Help, ik ben een ambtsdrager! (Ambtsdragerscursus CGK Haarlem)

-3-
1.3.1 kerkelijke zaken
De kerkelijke vergaderingen (kerkenraad, classis, PS en GS)
hebben zich volgens art. 30 alleen te bemoeien met kerkelijke
zaken. Voor deze bepaling was aanleiding, want in de Roomse
kerk werden op de kerkelijke vergaderingen allerlei besluiten
genomen die lagen buiten het kerkelijk terrein, zoals over het
al of niet oorlogvoeren en andere zaken die behoorden tot de
rechten van de overheid. Daarom: op de kerkelijke
vergaderingen geen politieke zaken, ook geen maatschappelijke
of militaire, maar kerkelijke.
1.3.2 op kerkelijke wijze
Deze kerkelijke zaken moeten vervolgens op kerkelijke wijze
worden behandeld. De kerkelijke wijze van behandelen is niet
overheersend, bevelend en dwingend, maar overtuigend,
terechtwijzend, overredend en leidend. Kerkelijk betekent
altijd broederlijk en eenvoudig. De kerkelijke vergaderingen
hebben zich te gedragen naar het Woord van de Koning der
kerk. Op kerkelijke wijze wil ook zeggen dat er op de kerkelijke
vergaderingen alleen zaken behandeld worden, die
door de gemeenten zelf aan de orde gesteld zijn.
1.3.3 begrenzing autonomie plaatselijke gemeente
Art. 30 spreekt over 'meerdere' en 'mindere' vergaderingen. Dit
onderscheid betekent niet dat de meerdere vergaderingen een
soort hoger bestuur zouden vormen, of hoger in macht zouden
zijn. De meerdere vergaderingen zijn samenkomsten van
meerdere gemeenten. Het woord meerder wijst op een grotere
of bredere vergadering, omdat er een groter aantal leden op
deze kerkelijke samenkomst aanwezig is. Maar het wijst ook
op een meerder gezag omdat meerdere gemeenten door hun
afgevaardigden vertegenwoordigd zijn. Een meerdere vergadering
heeft geen gezag in zichzelf, zoals de kerkenraad, maar
de gemeenten brengen door hun afvaardiging hun gezag op
een meerdere vergadering. En het gezag van tien kerken is in
graad meer dan van één kerk. Het gezag van de plaatselijke
kerkenraden blijft altijd bestaan, ook tijdens de bijeenkomst
van een classis of synode. Maar voor de gevallen die op de
meerdere vergadering gebracht zijn, laten de kerkenraden de
beslissing over aan die vergaderingen, waarin zij zelf door hun
afvaardiging vertegenwoordigd zijn. De plaatselijke gemeente
houdt haar zelfstandigheid, maar zij besluit vrijwillig te behoren
tot een kerkverband met een gemeenschappelijk
aanvaarde kerkorde. De plaatselijke gemeente heeft zo een
autonomie, die zij vrijwillig laat begrenzen door de besluiten
van de meerdere vergaderingen.