CGK Haarlem)

-4-
voor de ontvangen genade van Christus een offer te brengen
voor de behoeftigen van de gemeente. Dit gebruik is door de
eeuwen blijven bestaan. Natuurlijk kan de kerkenraad van dit
gebruik afwijken, maar dan hoort (net als bij alle collecten
overigens) de bestemming vooraf aan de gemeente bekend gemaakt
te worden. In ieder geval heeft de kerkeraad niet het
recht om aan de gelden een andere bestemming te geven dan
waarvoor ze gegeven zijn.
b. het uitdelen van de gaven
De diakenen moeten de gaven uitdelen 'naar gelang de
behoefte'. Het beginsel hierbij is dat de diakenen niet uitdelen
naar dat er inkomt, maar naar dat nodig is. Noodzakelijk is
dat gegeven wordt wat voor het levensonderhoud nodig is. Is
de kerk er echter toe in staat, dan is zij gehouden méér dan
het allernodigste te geven (2 Kor.8:14). Wat de verplichting tot
zorg voor de behoeftigen in eigen gemeente betreft, deze moet
gegeven worden zonder onderscheid tussen doopleden en belijdende
leden. Tot de leden moeten ook de leden gerekend
worden die onder censuur staan (Bouman schrijft in
Gereformeerd Kerkrecht dat het aan te bevelen zou zijn hen
zelfs na excommunicatie te blijven steunen, 'opdat ook hierin
uitkome dat de tucht niet dient om te verderven, maar om te
behouden'). De diakenen moeten bij de ondersteuning
handelen 'na onderling overleg'. Soms kan een diaken in
noodgevallen iets uitkeren om in de eerste nood te voorzien.
Maar als regel geldt dat in onderling overleg de wijze van
ondersteuning wordt vastgesteld. Het geld dat de diakonie
bezit is niet haar eigen geld, maar het geld van de gemeente en
daarom moet er met beleid gehandeld worden. Ook mogen de
diakenen de namen van degenen die ondersteund worden niet
naar buiten brengen. Op een gemeentevergadering mogen wel
de totale ontvangsten en uitgaven meegedeeld worden, maar
de namen van personen en bedragen van afzonderlijke
ondersteuningen horen in ieder geval tot het ambtsgeheim.
c. De bedrukten bezoeken en vertroosten
Het is een oude regel, maar misschien wel een goede, dat de
diakenen persoonlijk de gaven aan huis bezorgen. De
kerkorde bedoelt nu met de zin hierboven dat het diaconaal
bezoek meer moet zijn dan een zakje met geld afgeven. De
diakenen moeten de bedrukten bezoeken en vertroosten en
bevorderen dat gegeven middelen goed worden gebruikt. Het is
dus een vorm van huisbezoek, maar met een ander karakter
dan het huisbezoek van de ouderlingen. Het is een huisbezoek
met het oog op de nood die ergens heerst. Barmhartigheid
bewijzen doen diakenen niet alleen door materiële gaven, maar
ook met een woord van troost of een gebed. Een diaken moet
een zekere levenswijsheid bezitten om vertrouwelijk te kunnen