→ 1 Stadsregio regisseert Stedenbaan en Regionale Knooppunten ...

voorbeeld is station Rotterdam Alexander. Dat station
heeft veel reizigers, veel kantoren, scholen en
een winkelcentrum in de naaste omgeving, maar als
station niet de omvang en het comfort dat daar bij
past. Van belang is dus dat knoop en plaats in balans,
met andere woorden dat de verhouding tussen
investeringen in openbaar vervoer en investeringen
in wonen, werken en voorzieningen klopt. Juist die
relatie, dat is ov-gerelateerde verstedelijking.
> Verdichting
Met het model voor zich op tafel, legt Bertolini
de enorme waarde uit van stationslocaties. ‘Stations
zijn een knoop in een netwerk, maar ze zijn ook een
plaats in de stad. Die dubbele natuur schept kansen,
maar brengt ook verantwoordelijkheden met zich
mee. Het model dat ik eind jaren 90 heb ontworpen,
probeert dit te vatten en de gegevens in feite kwantitatiever
te maken. Het model zegt niet alles, het
kan voor overheden simpelweg dienen als discussieplatform.
Maar het kan hen wel inzicht bieden in de
krachten die spelen.’
Het idee achter Bertolini’s model is dat de ontwikkeling
van een locatie samenhangt met de waarde
als knoop en de waarde als plaats. Hoe sterk is de
locatie als knoop, ten opzichte van andere knopen,
Momenteel ligt een grote opgave voor woningbouwontwikkeling
ten zuidwesten van station
Zuid, de realisering van Parkstad. Hiermee wordt
ook de relatie tussen de Afrikaanderwijk en de rest
van Rotterdam Zuid met het station verbeterd. De
ontwikkeling op de Wilhelminapier van kantoren,
woontorens en commerciële voorzieningen ligt nog
wel binnen het invloedsgebied van station Zuid,
maar dit gebied heeft een belangrijkere relatie met
metrostation Wilhelminaplein. Dit is vanaf de Kop
van Zuid een belangrijke verbinding naar Rotterdam
CS en Blaak.
Luca Bertolini
en hoe goed kan je van die plek andere plekken
bereiken? ‘Het aanwezige aanbod van infrastructuur
en vervoerssystemen staat op de Y-as, dat is de
knoopdimensie. Op de andere as kan je zien hoeveel
activiteiten er plaatsvinden. Hoeveel wordt er
gebouwd? Wordt er gewerkt, zijn er voorzieningen?
Wat is de dichtheid van de bebouwing in de omge-
ving? Maar ook: wat is de functiemenging? Kunnen
mensen zich vermaken? Is er diversiteit? Is het niet
alleen wonen, maar is het ook een bestemming?’
In dit verband wijst Bertolini graag naar Tokio. De
situatie daar is slecht te vergelijken met die in de zuidelijke
Randstad, maar je kunt er veel van opsteken,
zegt de hoogleraar. ‘
11